Milli mála - 01.01.2011, Page 53
53
íbúa heimalandsins og opinberar það flókna ferli sem felst í því að
skapa eina sameiginlega ímynd í fjölmenningarsamfélagi eins og
því sem fyrirfinnst á Karíbahafsströnd Kostaríku.
Karlpersónur Rossi, bæði Orlandus í Limón Blues og Ahmed í
Limón Reggae, eru ráðvilltar, rótlausar og þær skortir fyrirmyndir.
Þær taka virkan þátt í réttindabaráttu blökkumanna en með því að
fylgja innfluttum leiðbeiningum og leiðtogum ná þær ekki árangri.
Hugmyndafræði hreyfinganna sem þær fylgja leggur til fyrir fram
skilgreindar útfærslur á draumaveröld þar sem málamiðlanir eru
nauðsynlegar. Þær eiga sér engar fyrirmyndir og tálsýnin – útópían
– gengur ekki upp. Veruleikinn er annar. Samtímis eru kvenpersón-
ur Rossi raunsærri. Þær virðast í meiri tengslum við umhverfi sitt
og aðstæður. Þær gera sér betur grein fyrir þeim takmörkunum sem
umhverfið setur þeim. Þær vega og meta möguleika sína og ígrunda
ýmsar leiðir. Hefðbundið félagskerfi karlaveldisins er veruleik inn
sem þær glíma við, jafnt innan minnihlutahópanna sem þær tilheyra
sem á landsvísu. Þannig stendur Írena: „þessi guðdómlega drottning
lífs míns, félagi minn“,78 eins og Orlandus kallar hana, ein og
óstudd þegar eiginmaðurinn missir móðinn og lokar sig af. Hún
leitar huggunar í faðmi bandarísks læknis af gyðingaættum sem
dvelur í Limón og eignast með honum dóttur, ljósa yfirlitum og
bláeyga, sem hún kynnir fyrir eiginmanni sínum sem hans eigin.
Útlit barnsins útskýrir hún með lítt þekktri en mikilli kynblöndun
í fjölskyldum þeirra beggja. Dóttirin, rétt eins og Lára/Aisha í
Limón Reggae, verður fulltrúi þeirra kynblendinga sem geta ekki
orðið hluti af „hinni raunverulegu Kostaríku“, eins og Harpelle orð-
ar það.79 Hún og bræður hennar, synir Orlandusar og Írenu, eru til
vitnis um þá margþættu kynblöndun sem átt hefur sér stað við
Karíbahafsströnd Kostaríku og það umburðarlyndi sem nauðsynlegt
er til að lifa og hrærast í fjölmenningarlegu umhverfi samtímans
þar sem það verður viðtekin hugmynd að menn skiptist í andstæða
hópa. Kynþáttablöndunin í skáldverkum Rossi táknar sífellda
endur nýjun, sköpun nýmenningar, eins og Rama kallaði það og
nefnt hefur verið hér að framan. Þessi óstöðugleiki veikir stöðu
78 „[…] esa reina bíblica su mujer, su par.“ Rossi, Limón Blues, bls. 128.
79 Ronald N. Harpelle, The West Indians of Costa Rica, þar vísar hann til „the real Costa Rica“,
bls. 18.
HÓLMFRÍðUR GARðARSDÓTTIR