Milli mála - 01.01.2011, Page 160

160
2.2 Stefna í aðlögun innflytjenda á Norðurlöndum
Í öllum löndunum er lögð mikil áhersla á virkni á atvinnumark aði
í aðlögunarstefnunni og er atvinnuþátttaka og framfærslugeta talin
vera ein forsenda góðrar aðlögunar. Eins og sjá má í töflu 2 hafa
verið samþykkt lög um aðlögun innflytjenda í Danmörku, Finn-
landi og Noregi. Í Svíþjóð og á Íslandi eru ekki til sérstök lög um
aðlögun innflytjenda en unnið eftir ákveðinni stefnu um aðlögun.
Lögin og stefnurnar eiga það sameiginlegt að mikil áhersla er lögð
á alls konar ferli og menntunarleiðir sem hafa að lokatakmarki að
koma fólki út á vinnumarkaðinn. Ísland sker sig hér úr þar sem í
öllum áætl unum og stefnum er gengið út frá að innflytjendur séu í
vinnu.
Í stefnu um innflytjendur á Norðurlöndunum kemur fram að
færni í þjóðtungunni sé forsenda aðlögunar og „lykillinn“ að vinnu-
mark aði og samfélaginu í heild og alls staðar, utan Íslands, er unn ið
sam kvæmt einstaklingsáætlunum í aðlögunarferli innflytjenda.
Mikill munur er á þessum ein stak lings áætlunum milli landa og
þeim viður lögum sem er beitt sé þeim ekki fylgt. Í Danmörku t.d.,
þar sem gengið er lengst, lýsa ein stakl ings áætlanir ákveðn um
mark miðum í aðlögunarferlinu, leiðum til að ná þeim mark miðum
og viðurlögum sem liggja við ef þau nást ekki. Þetta á ekki við um
Ísland þar sem engin sérstök skilyrði fylgja veitingu atvinnu leyfis
önnur en að vera í vinnu. Í mörgum tilfellum er atvinnuleyfi gefið
út til atvinnuveitanda á Íslandi. Íslenskukunnátta er hins vegar for-
senda búsetuleyfis en það er á ábyrgð innflytjandans að afla sér færni
í íslensku. Í töflu 2 má sjá samanburð á lögum og stefnum Norður-
landa í málefnum innflytjenda.
STEFNA OG FRAMKVÆMD SÍMENNTUNAR OG AðLÖGUN INNFLYTJENDA …