Morgunblaðið - 23.10.2014, Qupperneq 87

MINNINGAR 87
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. OKTÓBER 2014
✝ Ingibjörg ÓskÓskarsdóttir
fæddist á Gunn-
arsstöðum í Þist-
ilfirði 1. ágúst 1936.
Hún lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans við Hring-
braut 11. október
2014.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurbjörg
Jósíasdóttir, f. 4.
maí 1914, d. 23. mars 2010, og
Óskar Stefánsson, f. 16. nóv-
ember 1911, d. 28. maí 1997.
Systkini Ingibjargar eru Stefán
Agnar, f. 25. júlí 1938, d. 20. nóv-
ember 2011, Guðný Ósk, f. 16.
október 1939, Pétur Ævar, f. 9.
september 1946, og Þröstur
Valdimarsson, f. 4. desember
1960.
Ingibjörg giftist Gunnari Har-
aldssyni frá Borg í Grímsnesi, f.
börn eru Björgvin Bragi, f. 28.
janúar 2000, Silja Sjöfn, f. 10.
september 2003, Daníel Ellert, f.
18. september 2008. Jóna Petra,
f. 28. júní 1982, maki Kristinn
Páll Pálsson. Börn þeirra eru
Anton Máni, f. 8 júlí 2003, Júlía
Rós, f. 9. júní 2009, Atli Hrafn, f.
27 apríl 2011. Magnús Þór, f. 8.
nóvember 1983, maki Benta
Magnea Briem. Hólmfríður Ósk,
f. 18. ágúst 1989, maki Elvar Sig-
urðsson, og Elís Barri, f. 11. des-
ember 1994. 3) Haraldur Ragnar
Gunnarsson, f. 18. apríl 1965,
maki Ragna Ársælsdóttir, f. 10.
júní 1965. Börn þeirra eru Þor-
steinn Andri, f. 22. júní 1990,
Inga Björk, f. 7. júlí 1994 og
Ragna Björg, f. 19. apríl 2001.
Ingibjörg ólst upp á Stað í
Borgarfirði, flutti ung að árum
til Reykjavíkur og hélt heimili
með Óskari föður sínum á
Laugavegi 161. Flutti síðan í
Skipasund 46 og bjó þar alla tíð.
Ingibjörg starfaði hjá Ál-
heimabakaríi, síðar Myllunni, allt
til starfsloka.
Útför Ingibjargar fer fram frá
Áskirkju í dag, 23. október 2014,
og hefst athöfnin kl. 15.
3. apríl 1935, þau
skildu. Sambýlis-
maður Ingibjargar
er Hörður Smári
Hákonarson múr-
arameistari, f. 16.
janúar 1938 í
Reykjavík. Börn
Ingibjargar eru: 1)
Anna María Gests-
dóttir, f. 20. febrúar
1956, maki Ellert
Þór Hlíðberg, f. 28.
ágúst 1954. Synir þeirra, Brynjar
Örn Hlíðberg, f. 17. september
1974, d. 18 ágúst 2001, Daníel
Bragi, f. 25. mars 1980, unnusta
hans er María Helgadóttir, f. 17.
nóvember 1985. Börn þeirra eru
Victor Breki, f. 10. júní 2006, og
Nadía Ýr, f. 5. maí 2010. 2) Óskar
Guðni Gunnarsson, f. 10. apríl
1963, maki Sjöfn Magnúsdóttir.
Börn Sjafnar eru Ellen Dana, f.
22 ágúst 1978, skilin, hennar
Mig langar að minnast hennar
Ingu, konunnar hans pabba, í ör-
fáum orðum. Það var mikil gæf-
ustund fyrir pabba minn þegar
hann kynntist Ingu sinni fyrir
meira en þrjátíu árum. Síðan þá
hafa þau verið óaðskiljanleg og
búið saman í litla húsinu í Skipa-
sundi.
Þangað var gott að koma. Ingi-
björg, sem alltaf var kölluð Inga,
tók manni alltaf eins og langþráð-
um gesti. Hún var listagóður
kokkur og snilldarbakari og alltaf
var eitthvað gott komið á borðið
næstum á samri stundu og maður
kom inn fyrir dyrnar. Hún hafði
líka gefandi nærveru og átti alltaf
góð ráð handa manni í vanda-
málum lífsins. Við hana var hægt
að tala um allt. Hún hefur reynst
mér og börnunum mínum vel enda
einstaklega góð manneskja,
hjartahlý og hreinskilin. Hún var
mikill friðarsinni og kom alltaf
fram til sátta og samlyndis í sam-
skiptum sínum við alla. Talaði vel
um samferðafólk og hélt fremur á
lofti því góða sem hjá því var að
finna.
Síðustu árin átti Inga við veik-
indi að stríða en það var alltaf
stutt í húmorinn hjá henni. Hún sá
alltaf broslegar hliðar á tilverunni
og gleðin var aldrei langt undan.
Hún kvartaði aldrei og bar sig vel
þótt hún væri stundum sárþjáð.
Allt fram á síðustu stund trúðum
við því að hún myndi ná sér en nú
hefur hún yfirgefið okkur, allt of
snemma að mér finnst. Öll nær-
vera hennar gerði mig að betri
manneskju og ég vil þakka henni
fyrir að hafa fengið að vera henni
samferða þennan áfanga á lífsleið-
inni.
Við Inga vorum mjög nánar,
sérstaklega þetta síðasta ár. Það
hefur gefið mér mikið að fá að
vera með henni í þessari baráttu
og þá ekki síst ferðalagið okkar
pabba, Ingu og Guðnýjar systur
hennar um Vestfirði í sumar.
Þetta var skemmtileg ferð og
Inga naut þess að vera með okkur
á ferð um landið. Ekki vissum við
þá að þetta yrði síðasta ferðin en
minningarnar geymi ég í hjarta
mér.
Elsku Inga okkar, þín verður
sárlega saknað. Farðu í guðs friði
og þakka þér fyrir allt og allt.
Guðný Svana Harðardóttir.
Elsku Inga mín, mikið er sárt
að kveðja þig. Þú vildir öllum svo
vel og með góðmennsku þinni
heillaðist fólk af þér. Notalegt var
að koma í Skipasundið þar sem
maður var ætíð velkominn, þú sast
iðulega við eldhúsborðið með
Rás1 á, að hekla listaverk, glugga
í mataruppskriftir eða við eldavél-
ina að malla eitthvað gómsætt.
Bakaðir bestu pönnukökurnar og
kransakökurnar, varst snillingur
að grafa fisk. Enginn fór svangur
frá þínu borði og fólk hafði á þér
matarást.
Þér fannst gaman að ferðast,
þið systur ljómuðuð í bíltúrnum
um æskuslóðir ykkar í Borgarfirði
á afmælinu þínu fyrir þremur ár-
um. Fórum að gamla íbúðarhús-
inu og þið bönkuðuð á dyr, keyrð-
um svo um allar sveitir.
Sumarbústaðaferðir og ferðir til
Spánar. Njóta góðs matar en víni
varstu ekki hrifin af, einstaka lí-
kjör með kaffinu var ágætt. Hlóg-
um oft að því þegar amma drakk
heila flösku á leiðinni til Benidorm
og lét flugfreyjuna selja sér sund-
bol sem sólin átti að skína gegn-
um. Flaskan var bara „miniature“
og ekki passaði bolurinn. Fórum
til Calpe þegar þú varst sjötug.
Gaman var að sjá ykkur Smára
leiðast og fara í göngutúra þegar
þið voruð búin að ná áttum og
treystuð ykkur til að villast ekki.
Sjötug skelltir þú þér í fyrsta sinn
í tívolítæki og hlóst mikið þegar
við svifum um loftin, spáðir í hvað
mamma gamla myndi segja ef hún
sæi til þín. Brunch í Turninum á
75 ára afmælinu þér fannst útsýn-
ið og maturinn dásamlegur enda
sátum við í rúma tvo tíma, svona
gjafir þóttu þér bestar.
Þú áttir nóg af ást, umhyggju,
kærleika, þolinmæði og tíma,
reyndist okkur yndisleg alla tíð.
Varst elskuð af foreldrum mínum,
systrum og fjölskyldum. Varst
börnum okkar yndisleg amma, þið
Smári boðin og búin öllum stund-
um að sækja og skutla þeim í leik-
skóla, skóla, á æfingar eða hvað
sem var. Fylgjast með þeim í
íþróttum, fótbolta, ballett og fim-
leikum og dugleg að koma á sýn-
ingar. Bjóða næturgistingu eða
koma og gæta þeirra. Sá tími er
nú enn dýrmætari að hafa átt og
geyma í minningunni. Nafna þín
var dugleg að plata ömmu til að
kaupa eitt og annað í Kolaportinu
eða annars staðar. Stundum var
spurning hvort hún hafði platað
þig eða þú hana, „amma bara varð
að gefa mér þennan kjól, ég er svo
fín í bláu segir hún“. Hún spurði
eitt sinn á Spáni hvort það væri
ekki hægt að kaupa visakort
handa ömmu, vorkenndi þér að
eiga ekkert visakort. Þú varst
stolt af þeim og fylgdist vel með
þeim í námi, leik og starfi. Gaman
þótti þér koma og skoða myndir í
tölvunni frá heimsreisu Þorsteins
og félaga sl. vetur. Þú ætlaðir
sannarlega að fylgjast með kom-
andi heimsreisu Ingu, nöfnu þinn-
ar, og taka þátt í komandi ferm-
ingu Rögnu. Verðum að standa
okkur í kransa- og rice krispies-
kökugerð án þín.
Nú er komið að leiðarlokum
sem urðu mjög óvænt þrátt fyrir
veikindi. Óraði ekki fyrir að síð-
asta stundin okkar með þér yrði 8.
október þegar við nöfnur komum
að heimsækja þig á Landspítal-
ann, hún með fermingarskóna
sína beint af pósthúsinu, til að
sýna ömmu og spígsporaði fyrir
okkur um stofuna, amma alveg
með blik í augum.
Við tekur að aðlagast lífinu án
þín, við munum hlúa vel að Smára.
Ég vona að þú sért á besta stað
sem hægt er að vera á, það átt þú
skilið og þar hafi verið tekið vel á
móti þér af ástvinum sem bíða í
röðum og sért að horfa á Downton
Abbey.
Elsku Inga mín, hafðu þökk
fyrir allt og allt. Guð geymi þig.
Þín tengdadóttir,
Ragna.
Elsku amma, ég á ávallt eftir að
sakna þín svo innilega. Það er
voða leiðinlegt að þú skulir missa
af fermingunni minni og getir ekki
gert frægu kransakökuna þína og
annað gotterí sem þú gerðir best
af öllum. En ég veit að þú átt eftir
að gefa mér lukku á fermingar-
daginn minn og þú átt alltaf eftir
að eiga stað í hjarta mínu ásamt
Rögnu ömmu. Getur þú skilað
kveðju til allra þarna uppi og sagt
þeim að ég elski þau og sakni
þeirra og þín líka. Eins og við
sögðum alltaf þegar við vorum að
kveðjast, „lovjú“.
Ég samdi lítið ljóð til þín:
Elskuleg amma mín
Ingibjörg Ósk.
Svo sárt ég sakna þín,
að þér líði vel er mín helsta ósk.
Við gerðum svo margt saman
allt það skemmtilega.
Það var sko gaman,
minningar svo fallegar.
Elsku amma, ég þakka þér fyr-
ir allt. Þín
Ragna Björg (rús).
Elsku amma mín. Ég sit og
skrifa með tárin í augunum, hlusta
á lagið okkar Umvafin englum
sem þér fannst svo fallegt, baðst
mig að spila það aftur og aftur.
Þú varst svo mikið meira en
amma mín, fyrirmynd mín í lífinu.
Hugsaðir um alla fremur en þig
sjálfa. Varst yndisleg, óeigingjörn
og góðhjörtuð. Sárt, elsku fallega
amma, að geta ekki hringt í þig
þegar eitthvað bjátar á, þú pass-
aðir svo vel upp á mig, fylgdist
með ég fengi örugglega næga
hvíld. Þótt þú kveldist hugsaðir þú
bara um líðan annarra. Þið afi haf-
ið verið mér ómetanleg. Litla
frekju nammigrísnum sem þið
dekruðuð. Þú tilbúin með mat fyr-
ir mig eftir skóla og afi skutlaðist
með mig fram og til baka á æfing-
ar og annað. Þetta voru mín bestu
ár og get ég þakkað ykkur fyrir
það.
Þú varst grínisti og ófá skiptin
sátum við og hlógum okkur mátt-
lausar yfir alls konar vitleysu. Síð-
ast þegar ég kom í heimsókn á
spítalann var ég með fullt af Snic-
kers, það var það með því síðasta
sem þér tókst að koma ofan í þig.
Sátum og spjölluðum, þú sagðir
mér að þú hefðir fengið örlítið
hjartaflökt. Sagðir að þú værir nú
meiri konan að leggja það á þig,
þú sagðir „svona er ég athyglis-
sjúk, verð að láta alla vita af mér
hérna“.
Á margar góðar minningar um
þig og með þér. Spánarferðir,
Frostrósatónleika, skötuboð. Erf-
itt að hugsa til þess að fá ekki
ömmupönnsur, grjónagraut og
rice krispies-kökur eða búa til
laufabrauð og smákökur fyrir jól-
in. Sitja og spjalla um allt milli
himins og jarðar, smjatta á mangó
og súkkulaðibrauði. Hafðir alltaf
áhyggjur af að ég væri svöng,
passaðir að ég væri vel nærð áður
en ég færi á æfingu eða að þjálfa.
Þér fannst brauð með súkkulaði
fínasta máltíð, en ég varð að fá
margar sneiðar. Flink í öllu sem
þú tókst þér fyrir hendur. Hekl
var þín sérgrein og á ég mikið af
fallegum hlutum eftir þig. Börnin
á Barnaspítala Hringsins fengu
blóm í hárið frá þér og þú varst
svo ánægð að geta glatt þau.
Mér tókst að smita þig af jóla-
gleði um miðjan október, báðar
mikil jólabörn. Nánast öll jól hef
ég verið með ykkur afa, besti tími
ársins. Gleymi ekki fyrsta skipt-
inu sem við bökuðum Sörur, svo
spenntar en smáklúður. Þú hand-
viss um að það ætti að nota kaffi-
duft, ekki pressað kaffi. Ég sam-
þykkti, þú varst snillingurinn.
Þetta endaði fullkomlega að okkar
mati, enginn vildi sjá kökurnar,
það var svo mikið kaffiduft í krem-
inu. Við fengum að borða þær í
friði. Þetta fannst okkur fyndið.
Ætlaði að baka með þér fyrir jólin,
engar áhyggjur ég baka nóg
handa afa líka. Þú varst alltaf stolt
af mér, montaðir þig þegar mér
gekk vel í skólanum eða hvað ég
væri dugleg. Alltaf að hrósa mér,
passa upp á að ég myndi klára að
mennta mig, það væri fyrir öllu.
Elsku amma mín, það er svo
margt að þakka þér. Kveð þig með
ljóðinu sem ég, þú og afi sömdum
þegar ég var rúmlega þriggja ára
sem okkur fannst svo skemmti-
legt og átti vel við okkur. Þú að
baka, ég að reyna að herma á
meðan að afi var svangur að bíða.
Amma notar ýmis tól,
ekki er því að leyna.
Inga stendur uppi á stól,
og allt vill þetta reyna.
Afi er með garnagól,
og glefsar því í steina.
Takk, amma mín, fyrir allt sem
þú hefur kennt mér, verndaðu mig
og leiðbeindu mér í lífinu. Veit að
þú vilt að ég sé sterk og stend við
loforð mitt og passa upp á afa og
alla. Á marga fallega engla sem
taka á móti þér og nú getið þið
amma Ragna passað upp á okkur
öll.
Kveð þig eins og síðast. Ég
elska þig. Þín nafna
Inga Björk.
Hún Inga er farin frá okkur og
mig langar að minnast þeirrar
góðu konu. Henni kynntist ég
þegar hún og Smári vinur minn
rugluðu saman reytum fyrir
meira en þrjátíu árum og fóru að
búa saman í Skipasundi 46.
Ósjaldan lagði maður leið sína
þangað og alltaf var manni jafn vel
tekið. Nærvera Ingu andaði frá
sér hlýju og góðvild og alltaf lagði
hún gott til mála hvort sem var í
orði eða verki.
Inga var snillingur í matargerð
og alltaf var eitthvert ljúfmeti
komið á borðið um leið og maður
var kominn inn fyrir dyrnar. Inga
var sífellt veitandi og góðsemi
hennar við aðra átti sér lítil tak-
mörk. Það fann ég best þegar
ferming dóttur minnar stóð fyrir
dyrum. Þá bauðst Inga til að baka
kransaköku fyrir veisluna og tók
ekkert fyrir sína fyrirhöfn. Þetta
hefðu ekki margir vandalausir
gert en þannig var Inga, sífellt að
gefa af sér til samferðafólksins.
Þegar ég varð nágranni þeirra
Ingu og Smára, fyrir nokkrum ár-
um, hafði hún þegar kennt þess
sjúkdóms sem varð henni að ald-
urtila en alltaf bar hún sig vel. Svo
vel að endalokin komu okkur öll-
um í opna skjöldu. Hún var ekki
ein af þeim sem kvarta þótt lífið
hefði stundum farið um hana óm-
júkum höndum. Hún var mikill
húmoristi og sá alltaf bjartari hlið-
arnar á tilverunni og það var stutt
í hláturinn og gleðina sem hún
dreifði í kringum sig af miklu ör-
læti.
Ég minnist þess þegar við Inga
fórum í gönguferð í sumar niður í
Laugardal. Bæði vorum við ný-
komin úr læknismeðferð og fórum
okkur hægt. Inga réð ferðinni og
svo vildi hún líta inn í Húsdýra-
garðinn. Hún sagði að eldri borg-
arar fengju ókeypis aðgang og
benti mér á að bera mig hrumlega
því enn vantaði mig nokkur ár til
að uppfylla skilyrðin. Ég gerði svo
en hélt mig þó við hlið Ingu fjær
hliðverðinum. „Eldri borgarar!“
tilkynnti Inga og við gengum inn
viðstöðulaust. Þá var Ingu
skemmt. Það var leitun að jafn
heiðarlegri og hreinskiptinni
manneskju og Ingu en svona sak-
laust glens fannst henni bara
skemmtilegt.
Inga var mikill hannyrðasnill-
ingur og litlu gripirnir sem hún
heklaði, hálsmen og armbönd,
voru hreinustu listaverk. Hún
hafði engar fyrirmyndir en hann-
aði gripina í huga sér jafnóðum og
hún bjó þá til. Fólk undraðist
hvernig hún gat unnið þetta fal-
lega smágerða handverk eftir að
sjónin var farin að gefa sig en
Inga hafði einhverja innri sjón
sem fáum er gefin og útkoman var
sannarlega aðdáunarverð.
Inga var heilsteypt og góð kona
og við hana var hægt að ræða um
allar hliðar tilverunnar. Það var
mannbætandi að kynnast henni.
Ég vil þakka henni fyrir góðar
samverustundir og votta Smára,
börnum hennar og allri hennar
fjölskyldu mína innilegustu sam-
úð.
Jón M. Ívarsson.
Ingibjörg Ósk
Óskarsdóttir
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ELÍN RAGNARSDÓTTIR,
Dverghömrum 42,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum Fossvogi
þriðjudaginn 7. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fjölskyldan þakkar auðsýnda samúð og vináttu.
Matthías Helgason,
Lovísa Matthíasdóttir,
Reynir Matthíasson, Lone Hedtoft,
Lúðvík Matthíasson, Elínar Arnardóttir,
Baldvin Smári Matthíasson, Jóna Gylfadóttir,
Ragnar Matthíasson, Sólrún Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, sonur og bróðir,
SIGURÐUR BALDURSSON
læknir,
varð bráðkvaddur mánudaginn 20. október
í Svíþjóð.
Útför verður auglýst síðar.
Jóhanna Ingvarsdóttir,
Jóhanna María Sigurðardóttir, Arnar Þórisson,
Erna Guðrún Sigurðardóttir, Jón Axel Jónsson,
Baldur Sigurðsson, Hera Líf Liljudóttir,
Ingvar Sigurðsson, Helen Jónsdóttir,
Selma Sigurðardóttir,
Sigurveig Þórarinsdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær, yndisleg móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir og amma,
GUÐRÍÐUR ÁSGRÍMSDÓTTIR,
Keilufelli 15,
lést á líknardeild Landspítalans
laugardaginn 18. október.
Útför hennar fer fram frá Guðríðarkirkju
þriðjudaginn 28. október kl. 13.00.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á líknardeild Landspítalans
og hjúkrunarþjónustu Karitas.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á líknardeild Landspítalans eða Minningarsjóð Karitas.
Ása Lára Þórisdóttir, Sigurður Hervinsson,
Erla Súsanna Þórisdóttir, Freyr Alexandersson,
Lára Guðnadóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir og amma,
KRISTRÚN STEFÁNSDÓTTIR,
til heimilis að Víðihlíð 18,
Reykjavík,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeildinni
í Kópavogi mánudaginn 20. október.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 30. október kl. 15.00.
Garðar Árnason,
Kristrún Lísa Garðarsdóttir, Nils Johan Torp,
Vilborg Anna Garðarsdóttir, Þorgrímur Hallsteinsson,
Selma Rún, Garðar Helgi, Knut Aleksander
og Sara Marlen.