Stígandi - 01.10.1944, Blaðsíða 82

320
BÓKAFRÉTTIR
STÍGANDI
ur á jörðu. Um fyrri bókina þarf ekki
að fjölyrða, nafn Jóns Sigurðssonar er
hverjum lesanda næg trygging þess, að
hór er góða bók að fá. Friður á jörðu cr
nýstárleg útgáfa og sérstök sinnar teg-
undar hér á landi. Er þetta fyrsta söng-
drápan, sem hér kemur út, en ætlun út-
gefenda mtin vera, að láta prenta fleiri
verk tónskáldsins. Oratóría þessi er
samin við samnefndan ljóðaflokk Guð-
mundar Guðmundssonar, og er bann
prentaður framan við söngdrápuna í
enskri þýðingu Mr. Arthurs Gook, kon-
súls, ásamt skýringum tónskáldsins á
óratóríu-stílnum og þessu verki.
1 bókinni eru 17 einsðngslög, 3 tví-
söngslög, 3 pianólög, 4 karlakórslög, 18
lög fyrir blandaðan kór og 2 einsöngvar
með kór, alls 47 sjálfsta'ð tónverk.
Margir útgefendur halda því fram, að
það sé harla ófévænlegt að gefa út
ljóðmæli — nema allra kunnustu og vin-
sælustu skálda — og tónsmíðar. hetta
virðist í fljóttt bragði næsta kynlegt,
svo ljóðelskir sem íslendingar hafa verið
taldir og sönggefnir, en mikið mun þó
hæft í þessu. Mikinn meiri hluta bóka
kaupa menn sér lil skemmtunar, til að
lesa sig út úr hinum venjubundna,
hvcrsdagslega bring, sem þeim finnst
þeir vera tjóðraðir inni í til að gleyma
sér unt stund. Til slíks er „spennandi"
skáld- eða ferðasaga beppilegri, eða þá
ævisaga einhvers frægðarmannsins, sem
gefur okkur þægilegt tækifæri til að láta
okkur dreyma um, hvað við hefðum nú
getað orðið, „ef ástæður befðu leyft".
En ljóðin og lögin gefa yfirleitt ekki
tækifæri til sjálfgleymsku. heldur sjálf-
íhygli, hvetur okkur til alhugunar á
gildi okkar eða vangildi. Þess vegna
hopa svo margir frá þeirri áreynslu að
skilja ljóð og lög.
Vissulega eiga þeir útgefendur þakkir
skildar, setn slá ekki í öllu undan smekk
fjöldans, heldur þora að fara eftir því,
hvað þeir álíta menningarauka fyrir al-
menning að kynnast.
1 fyrra gaf Norðri út skáldsögu, sem
sagt er að hafi selzt einna mest, ef ekki
mest, allra bóka síðastliðins árs. Það var
Dagur i Bjarnardal í þýðingu Konráðs
Vilhjálmssonar. Raunar telur sá, er
jretta ritar, að bók sú liafi verið aðeins
annars flokks skáldsaga, en fjölmörgum
leizt annað. Nú kemur sænsk skáldsaga
frá bókaútgáfu þessari á jólamarkaðinn,
slór bók — á sjötta hundrað blaðsíðna —
og einnig i þýðingu Konráðs Vilhjálms-
sonar. Saga þessi nefnist í íslenzku Jrýð-
ingunni Glitra daggir, grær fold, en
höfundurinn heitir Margit Söderliolm
og hlaut 2.5.000 kr. bókmennlaverðlaun
í Svíþjóð fyrir l>ók þessa. Fróðlegt verð-
ur að sjá, hvaða dóm íslenzkir lesendur
fella um liana.
Br. S.