Stígandi - 01.04.1945, Side 26

KANNSKE BREYTT
Eftir GRÍM SIGURÐSSON
Þýtur blærinn þétt við gluggann minn,
það er eins og vilji hann komast inn.
Kannske ber hann kveðjuorð frá þér,
kveðju, sem hann á að færa mér.
Upp á gátt ég opna gluggann minn,
en ekki heyri ég létta róminn þinn.
— Þetta er svo löng og torsótt leið,
löndin reginvíð og höfin breið.
Væri sál þín útvarpsorku rík,
eins og sterkust fundizt getur slík,
heyra mundi hjartað næma mitt
hvísla blæinn ástarskeytið þitt.
Þó ég hlusti og hlusti gluggann við,
heyri blæsins margvíslega klið,
orð ég greini ekki frá þér neitt.
— Öldulengdin þín er kannske breytt?