Stígandi - 01.04.1945, Side 74

168 BÚENDATAL SANDS í AÐALDAL STÍGANDI
tvíbýli á þriðjungi, og 2 ár í tvíbýli á hálflendu
jarðarinnar................................. 1830—1835
Halldór Jónsson býr 3 ár á helmingi jarðar.... 1833—1836
Þorkell Þórðarson býr 6 ár á helmingi jarðar .... 1835—1841
Magnús Guðmundsson býr hér 24 ár, 5 ár á liálf-
lendu og 19 ár á allri jörðinni.......... 1836—1860
Einar Sörensson, tengdasonur Magnúsar, býr 8 ár
á hálflendu ................................ 1860—1868
Þorkell Guðmundsson býr 7 ár á hálflendu...... 1860—1867
Helga Kristjdnsdóttir býr hér 6 ár, fyrsta árið á hálf-
lendu, hin á allri jörð..................... 1867—1873
Friðjón Jónsson býr 28 ár á allri jörð og 16 ár á
þriðjungi jarðar — talið svo .............. 1873—1917
Sigurjón Friðjónsson býr 5 ár á þriðjungi jarðar . . 1901 — 1906
Guðmundur Friðjónsson býr 5 ár á þriðjungi, 11 ár
á tveim þriðju hlutum, og á allri jörð frá 1917 1901 — 1944
III.
Skýringar við búendatal Sands.
Svo mun að orði kveðið einhvers staðar í hinni helgu bók, að
guð drottinn búi í því ljósi, er enginn fái til komizt. Þessi setning
datt mér olt í hug hér fyrrum, er mér varð liugsað til Arnþórs d
Sandi og ég var að reyna að nálgast hann og gera mér grein fyrir
honum. Það vantaði ekki, að munnmælin sýndu hann í býsna
skæru ljósi, en Jrað var eins og ég væri litlu nær. Mér fannst hann
búa í því ljósi, sem ég gat ekki til komizt. Það var ekki hlaupið
að því að fá nokkuð að vita um hagi lians. Urn uppruna hans og
ætt voru engar frásagnir, ekki einu sinni um það, ltvers son hann
væri. Engin minnsta vitneskja um konu hans eða börn og niðja
eða hvenær hann hefði verið uppi, og þótt hann lúllti í miklum
Ijóma yfir myrkviði aldanna, þá var ekki unnt að segja, hvort
hann væri heilli eða hálfri öld nær eða fjær. Arnþór á Sandi! Það
var svo sem alveg nóg. Hvað hafði rnaður með meira að gera?
Þarna stóð hann, orpinn frásagnarljóma þeirrar aldar, er trúði
lionunt til að geta leyst hvers ntanns vandræði. Eins konar litli-
guð, viðvikaliðugur og skjótur til bænheyrslu. En er stundir liðu
fram, varð ég þeirrar skoðunar, að svo mundi vera með Arnþór
sem alla snillinga, að þeir væru að flestu leyti eins og aðrir menn,
bara örlítið frábrugðnir, sem rétt væri að hafa bak við eyrað.