Stígandi - 01.03.1949, Qupperneq 11

flest er nú þannig unnin og verðlögð, að í rauninni er um grófa
féflettingu að ræða á viðskiptamönnum. Fagvinna sum, eins og
ákvæðisvinna múrara, er blátt áfram okur, sem nálgast fjárkúgun,
liúsaleiguokrið er í rauninni eins og hvert annað skammbyssurán,
þar sem neyðin er notuð í byssustað. Skipulagning eða öllu heldur
óskipulagning landbúnaðarins er slík, að einyrki á vildarjörð með
góðum bústofni getur haft ævintýralegar tekjur, meðan annar
bóndi, ver settur, dregur aðeins fram lífið, en við kjör hins ver
setta er verð landbúnaðarvörunnar fyrst og fremst miðað. Þá
þyrpist fjöldi fólks á ríkisjötuna, svo að ríkissjóður er í heyskorti
vegna alltof margs á fóðrum, og loks má ekki gleyma hinum stóra
hópi, sem fleytir rjómann af innflutningsverzluninni, né heldur
hinum fjölmörgu skattsvikurum, sem árlega stela stórfé fyrir
frarnan nef skattstjóra og niðurjöfnunarnefnda úr vösum ná-
ungans.
á umhorfs hér á fardögum: Þjóðin
; num bandalagssamningi til 20 ára,
samningi, sem við mörg hver óttumst, að verði henni þungur í
skauti, en vonum hins vegar heils hugar, fyrst hann er einu sinni
orðinn bindandi fyrir þjóðina, að verði henni til farnaðar en
ekki tjóns.
Æðsta stofnun íslenzka ríkisins, Alþingi, er að dómi alþjóðar
slík vansæmdarstofnun orðin, að ekki verður lengur við svo búið
unað.
Vorharðindi eru í landi, svo að til stórtjóns horfir.
Þrátt fyrir gefin loforð ríkivaldsins fer dýrtíðin og verðbólga
vaxandi.
Atvinnuhorfur gerast uggvænar.
Þjóðin er ráðvillt og kvíðandi.
Og svo segja menn að standi fyrir dyrum fardagar núverandi
stjórnar.
Hvað er framundan? spyr maður mann. Eru nýjar kosningar
nokkur lausn? Við skulum ekki vera með nein Iiálfyrði: Þœr verða
það þvi aðeins, að veruleg mannaskipti verði d þingi, veruleg
hugarfarsbreyting með þjóðinni, verulegur vilj'i vaki til að kippa
í liðinn, þó að það verði sárt i bili.
Einstaklingar og stéttir verða að leggja meiri alúð við að skilja
hagi hvers annars, skilja að hagur eins er liagur annars, að það er
hagur allra, að hver hafi sem hæfilegasta glóð undir sinni köku.
Nú eru fardagar, og brátt er hvítasunnan komin.
Á fardögum
Og þannig ei^þ
er bundin tvisv
6
STÍGANDI 81