Stígandi - 01.03.1949, Page 24

allsherjar miðstöð, og dreift síðan út til viðkomandi blaða í ýms-
um löndum. En þrátt fyrir allan þenna bægslagang virðist fylgi
kommúnista fara rnjög þverrandi í Noregi, og veldur því fremur
öðru óttinn við heimsveldisstefnu Rússa. En þaðan ugga Norð-
menn mjög um yfirgang sem aðrar Vesttur-Evrópuþjóðir. Og vit-
að er jrað, að ekki mundi standa á kommúnistum að taka upp
hlutverk Kvislings, ef til árásar kæmi af hálfu Rússa.
Annars þótti mér athyglisvert, hversu lítið Norðmenn töluðu
um stríðið, og þrautir sínar í því. Það var líkast því, að þeir litu á
það, sem ljótan draum, sem ekki væri vert að hafa orð á. En vera
Jdó vel á verði gegn því, að sagan endurtæki sig.
Á Hafnarslóðum.
Á sumardaginn fyrsta kvöddum við Osló, og héldum með járn-
brautarlestinni áleiðis til Kaupmannahafnar. Fórum við sem
leið liggur um Gautaborg í Svíþjóð. Dvöldumst við þar tvær
nætur.
Það var allólíkt að litast um í Gautaborg og Osló. Hér voru allar
verzlanir fullar af varningi af öllu tæi, og frjálst að kaupa, hvað
sem var, nema matvörur. Fyrir þær Jrurfti að afhenda skömmtun-
arseðla. Hins vegar virtist mér verðlag hátt, en úrval mikið, af
ýmsmn Jreim hlutum, sem sjaldséðir eru hér heima. Mun þá fleir-
um fara sem mér, að Jreir hugsi þunglega til gjaldeyrisyfirvald-
anna. •
Seinni Jiluta laugardagsins fyrsta í sumri liéldum við svo til
Kaupmannahafnar og komurn þangað um kl. 10 um kveldið.
Ég get ekki neitað Jrví, að Jregar frá upphafi ferðar lék mér
einna mestur hugur á að koma til Hafnar. Þar mátti ég kallast
gamall heimamaður eftir nær 5 ára dvöl, og gat ég um hana sagt
líkt og Páll Vídalín forðum, að „lifði ég í Höfn með gleði“, enda
þótt oftast væri létt í pyngju og við ýmsa örðugleika að etja, svo
sem verið hefir um íslenzka námsmenn þar í borg fyrr og síðar.
Enda er það kunnara en frá þurfi að segja, að Höfn hefir löngum
verið víðkunn sem glaðværðanna bær, og Danir léttir í viðmóti,
fjörugir og gamansamir. Einnig var Höfn fyrrum bær velmegun-
ar. Verzlun og viðskipti mikil og fjölbreytt. Sölubúðir ætíð fullar
af hinum margbreytilegasta varningi, kaupgeta almennings mikil,
og því jafnan margt um manninn í verzlunum og á sölutorgum.
Matsölustaðir borgarinnar rómaðir fyrir frábæra framreiðslu
94 STÍGANDI