Læknablaðið - 15.10.2009, Qupperneq 56

UMRÆÐUR 0 G
LÆKNAFÉLAG
F R É T T I R_
REYKJAVÍKUR
10 0 Á R A
„íslenskir læknar
eru eftirsóttir”
Segir Sigurður Böðvarsson
formaður Læknafélags Reykjavíkur
Stéttarfélag eða fagfélag eru spurningar sem vakna þegar velt er
fyrir sér hlutverki Læknafélags Reykjavíkur þegar það fagnar
100 ára afmæli sínu í ár. Upphaflegur tilgangur félagsins var
sannarlega tvíþættur, að gæta hagsmuna lækna sem stéttar og
stuðla að faglegum framgangi þeirra. Eflaust var þetta orðað
öðruvísi í stofnskránni en efnislega samhljóða.
Eitt hundrað árum síðar hef ur margt breyst, í kjölfar Læknaf élags
Reykjavíkur voru stofnuð svæðafélög lækna um land allt og að því
að kom að Læknafélag íslands var stofnað sem eins konar regnhlíf
yfir læknafélögin; sameiginlegur vettvangur lækna í landinu til að
ræða mál sín innbyrðis og tala einni röddu út á við.
Hávar
Sigurjónsson
Sigurður Böðvarsson, formaður Læknafélags
Reykjavíkur frá árinu 2006, hefur velt fyrir sér
tilgangi og hlutverki félagsins í nútíð og framtíð.
„Það fer ekkert á milli mála að tilgangur félags-
ins hefur breyst í tímans rás. Aðgang að félaginu
eiga allir starfandi læknar á höfuðborgarsvæðinu
og skráðir félagar eru á sjöunda hundrað. Það
eru nærri tveir þriðju af öllum læknum í landinu
svo LR er langstærsta félagið innan Læknafélags
íslands."
Því var hvíslað að blaðamanni Læknafélags-
ins á aðalfundi LR síðastliðið vor að þeir átján
félagar sem þar voru mættir, að stjórninni
meðtaldri, væru tvímælalaust valdamesti hóp-
urinn innan Læknafélags íslands. Hvers vegna?
Jú, vegna þess að aðalfundur LR skipar 40 af 60
fulltrúum á aðalfund Læknafélags íslands þar
sem allar meiri háttar ákvarðanir um sameiginleg
hagsmunamál lækna eru teknar.
„Það má auðvitað segja sem svo að aðalfundur
LR hafi mikil völd en þau dreifast á fleiri hendur
þegar kemur að því að skipa fulltrúa félagsins á
aðalfund LÍ. Engu að síður vildi maður gjaman sjá
fleiri félaga mæta á aðalfund félagsins en það segir
þó alls ekki alla söguna um áhuga og þátttöku
í starfi félagsins. Mæting á félagsfundi þar sem
rædd eru einstök mál, sem efst eru á baugi, eins
og málefni Landspítalans, hefur verið mjög
góð. Yfir 100 manns hafa mætt á slíka fundi, en
almennt mæta á milli 30 og 50 félagar á almenna
félagsfundi."
Sigurður bendir á að læknar hinna ýmsu
sérgreina hafi stofnað með sér félög sem gegni
hlutverki fagfélags sérgreinarinnar og í einhverj-
um tilfellum fari þau einnig með samningamál.
„Það er eðlilegt að sérfræðingar finni sig betur
faglega innan sérgreinarfélags þar sem kollegar í
sömu sérgrein koma saman og hagsmunir þeirra
eru hinir sömu. Með tilkomu sérgreinafélaganna
hefur hlutverk LR þrengst enn frekar en áður
var."
Hlutverk LR sem stéttarfélags er að sjá um
samninga fyrir sjálfstætt starfandi lækna á
höfuðborgarsvæðinu.
Þegar talið berst að tilgangi og starfi LR
viðurkennir Sigurður að mikilvægi Læknafélags
Reykjavíkur í opinberri umræðu hafi minnkað
með árunum. „Læknafélag íslands hefur að
miklu leyti annast það hlutverk. Það er hið
sameiginlega andlit lækna gagnvart stjórnvöldum
og almenningi. Oft eru bæði félögin að sinna sömu
verkefnum, veita umsagnir um lagafrumvörp sem
snerta heilbrigðismál og skipa fulltrúa í nefndir og
starfshópa. Kosturinn við þetta er þó ótvírætt sá
að með þessu fáum við læknar tækifæri til að hafa
meiri aðgang að stefnumótun og ákvörðrmum en
annars hefði verið. Á hinn bóginn getur stundum
verið óheppilegt að bæði félögin séu að vasast í
sömu málunum og þá er það ákvörðun stjórnanna
hvort LÍ eða LR eigi að fram fram fyrir hönd
lækna. Oftast er það LÍ enda yfirleitt um að ræða
hagsmuni allra lækna, ekki bara þeirra sem starfa
á höfuðborgarsvæðinu."
Sigurður segir það sína skoðun að hlutverk LR
í breyttu samhengi eigi að felast meira í starfsemi
irtnávið. „LR ætti að mínu mati að þróast meira
sem fagfélag og sinna því hJutverki, á meðan
LI er stéttarfélagið með hið opinbera andlit sem
snýr útávið. Nú eru bæði félögin stéttarfélög og
fagfélög og þær raddir hafa heyrst að skerpa þurfi
þessi skil, jafnvel skilja alveg þarna á milli."
692 LÆKNAblaðið 2009/95