Læknablaðið - 15.10.2009, Blaðsíða 71
UMRÆÐUR O G FRÉTTIR
AÐALFUNDUR LÍ
Engilbert Sigurðsson, geðlæknir, Sólveig Jóhannsdóttir, framkvæmdastjóri, Vaka Ýr Sævarsdóttir, Tryggvi Þorgeirsson, Valentínus Þór Valdimarsson og
og Birna Jónsdóttir, formaður, bera saman bækur sínar. Karl Erlingur Oddason,fulltrúar ungu kynslóðarinnar.
hefði ekki áhuga á að auka hlut einkarekstrar í
heilbrigðisþjónustunni meðan hann fengi ein-
hverju ráðið.
Ögmundur lauk máli sínu með þeim orðum að
„krísan sem nú ríkir á Islandi verður ekki notuð til
að markaðsvæða heilbrigðiskerfið á íslandi. Það
verður ekki gert undir minni verkstjórn. í mínum
huga er heilbrigðisþjónustan lífæð samfélagsins
vegna þess að þegar á reynir og heilsan brestur þá
þurfum við öll á ykkur að halda."
Hví ekki sjúkling í embættið?
í kjölfarið spunnust líflegar umræður með
fyrirspumum til ráðherra og var helst spurt
um nánari útlistanir á hugmyndum ráðherrans
á einkarekstri, samstarfi við læknastéttina og
hvernig ráðherrann hygðist standa að sparnaði í
heilbrigðiskerfinu án þess að skerða þjónustu við
sjúklinga. Hann var einnig spurður að því hvort
ekki hefði komið til álita að læknir tæki að sér
embætti heilbrigðisráðherra á sömu forsendum
og hagfræðingur væri viðskiptaráðherra og
lögfræðingur dómsmálaráðherra. Yfirlæknar og
sviðstjórar ýmissa sviða Landspítalans notuðu
einnig tækifærið til að vekja athygli ráðherrans
á ýmsu sem sneri að þeirra sérsviðum innan
spítalans.
Ögmundur svaraði því til að hann teldi ekki
mögulegt að skera niður án þess að skerða
þjónustu en hins vegar mætti velta því fyrir
sér hvort eitthvað væri ekki ofgert, svo sem
rannsóknir og/eða aðgerðir. Hann sagði það vel
koma til álita að læknir væri heilbrigðisráðherra
en eflaust mætti einnig hugsa sér að aðrir fulltrúar
heilbrigðiskerfisins tækju embættið að sér og
varpaði þeirri spurningu fram á móti hvort ekki
mætti með sömu rökum ráða sjúkling í embætti
heilbrigðisráðherra.
Á föstudagsmorgninum héldu erindi um
kreppuna og ýmis einkenni hennar sem snerta
lýðheilsu og heilbrigði landsmanna, þeir Matthías
Halldórsson landlæknir og Engilbert Sigurðsson
geðlæknir. Var gerður góður rómur að erindum
þeirra og líflegar umræður spunnust í kjölfarið.
Vakti athygli að áhrif kreppunnar á lýðheilsuna
virðast samkvæmt tölfræðinni ekki byrjuð að
sýna sig fyrir alvöru en almennt voru fundarmenn
sammála um að þau ættu eftir að koma betur í
ljós.
Hefðbundin aðalfundarstörf tóku við með
skipan í vinnuhópa sem síðan skiluðu ályktunum
fyrir fundinn. Eru þær birtar í heild sinni á
heimasíðu Læknafélagsins www.lis.is.
Árdís Ármannsdóttir unglæknir og Jórunn V.
Valgarðsdóttir heimilislæknir á Selfossi.
LÆKNAblaöið 2009/95 707