Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2002, Side 73

AÐ KALLAST A YFIR ATLANTSHAFIÐ
Aðstoðarmennirnir héldu mér fastri og ég fann stunguna (bls.
59).
Ég er ekki biluð. Ég verð að finna stelpuna. Ég þekki nefnilega
þessa sálgreina. Ég hef átt samskipti við þá nokkra, við lækn-
inn, þennan með morfínið, og við sálfræðingana í Ecole. Af
þessum sökum er ég að reyna að hafa upp á stelpunni því ég
ætla að vara hana við og segja henni söguna (bls. 111).
Þriðja skáldsaga Súsönnu Silvestre Ekki gleyma mér (No te olvides de mí,
1995) er líka sjálfsævisöguleg og má skilja hana sem beinskeytta samfé-
lagsgagnrýni á stöðu kvenna. Aðalpersóna bókarinnar er útivinnandi
kona sem bregður ljósi á kynjamisrétti á vinnumarkaði, erfiðleika kvenna
við að khfra metorðastigann og njóta sannmælis fyrir störf sín. I verkinu
segja konur öðrum konum sögur sínar og til verður margraddaður kór
sem syngur lag um óréttlæti, misbeitingu valds og ofbeldi. Kvenpersón-
ur Silvestre taka höndum saman og snúa vörn í sókn. Þær hafna því að
konur séu konum verstar og sýna fram á hið gagnstæða um leið og þær
segja frá samstöðu kvenna sem mæður, systur og vinkonur. I veröldinni
sem þær skapa verður til ný kvemmynd. Þar ræður ríkjum gildismat og
þankagangur sem byggir á eigin reynslu og þær geta sameinast um.10
Skáldkonan sem hvað beinast fjallar um pólitíska sjálfsmynd kvenna er
Gloria Pampillo (f. 1947). I verkum hennar takast grimmilega á, fulltrú-
ar karlveldisins sem birtast t.d. í lögregluþjónum, skólastjórum og vörð-
um ýmis konar og ungar menntakonur í leit að upplýsingum og aðgengi.
Kvenpersónur Pampillo, eins og t.d. í Snðurströndimii (Costanera sur,
1995), eru ungar konur sem veita lesandanum engar upplýsingar um
einkalíf sitt eða fortíð. Þær eru á kafi í réttindabaráttu fanga, taka þátt í
mótmælagöngum, útifundum og berjast fyrir náttúruvernd í borgarsam-
félaginu. Þær eru sífellt á ferð og flugi um stórborgina Buenos Aires.
Þær eru útd á torgum og strætum, götuhornum og gangstéttarbrúnum að
skoða, athuga og mótmæla aðstæðum og ástandi. Þær eru fullar sjálfs-
trausts, ákveðni og fullvissu um réttlæti þess sem þær eru að takast á við
10 I At the End ofa Millennium: The Argentinean Novel by Women (2001) bý ég til nýtt
fræðihugtak um þennan stað sem konur hafa lagt undir sig í samfélaginu. Eg kalla
staðinn femvelli, þ.e. völlinn þar sem konur ráða ríkjum í krafti þekkingar á hvoru
tveggja einkalífi og opinberri umsýslan og sem þær stjóma og stýra af öryggi og
kænsku með hugmyndir femínismans að leiðarljósi við alla ákvarðanatöku og að-
gerðir.
71