Þjóðlíf - 01.03.1988, Blaðsíða 60

ERLENT
„Þeir verja hagsmuni sína, og það mega
þeir eiga að þeir verja þá mjög vel“, segir
Campeli-Savours um breska íhalds-
menn, en hann sjálfur er fyrrverandi
íhaldsmaður.
Það er ein af goðsögnum breskra stjórnmála
að íhaldsmenn séu mest á varðbergi gagnvart
slíkum mönnum. Sjálfur segist hann þekkja
og skilja hug íhaldsmanna og hann hafði
skýringu á því af hverju meiri einhugur virtist
alltaf ríkja á meðal íhaldsmanna. „Þeir skilja
að þeir eiga sameiginlega hagsmuni og þeirra
sameiginlegu hagsmunir eru að vernda for-
réttindi sín. Á meðan svo er eyða þeir ekki
tíma í að rífast sín á milli. Þeir verja hags-
muni sína og það mega þeir eiga að þeir verja
þá mjög vel,“ — sagði Campbell-Savours
með glettnisfullar kiprur í munnvikunum.
„Meðlimir Verkamannaflokksins eiga erfitt
með að finna sína sameiginlegu hagsmuni,"
— hélt hann áfram. „í flokknum eru allskon-
ar fylkingar og öfl sem teygja hann og slíta í
sundur. Þetta fólk skilur ekki að því meira
sem togast er á því síður kemst flokkurinn að
því marki sem allir ættu að vinna að, — að
vinna næstu kosninga."
„Þeir verða þurrkaðir út,“ sagði Camp-
bell-Savours um þann möguleika að Benn og
Prescott fari í framboð á móti Kinnock og
Hattersley. Hann sagði að þetta yrði ekki
nein barátta heldur einungis smá vindhviða.
„Ég vona að þeir fari í framboð", sagði hann.
„Þá verður þeim rústað opinberlega." „Þetta
eru ekki átök á milli hægri og vinstri," —
bætti hann við. „Þetta er vantrust og tor-
tryggni. Þessir menn munu alltaf gruna alla
forystu um græsku." Hann taldi að þessir
menn hefðu þá trú að völd væru af hinu illa
og að spilling væri óhjákvæmilegur fylgifisk-
ur þeirra og því væri ekki hægt að gera þess-
um mönnum til geðs.
Þessi tortryggni í garð flokksforystunnar
virðist ekki bundin við fámennan hóp rót-
tæklinga því ef marka má nýlega könnun sem
hið virta dagblað „Indepentent11 lét gera, þá
eru fjórir af hverjum tíu þingmönnum
Verkamannaflokksins vantrúaðir á þá end-
urskoðun á stefnu flokksins sem nú á sér stað
undir forystu Kinnocks. Campbell-Savours
hélt því fram að þær hugmyndir sem kallaðar
væru nýjar væru það alls ekki. Þær hefðu
alltaf verið til innan flokksins en nú væri
munurinn sá að þær hefðu háværa stuðnings-
menn og var augljóst að hann beindi orðum
sínum að mönnum eins og Bryan Gould, sem
er einn af forsprökkum endurskoðunarinn-
ar.
Gould hefur ekki farið í launkofa með þá
skoðun sína að breytinga sé þörf. Á fundi
með erlendum fréttariturum í Lundúnum,
að viðstöddum tíðindamanni Þjóðlífs, sagði
Gould m.a. að flokkurinn þyrfti að endur-
skoða í ljósi breyttra tíma, afstöðuna til sam-
félagslegra eigna og hvernig best væri að fél-
agsvæða þjóðarbúið. Hann sagði að flokk-
urinn þyrfti að líta betur á samvinnurekstur,
hlutabréfaeign starfsfólks, neytendaþjón-
ustu og annað í þeim dúr.
Græðgin
Dale Campbell-Savours sagði hins vegar
að þessar hugmyndir hefðu alltaf verið til
innan Verkamannaflokksins. Hann sagði að
það væri sama hversu mikið sumir mundu
rembast, að hjarta og sál flokksins yrðu
ávallt á sama stað. „Flokkurinn byggir, og
hefur alltaf byggt, á hefð róttækrar hugsunar
sem studd er af verkalýðs- og róttækri milli-
stétt," — sagði hann og hugsaði sig um.
Hann vildi einnig vara við áhrifum thatcher-
ismans á stefnu Verkamannaflokksins.
Hann sagði að með stjórnarstefnu sinni hefði
Thatcher gert Breta gráðuga.
„Hún hefur heilaþvegið þjóðina. Nú
hugsa allir um að eignast meiri og meiri pen-
inga, peninganna vegna.“ Hann sagði að
þegar gætti þessarar græðgi í sumum verka-
lýðsfélögum og taldi hann nýleg verkföll í
Ford-verksmiðjunum dæmi um slíkt. Hann
spáði því að þar sem græðgin ykist sífellt og
60