Frjáls verslun - 01.04.2013, Síða 15

FRJÁLS VERSLUN 4. 2013 15
fyrir reynsluna. Það getur verið
ágætt fyrirkomulag fyrir barn ­
laust ungt fólk en ég sá engan
tilgang í að láta misnota starfs ­
krafta mína á þann hátt, svo
ég fór aftur í flugvélabransann.
Ég geng ennþá með handrit
að kvikmynd í maganum sem
ég gef mér vonandi tíma til að
skrifa einhvern tímann í náinni
framtíð.
Ég fór að vinna hjá litlu einka­fyrirtæki í flugbransanum
en þar vorum við bara tvö að
kaupa og selja varahluti til flug­
félaganna. Það hjálpaði mikið
að hafa unnið hjá flugfélagi
áður, ég naut ákveðins trausts
þar sem ég vissi og skildi hvað
var mikilvægt fyrir kúnnana.
Ég var ekki bara æst sölukona
heldur meiri „reddari“. Þarna var
ég komin á réttan stað og naut
mín við að þefa uppi góða „díla“
í kaupum og sölu. Okkur fjölgaði
úr tveggja manna teymi upp í
átta manns á mjög stuttum tíma
og seldum síðan fyrirtækið til
stærra fyrirtækis í Bandaríkjun­
um sem vildi eignast evrópska
deild.
Mjög auðvelt að vinna með
körlum
Það er mun stærra hlutfall
karl manna en kvenna sem
sér um viðhald og rekstur á
flugvélun um. Þeir virðast hafa
meiri áhuga á farartækjum en
við konur – ekki veit ég af hverju.
Hjá Atlanta í gamla daga þurfti
ég að vera í daglegum samskipt ­
um við flugvirkjana og auðvitað
gekk það upp og ofan, sumir
voru ekkert sérstaklega ánægðir
með að þurfa að tala við unga
konu um vandamál með flugvél­
ina, en oftast gekk allt mjög vel.
Mér finnst mjög auðvelt að
vinna með körlum; þeir flækja
ekki hlutina eða lesa í þá með
óþarfa tilfinningum. Ég er alin
upp með þremur eldri bræðrum,
pabba og afa á heimilinu svo ég
er vön að umgangast karlmenn
og sú reynsla kenndi mér örugg ­
lega svolítið á hvernig þeir eru.
Og það er örugglega þess vegna
sem ég þrífst í þessu starfi. Mér
hefur aldrei fundist ég þurfa
að sanna mig neitt meira fyrir
neinum af því að ég er kona.
Ég trúi að ef fólk stendur með
sjálfu sér, er óhrætt við að láta
skoðanir sínar í ljós, lætur ekki
vaða yfir sig, hlustar og er viljugt
til að læra af öðrum þá njóti það
virðingar hjá flestu fólki, burtséð
frá kyni.
Það er eitthvað heillandi og
spennandi við flugvélaiðnaðinn.
Fólk úr ýmsum áttum virðist
festast um leið og það er komið
inn í þennan geira. Þegar þú
hefur unnið við flugvélar í hvaða
formi sem er geturðu gengið inn
í svo mörg störf sem viðkoma
flugvélum, hvar sem er í heim ­
inum.
Ég er mjög heppin með vinnu.
Í dag get ég hjólað meðfram
ánni inn í borgina (London) á
skrifstofuna, vinnutíminn er fínn
og ég sit ekki föst í umferðar­
teppu á hverjum degi. Ég get
unnið heima þegar ég þarf
og ferðast ekki mikið þessa
dagana. Heimilislífið er miklu
auð veldara en það var áður
fyrr þegar við hjónin þurftum
að vera með barnfóstru í vinnu
við að hjálpa okkur að sjá um
krakk ana og heimilið.
Ég sé ekki sjálfa mig í akkúrat
þessu starfi það sem eftir er –
og mun færa mig eitthvað til í
framtíðinni. Ég gæti líka alveg
hugsað mér að fara að búa
til húsgögn og hitt og þetta úr
flugvélavarahlutum. Ég hef
fundið nokkur lítil fyrirtæki í
heiminum sem endurvinna og
búa til hluti úr flugvélum. Mér
finnst spennandi að gefa vara ­
hlutunum nýtt líf og hlutverk,
hanna flotta hluti úr þeim … eða
bara breyta þeim í skúlptúra!“
„Ég gæti alveg hugs­
að mér að búa til
húsgögn og hitt og
þetta úr ýms um
flugvélavara hlutum.
Ég hef fund ið nokk ur
lítil fyrir tæki í heim­
inum sem endur­
vinna og búa til hluti
úr flugvélum.“
magnea gunnarsdóttir-Evans býr í London og starfar við sölu varahluta í flugvélar út um allan heim.