Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2000, Blaðsíða 8

VIOXX
MSD 990068 TÖFLUR MOIAH
Virkt innihaldsefni: 12,5 mg eða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábendingar Meðferð viö einkennum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 123 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraöir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skert nýrnastarfsemi: Skammta þarf ekki að
aölaga hjá sjúklingum með kreatínín klerans 30-80 ml/m(n. Skert
lifrarstarfsemi: Sjúklingum með væga skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráölagðan
skammt, 12,5 mg einu sinni á dag. Frábendingan Rófekoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldsefnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
væga eða verulega skeröingu á lifrarstarfscmi (Child-Pugh gildi £
7). Sjúklingum með áætlaðan kreatínín klerans < 30 ml/mín. Sjúk-
lingum sem hafa haft einkcnni astma, bólgu í nefslímhúð, sepa í
nefslímhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inntöku acetýlsalicýlsýru
eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. H1 notkunar á síðasta þriðj-
ungi meðgöngu eða meðan á brjóstagjöf stendur. Sjúklingum með
bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum með langt gengna hjartabil-
Vamaðarorð og varúðarreglun Þegar blóðflæði um nýru er
minnkaö getur rófekoxíb dregiö úr myndun prostaglandfna og
með því minnkaö blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem em í mestri hættu m.t.t.
þessa em sjúklingar sem hafa vemlega skerta nýmastarfscmi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Gæta skal varúöar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með vemlegan vökvaskort. Ráðlegt er að bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyf sem koma í veg fyrir myndun prostaglandina,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxíb meðferð. Þar sem meðferð með rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengiö
hjartabilun, tmflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðmm orsökum. Eftirlit skal haft með öldmðum og sjúklingum
með tmflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þegar þeir em á
rófekoxíb meðferð. í klínískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem vom á rófekoxíbi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem vom eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, eykst hættan á einkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða meira) hafa
verið skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klínískum rannsóknum á
rófekoxíbi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til tmflana á lifr-
arstarfsemi, eða niðurstöður úr lifrarprófum em óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef óeðlileg lifrarpróf em viövarandi (þre-
föld eðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur dulið hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla
COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem em að rcyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefur ekki veriö rannsakað hjá bömum
og skal aöeins gefið fullorðnum. Magn laktósu í hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanir: Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarfn meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
eftirlit með prótrombíntíma hjá sjúklingum sem em á warfarín
meöferö þegar rófekoxíb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvaö varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá getur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfsemi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxfb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxíbs.
Samhliða gjöf cýklósporíns eða takrólímus og bólgueyöandi
verkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporíns eða takrólímus
á ným. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxíb er
gefið samhliða öðru hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litfums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb er
gcfið samhliða mctótrexati. Engar milliverkanir við dfgoxfn hafa
komiö fram. Gæta skal varúöar þegar rófekoxíb er gefið samhliða
lyfjum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyilíni, amitryptilíni, tacríni og zileútoni).Gæta skal varúðar
þcgar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávísað sam-
hliöa rófekoxíbi. í rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxfb ekki klfnfskt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvamartaflna (etinýlöstradíóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxíbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófekoxfbs. Engu að síður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rffampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxíbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefið samhliöa lyfj-
um sem eru öflugir inrtleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs í
blóði. Címetidín og sýruhamlandi lyf hafa ekki klfnískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs. Meðganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxfbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða þungaðar.
Rófekoxfb á ekki að nota á síðasta þriðjungi meðgöngu þar sem
það gæti, eins og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandína,
drcgið úr samdrætti legs í fæðingu og valdið ótímabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hefur ekki verið rannsökuð hjá
þunguðum konum f fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfiö á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni réttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skilst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxíb
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukaverkanir: Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, í klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 12,5 mg eða 25 mg af rófekoxíbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur,vökvasöfnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi f efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartruflanir. Taugakerfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþemba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregöa, sár í munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eyru, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geðræn einkennl: Geðdeyfð, minnkuð andleg
skerpa. Ondunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópfskt eksem.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráð í sjaldgæfum til-
vikum í klínfskum rannsóknum.Aukaverkanir vom svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxfb f eitt ár eða lengur. Breytingar á
niðurstööum blóð- og þvagrannsókna: Algengar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbíni, hækkun á
kreatfníni, Hækkun á alkalfskum fosfatasa, prótein í þvagi, fækk-
un rauðra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tengslum við notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á ným, þ.á m. millivefs nýmabólga nýmngaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; eiturverkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð f húð. Eins og á við um bólgueyöandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxíb.
Pakkningar og verð (desember, 2000): Töflur 123 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiösla: Lyfseö-
ilsskylda, Greiðsluþátttaka: B. Handhafi markaösleyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboösaðili á íslandi:
Farmasía ehf, Síðumúla 32, 108 Reykjavík.
Lyfjanefnd ríkisins 28.12.1999
(ROFEKOXIB, MSD)
Til meðferðar við ein-
kennum af völdum slit
gigtar
^ MERCK SHARP& DOHME
Q
FARMAS/A ehf.
EINÁDAC
\nam&
(rófekoxíb, MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt