Læknablaðið : fylgirit - 01.06.2010, Side 80

Læknablaðið : fylgirit - 01.06.2010, Side 80
Ragnar Eugene Antoni (1887-1968), prófessor í taugalæknisfræði í Stokkhólmi, áleit Borberg hæfari. Daginn eftir úrskurðinn hittust þeir Krabbe og Antoni á gufuskipinu til Málmeyjar; Antoni var á heimleið til Stokkhólms, en Krabbe á leið til Lundar til að sinna rannsóknum. Krabbe spurði Antoni, hvað hefði ráðið afstöðu hans, og svaraði Antoni þá því til, að rannsóknarvinna Borbergs frá fyrri árum hefði verið svo framúrskarandi. Hér átti Antoni vafalaust við þær rannsóknir, sem að baki doktorsritgerðar Borbergs lágu, Bidrag til Binyrens Fysiologi. Hana hafði Borberg varið um 25 árum áður, en ekki hafði farið mikið fyrir vísindaafrekum hans eftir það.62 Ekki vissi Knud Krabbe til þess, að Antoni hefði haft neitt á móti sér, en þeir höfðu átt í smávægilegri ritdeilu um mænuástungu. Antoni hafði þróað aðferð, sem byggðist á því, að fyrst var leiðslunál stungið inn að dura mater, og síðan var grennri nál stungið í gegnum leiðslunálina og hún notuð til að fara í gegnum dura. Var mænuvökvinn svo látinn renna í gegnum þessa grönnu nál. Á þennan hátt var reynt að valda sem minnstum skaða á duravefnum og jafnframt dregið úr leka mænuvökva eftir aðgerðina og hættu á höfuðverk líkt og þeim, sem þjakað hafði Quisling (ef til vill fram í andlátið). Krabbe hafði hins vegar notað nýja grennri tegund af hefðbundnari nál, sem inniheldur prjón í nálargöngunum, og er prjónninn dreginn út, þegar nálin fer í gegnum dura, og rennur þá mænuvökvinn þar út, sem prjónninn var. Nils Antoni varð prófessor í taugalæknisfræði við Karolinska Institutet í Stokkhólmi árið 1931. Institutet var stofnað 1810 og var upphaflega staðsett á Kungsholmen. Þetta var herlæknaskóli, sem hét í byrjun Medico-Chirurgiska Institutet, en nafnið Karolinska bættist við árið 1817. Karoliner höfðu hermenn hins herskáa Karls XII. Svíakonungs (1682-1718) heitið. Á Kungsholmen hafði sjúkrahús verið reist árið 1752, sem hét Kungliga Serafimerordenslasarettet, en var yfirleitt kallað Serafimerlasarettet eða í daglegu máli Serafen. Umsjón með rekstri þess höfðu í fyrstu tveir af riddurum Serafimorðunnar, en Serafimriddarar höfðu reyndar umsjón með öllum sjúkrahúsum í Svíþjóð frá 1773 til 1876.63 Þessari riddarareglu tilheyrðu allir þeir, sem hlotið höfðu Serafimorðuna, en hana veitti fyrstur Friðrik I. Svíakonungur (1676-1751). Orðan er nefnd eftir verndarenglum Guðs, en englarnir Kongl. Saratimer ordant tiiMreUet lanl 1800 Ul. Handkolorarad tragrivyr avCE Gamindt Serafimerlasarettet í Stokkhólmi á seinni hluta 19. aldar. kölluðust serafar eða eins og segir í Jesaja 5.6.2: „Umhverfis hann stóðu serafar; hafði hver þeirra sex vængi; með tveimur huldu þeir ásjónur sínar; með tveimur huldu þeir fætur sína og með tveimur flugu þeir." Sjúkrahúsið stækkaði, og 1805 var fjöldi sjúkrarúma orðinn um 100. Nýjar byggingar voru reistar 1880, og þá var ákveðið, að í stjórn sjúkrahússins sætu ávallt tveir læknar og tveir fulltrúar ríkis og bæjar auk tveggja riddara Serafimorðunnar. Serafimerlasarettet varð sjúkrahús Karolinsku stofnunarinnar, og yfirlæknar þar gegndu einnig prófessorsstöðum. Árið 1980 var allri sjúkra- þjónustu hætt á Serafimerlasarettet, en þá höfðu gamla Karolinska sjúkrahúsið í Solna (1940) og nýja sjúkrahúsið í Huddinge (1972) tekið við. Þessi tvö sjúkrahús Karolinsku stofnunarinnar kallast nú einu nafni Karolinska Universitetssjukhuset. Taugadeildin á Serafen flutti yfir á sjúkrahúsið í Solna í upphafi sjötta áratugar 20. aldar. Við Serafimerlasarettet starfaði læknirinn Magnus Huss (1807-1890). Árið 1840 taldist honum til, að um 20% sjúklinganna væru með taugasjúkdóm og þá oft tengdan mikilli áfengisneyslu, en Huss varð heimsþekktur fyrir skrif sín um áfengisbölið og notaði orðið alchoholismus fyrstur manna. Áfengisdeildin á Karolinska er kennd við hann. Samstarfsmaður Huss var Per Henrik Malmsten (1811-1883). Hann hafði einnig áhuga á taugasjúkdómum og lýsti fyrstur hemianopsiu eftir heilaáfall. Prófessorsstaða í taugalækningum var stofnuð við Karolinska Institutet 1887. Staðan er kennd við Malmsten, en sonur hans gaf stofnuninni 100000 ríkisdali til minningar um föður sinn. Taugalæknisfræði var nú orðin sjálfstæð akademísk grein í Svíþjóð. 80 LÆKNAblaðið 2010/96 Fylgirit 64
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Læknablaðið : fylgirit

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.