Frjáls verslun - 01.01.2009, Qupperneq 23

F R J Á L S V E R S L U N • 1 . T B L . 2 0 0 9 23
V
ið erum á botninum og þar er leikhús fáránleikans. Þar er
harkalegasta kreppan en á sama tíma hæstu vextirnir, heft-
andi verðtrygging, lánlausir bankar, handónýtur gjaldmið-
ill með harðri gjaldeyriskreppu og gjaldeyrishöftum. Loks
er útlit fyrir hækkandi skatta á almenning samfara mjög
erfiðum niðurskurði í ríkisútgjöldum. En við eigum val. Viljum við
sprikla áfram á botninum í leikhúsi fáránleikans eða fara upp! Það er
hægt, það eru til leiðir. Þetta þarf að gera.
Að FrystA vísitölu1. lána í þrjú ár og aftengja þar
með verðtryggingu lána.
Að lækkA stýrivexti2. – helst niður fyrir 1% eins og
aðrar þjóðir hafa gert.
Að endurreisA bAnkAkerFið3. í samráði við
erlenda kröfuhafa líkt og Vilhjálmur Egilsson hefur bent á – og
byrja sem fyrst að stórauka ódýr lán til smáfyrirtækja en í þeim
verða flest störfin til.
Að lækkA tekjuskAttsprósentu 4.
einstAklingA – og alls ekki hækka hana eins og flestir
óttast að verði gert.
Að losnA við hörð og heFtAndi5. skilyrði
Alþjóðagjaldeyrissjóðsins um stýrivexti og ríkisútgjöld svo sjóð-
urinn hjálpi þjóðinni í endurreisninni en haldi henni ekki í hel-
greipum. 150 milljarða fjárlagahalli ár eftir ár setur þjóðina auð-
vitað á hausinn en ef einstaklingar verða kaffærðir í sköttum
lifir atvinnulífið (sjálf uppsprettan) ekki af. Hvað ætla menn þá
að gera?
Að ákveðA Að skiptA um gjAldmiðil6. sem
allra fyrst. Með erlendum banka á Íslandi yrði stórt skref stigið
í átt að nýjum gjaldmiðli. Því miður er allt útlit fyrir að ekki sé
hægt að afnema gjaldeyrishöftin af ótta við að gengið snarfalli,
íslenskir sparifjáreigendur flýi land og óðaverðbólga blásist út.
Traust á krónunni, atvinnulífinu og bönkunum er ekkert.
Nýlega skrifuðu 32 hagfræðingar grein í Morgunblaðið og komust
að þeirri niðurstöðu að einhliða upptaka evru væri ekki góður kostur
heldur gerði í raun illt verra. Þeir komust einnig að þeirri niðurstöðu
að nánasta framtíð liti svona út á Íslandi: „Að eina framtíðarlausnin
felist í því að endurheimta traust á íslenskt efnahagslíf og tryggja
drjúgan afgang á viðskiptum við útlönd. Þar til nægur gjaldeyrisforði
hefur myndast með viðskiptaafgangi þarf hins vegar að grípa til
erlendra lána eða hafta eða hvors tveggja.“
...eÐa Fara upp
upp aF
botninuM
TExTi: jón g. hAuksson • Myndir: geir ólAFsson • lEikAri: sigurjón kristjánsson