Tímarit Máls og menningar - 01.09.1960, Blaðsíða 66

TIMARIT MALS OG MENNINGAR
Nei.
Maðurimi sló aftur á fleygana. Hann var orðinn sveittur af áreynslunni.
Gengur það út núna? Hann lét höggin dynja á fleygunum og reisti sig upp.
Ég held það.
Heldurðu það? Annað hvort gengur það út eða ekki. Það er ekkert að
halda. Hefurðu ekki augu, eða hvað? Hann hafði risið alveg upp og nuddaði
svitann á enninu með handarbakinu.
Konan settist á tréð og beið hreyfingarlaus, án þess að segja orð.
Viðurkenndu að þú bafir sleppt út hundinum, sagði maðurinn og tók sleggj-
una og setti hana upp á tréð. Það er ekki um neinn annan að ræða en þig.
Konan anzaði þessu engu.
Ég var margbúinn að segja þér að gæta þess að hundurinn kæmist ekki út
meðan þú ert að ná í kornið handa þessum hænum þínum. Að ininnsta kosti
ekki á meðan strokan er í honum. Það er ekki svo þægilegt að þurfa að byrja
á því að ná í hann niður í þorp, ef maður þarf eilthvað á honum að halda.
Eða skilurðu það kannske ekki?
Konan ræskti sig.
Þar að auki, bætti maðurinn við, vissirðu það að ég þurfti á hundinum að
halda í dag. Hann stóð og hallaði sér fram á sleggjuskaftið, reis upp og bætti
við: Fyrst að fara niður í þorp og sækja hann. Það fer að minnsta kosti
klukkutíminn í það.
Konan reis upp af trénu og tók að hamra tréfleyginn.
Og þá er dagurinn búinn fyrir manni.
Hún hætti að berja og settist aftur á tréð.
Það er ekki eins og þetta sé í fyrsta skipti, sem j)ú gerir Jietta.
Ég! hrópaði konan með furðu í röddinni.
Já, þú. Nú, það er ekki um neinn annan að ræða. Og ekki er jiað ég. Og ekki
getur hann sjálfur hafa rutt steininum frá, auk þess sem ]>ú hefur notað hann
á þetta net þitt. Viðurkenndu þetta bara, ]>að þýðir ekki fyrir þig að vera með
neinar ]>rætur. Þú kemur upp um þig með þessum afsökunum þínum.
Ég hef ekki verið með neinar afsakanir.
Ég mundi ekki segja neitt, ef þetta væri í fyrsta skipti sem þú gerir þetta,
en þar sem þetta hefur margendurtekið sig er ekki nema von að mér renni í
skap. Og ekki til nein önnur skýring á þessu en sú, að þú gerir þetta til að
angra mig með óþarfa rápi.
Ætli þér sé það eins leitt og þú lætur. Þú ert ekki svo stuttan tíma þegar þú
ferð.

304