Tímarit Máls og menningar - 01.09.1983, Page 85

Upphafning
og svo var líka amma gamla í hjólastól úti við gluggann, og var alveg
steinhissa á þessu uppnámi í fjölskyldunni; og ég vaknaði við það að
ég sat enn við þetta langa borð, það speglaði öngva hönd; bara þrjú
ráðþrota andlit, sem mér komu ekki við.
Mér kom ekkert við í þessum sal, ekki ljónin, ekki nautshausarnir,
ekki myndirnar á vefnaðinum sem gat ekki hulið kulda veggjanna;
kannski parduskötturinn svarti án þess ég fyndi þó grimmd hans í
hjarta mínu. Mér bara kom þetta ekki við, og hætti að gráta. Og vék
mér undan snertingu mannsins; ég mátti ekki hugsa til þess hann
kæmi við mig.
Eg óskaði að hann væri kominn með hinu fólkinu sem stóð þarna
yfir mér upp á veggi, í þessa voðalegu sálarlausu hjörð hins innramm-
aða aristókratís á veggjum fyrir aftan mig; og ég gæti horft kuldalega
á autt sviðið fyrir framan mig; áður en ég stæði upp og gengi út, fyrir
fullt og allt.
435