Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Page 97

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Page 97
þess, sem aðrir textar fléttast utan um eða falla inn í. En þótt undarlegt megi virðast, hefur þetta mikla verk aldrei verið sjálfstætt og óháð rit í þess orðs fyllstu merkingu: það er ritað í fram- haldi af „Sturlu sögu“ (og kannske að nokkru leyti öðrum verkum líka), og verður svo smám saman að breiðri „íslandssögu“, en samt hefur höfundur, að því er best verður séð, forðast að taka upp efni úr ýmsum eldri sögum, einkum „Þórðar sögu kakala“ og „Þorgils sögu skarða". Myndast við það eyður í frásögn hans, hún verður stuttaraleg eða jafnvel miðuð við það, að því er virðist, að koma með viðbætur eða „leið- réttingar" við ofantaldar sögur. Eins og höf- undur hugsaði sér „íslendinga sögu“ og gekk frá henni, myndar hún með öðmm orðum ekki fullkomna og afmarkaða frásögn nema ýmsum öðmm ritum sé á einhvem hátt bætt við hana. Af þessu leiðir, að uppruni Sturlungusafnsins er tvíþættur. Annars vegar em „frumtextamir“ sem menn gera ráð fyrir og Bjöm M. Olsen kallaði „hinar einstöku sögur óbreyttar og sjálf- stæðar" en sennilega væri réttara að skilgreina á annan hátt og kalla „heimildasafn höfundar"; virðist það nefnilega hafa verið all fjölbreytt og spannað ættartölur, munnmæli og e.t.v. eitthvað fleira, auk venjulegra ritaðra sagna. Hins vegar er svo sú „hugmynd um Sturlunga sögu“ sem var greinilega til staðar á einhvem hátt, eða lá a.m.k. í loftinu, þegar Sturla Þórðarson reit „ís- lendinga sögu“, þótt við getum vitanlega ekki skilgreint hana nánar (nema þá kannske með því að grandskoða „eyðumar" í verki hans frá þessu sjónarmiði, en óvíst er hvað það gæti leitt langt). Þessar tvær hliðar em tengdar, þar sem hugmyndin kom upp, meðan safn „fmmtext- anna“ var að skapast og hafði áhrif á mótun þess. Þegar málið er sett fram á þennan hátt, dettur gmndvöllurinn undan kenningu Bjöms M. Ol- sens. Ólíklegt er að „heimildasafn" Sturlungu- höfúndar hafi verið í þeirri mynd að það hefði yfirleitt getað varðveist í heild sem slíkt, óháð safhritinu sem það var notað til að byggja upp, og er því út í hött að sakna þess. Ef við miðum hins vegar einungis við skráðar og afmarkaðar „sögur“, sem höfundur notaði, bendir flest til þess að í þeim hafi bæði verið meira efni en í Sturlungu og einnig minna efni, þannig að um tvennt ólíkt var að ræða og safn þessara sagna, eins og þær komu af skepnunni, gat ekki komið í staðinn fyrir Sturlungusafnið né heldur öfugt. Auk þess má segja, að þessar sögur hafi á vissan hátt verið ófullgerðar í heild: í þær vantaði sem sé þá „hugmynd“ sem varð til við ritun „Islend- inga sögu“ og er órjúfandi hluti af heildinni. Þannig verður að álykta, að „uppmnalegur texti“ Sturlungu, og sá eini sem hægt er að miða við í útgáfum af því verki, sé sú samsteypa sem unnin var upp úr „heimildasafninu" í samræmi við þá „hugmynd" sem rekja má til Sturlu Þórð- arsonar. En með því er vandinn samt ekki leyst- ur. Þessari „hugmynd" var fyrst hmndið í framkvæmd einum tveimur áratugum eftir dauða Sturlu og ef það var Þórður Narfason sem stóð fyrir því er samhengið augljóst: Þórður dvaldist hjá Sturlu veturinn 1271-1272 og hann hafði vafalaust góðar aðstæður til að þekkja ritstörf hans, hugmyndir og fyrirætlanir. Það má því vera að hann hafi einungis litið svo á að hann væri að halda áfram verki Sturlu. En nú vill svo merkilega til að í þessa eldri gerð Sturl- ungu vantar „Þorgils sögu skarða“, sem virðist þó hafa átt að vera með samkvæmt upphaflegu hugmyndinni, og verðurþaðeinungis skýrt með því að hún hafi ekki verið höfundi tiltæk, þegar hann var að setja Sturlungu saman. Þetta verk var því á vissan hátt ófullgert, en úr því var bætt nokkru síðar í yngri gerðinni með því að þar var köflunum úr „Þorgils sögu“ einmitt skotið inn á réttum stöðu, og safnið aukið með öðm efni. Af þessu má draga þá óvæntu niðurstöðu, að það sé yngri gerð Sturlungu sem samsvari betur, að þessu leyti a.m.k., hinni upphaflegu „hug- mynd“ um safnritið, og er vitanlega ekki loku fyrir það skotið, að einhver óslitin hefð hafi legið frá Sturlu Þórðarsyni til höfundar hennar, þannig að höfundurinn hafi haft einhveija nasa- sjón af hugmyndum Sturlu og viljað fullgera samsteypuna samkvæmt þeim. Hægt er að TMM 1990:3 95
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.