Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Síða 97

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Síða 97
þess, sem aðrir textar fléttast utan um eða falla inn í. En þótt undarlegt megi virðast, hefur þetta mikla verk aldrei verið sjálfstætt og óháð rit í þess orðs fyllstu merkingu: það er ritað í fram- haldi af „Sturlu sögu“ (og kannske að nokkru leyti öðrum verkum líka), og verður svo smám saman að breiðri „íslandssögu“, en samt hefur höfundur, að því er best verður séð, forðast að taka upp efni úr ýmsum eldri sögum, einkum „Þórðar sögu kakala“ og „Þorgils sögu skarða". Myndast við það eyður í frásögn hans, hún verður stuttaraleg eða jafnvel miðuð við það, að því er virðist, að koma með viðbætur eða „leið- réttingar" við ofantaldar sögur. Eins og höf- undur hugsaði sér „íslendinga sögu“ og gekk frá henni, myndar hún með öðmm orðum ekki fullkomna og afmarkaða frásögn nema ýmsum öðmm ritum sé á einhvem hátt bætt við hana. Af þessu leiðir, að uppruni Sturlungusafnsins er tvíþættur. Annars vegar em „frumtextamir“ sem menn gera ráð fyrir og Bjöm M. Olsen kallaði „hinar einstöku sögur óbreyttar og sjálf- stæðar" en sennilega væri réttara að skilgreina á annan hátt og kalla „heimildasafn höfundar"; virðist það nefnilega hafa verið all fjölbreytt og spannað ættartölur, munnmæli og e.t.v. eitthvað fleira, auk venjulegra ritaðra sagna. Hins vegar er svo sú „hugmynd um Sturlunga sögu“ sem var greinilega til staðar á einhvem hátt, eða lá a.m.k. í loftinu, þegar Sturla Þórðarson reit „ís- lendinga sögu“, þótt við getum vitanlega ekki skilgreint hana nánar (nema þá kannske með því að grandskoða „eyðumar" í verki hans frá þessu sjónarmiði, en óvíst er hvað það gæti leitt langt). Þessar tvær hliðar em tengdar, þar sem hugmyndin kom upp, meðan safn „fmmtext- anna“ var að skapast og hafði áhrif á mótun þess. Þegar málið er sett fram á þennan hátt, dettur gmndvöllurinn undan kenningu Bjöms M. Ol- sens. Ólíklegt er að „heimildasafn" Sturlungu- höfúndar hafi verið í þeirri mynd að það hefði yfirleitt getað varðveist í heild sem slíkt, óháð safhritinu sem það var notað til að byggja upp, og er því út í hött að sakna þess. Ef við miðum hins vegar einungis við skráðar og afmarkaðar „sögur“, sem höfundur notaði, bendir flest til þess að í þeim hafi bæði verið meira efni en í Sturlungu og einnig minna efni, þannig að um tvennt ólíkt var að ræða og safn þessara sagna, eins og þær komu af skepnunni, gat ekki komið í staðinn fyrir Sturlungusafnið né heldur öfugt. Auk þess má segja, að þessar sögur hafi á vissan hátt verið ófullgerðar í heild: í þær vantaði sem sé þá „hugmynd“ sem varð til við ritun „Islend- inga sögu“ og er órjúfandi hluti af heildinni. Þannig verður að álykta, að „uppmnalegur texti“ Sturlungu, og sá eini sem hægt er að miða við í útgáfum af því verki, sé sú samsteypa sem unnin var upp úr „heimildasafninu" í samræmi við þá „hugmynd" sem rekja má til Sturlu Þórð- arsonar. En með því er vandinn samt ekki leyst- ur. Þessari „hugmynd" var fyrst hmndið í framkvæmd einum tveimur áratugum eftir dauða Sturlu og ef það var Þórður Narfason sem stóð fyrir því er samhengið augljóst: Þórður dvaldist hjá Sturlu veturinn 1271-1272 og hann hafði vafalaust góðar aðstæður til að þekkja ritstörf hans, hugmyndir og fyrirætlanir. Það má því vera að hann hafi einungis litið svo á að hann væri að halda áfram verki Sturlu. En nú vill svo merkilega til að í þessa eldri gerð Sturl- ungu vantar „Þorgils sögu skarða“, sem virðist þó hafa átt að vera með samkvæmt upphaflegu hugmyndinni, og verðurþaðeinungis skýrt með því að hún hafi ekki verið höfundi tiltæk, þegar hann var að setja Sturlungu saman. Þetta verk var því á vissan hátt ófullgert, en úr því var bætt nokkru síðar í yngri gerðinni með því að þar var köflunum úr „Þorgils sögu“ einmitt skotið inn á réttum stöðu, og safnið aukið með öðm efni. Af þessu má draga þá óvæntu niðurstöðu, að það sé yngri gerð Sturlungu sem samsvari betur, að þessu leyti a.m.k., hinni upphaflegu „hug- mynd“ um safnritið, og er vitanlega ekki loku fyrir það skotið, að einhver óslitin hefð hafi legið frá Sturlu Þórðarsyni til höfundar hennar, þannig að höfundurinn hafi haft einhveija nasa- sjón af hugmyndum Sturlu og viljað fullgera samsteypuna samkvæmt þeim. Hægt er að TMM 1990:3 95
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.