Tímarit Máls og menningar - 01.09.1993, Page 43
Lúkarinn virtíst vera orðinn hinn þokkalegasti svefnstaður. Ég gat alla
vega hugsað til hans án þess að finna fyrir kvíða. Ég varaðist þó að leiða
hugann að morgundeginum.
Steinar horfði á mig.
„Gallagher," sagði hann allt einu. „Gallagher fór út í heim en Chand-
ler litli sem langaði til að verða skáld varð eftir í Dyflinni og kvæntist og
eignaðist bam. Joyce skrifaði um það þegar þeir hittust aftur eftir mörg
ár. Hefurðu lesið eitthvað eftir Joyce?“
„Eitthvað hef ég gluggað í hann.“
„Gallagher var orðinn stjama í blaðaheiminum í Lundúnum og lifði
óskaplega hátt að því er Chandler litla fannst. Chandler dauðöfundaði
hann. Gallagher kom í heimsókn eftir mörg ár og þeir Chandler hittust á
fínum bar til að rabba saman. Hefurðu kannski lesið þetta?“
„Nei, ekki svo ég muni.“
„A little cloud. Dubliners?“
„Jú, einhvern tíma las ég eitthvað í Dubliners en ég man ekki eftir
þessari sögu.“
„Það skiptir ekki máli. Sko, hann Chandler litli var bara skrifstofu-
blók og lét sig dreyma um að yrkja. Heima beið hans konan og bamið
sem grenjaði stanslaust svo hann gat ekki einu sinni lesið, hvað þá ort.
Og Chandler litli æpti á bamið sem varð bara ennþá hræddara og orgaði
hærra og hærra. Æpir þú á bömin þín?“
Ég áttaði mig allt í einu á hvað hann var að fara:
„Þú vilt meina að rithöfundar eigi ekki gerast fjölskyldumenn?“
Steinar hneigði höfuðið: „Ég tel það afar óheppilegt fyrir listamenn
að ganga í hjónaband, svo að ég tali nú ekki um þegar þeir byrja að hlaða
niður bömum. Það sem maður þarf lífsnauðsynlega að sækja til kvenna
er alveg eins hægt að sjá um sjálfur."
„Og hvað skyldi það svo vera?“ sagði ég sposkur.
Steinar svaraði ekki heldur hélt áfram:
„Gallagher var auðvitað bara dmllusokkur, einhver blaðamanns-
ómynd í Lundúnum sem spilaði sig stóran fyrir Chandler litla og sagði
honum kvennafarssögur frá París og Berlín. En sjáðu til. í augum
Chandlers litla var hann frjáls maður. Gallagher gat gert það sem honum
sýndist en Chandler litli var bundinn yfir konu og grátandi bami. Þetta
er kjarni málsins. Annað hvort er maður Gallagher eða Chandler litli.“
Mér fannst dálítið óþægilegt hvemig hann horfði á mig.
TMM 1993:3
41