Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 47

Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 47
VI. kafli. Takmörk lækningagáfunnar. Frá lækningalegu sjónarmiði vinnur máttur þessara hæfileika bug á öllum sjúkdómum og þjáningum. Illkynjuð- ustu krabbamein hafa horfið. Fólk, sem hefur verið dauðadæmt af hryllilegum sjúkdómum, hefur fengið fulla lteilsu og vitnar nú um Guð og lofsyngur hann fyrir lækningamátt hans. Heyrnarlausir, mállausir og blindir hafa fengið heyrn, mál og sjón. Söfnuðir hafa verið vaktir til guðsvitundar og lækningavitundar. Eigi að síður er eðli og tilgangur lækn- ingagáfnanna vissum takmörkum háð. Vér notum orðið í fleirtölu — ,,gáfur“ — vegna þess, að ein gáfan getur verið frá- brugðin annarri og starfað með öðrum hætti. Ennfremur er lækningagáfum ekki ætlað að koma í stað kraftaverkagáfunn- ar. Væri því þannig varið, væri krafta- verkagáfan -orðin óþörf. Látum oss íhuga að nokkru einkenni, tilgang og áhrif lækningahæfileikanna. Þeim er ekki ætlað að halda fólkinu ungu til elliára. 1. Hlutverk lækningahæfileikanna er ekki að halda fólki ungu til elliára. Að sönnu er til fólk, sem fengið hefur lækn- ingu og finnst það vera 20—30 árum yngra á eftir. Slíkur vitnisburður er þó sjaldgæfur. Ennfremur eru til sérstök fyrirheit í Ritningunni, þar sem talað er um að yngja upp: „sem mettar þig gæðum, svo að þú yngist upp sem örn- inn.“ (Sálm. 103, 5). En þetta er samt annað heldur en átt er við í fyrirheit- inu í 3. versi sama sálms. Það er unnt — þeim sem hafa þroska til að skilja það— að lifa í svo nánu samfélagi við Guð, að þeir yngist upp dag hvern. (V. Móseb. 34, 7). Sama gerði Kaleb (Jós. 14, 11). En sú blessun fæst að jafnaði ekki fyrir guðlega lækningu og er því utan við ramma þessa pistils. Á hitt næg- ir að minna, að til er fólk, sem hefur þverbrotið allar heilbrigðisreglur árum saman, og gerir það jafnvel enn í dag, en ætlast svo til að fá bætt' fyrir það allt með kraftaverkalækningu. Ný líffæri eru ekki sköpuð. 2. Venjulega getur lækningagáfan ekki gefið sjúklingnum aftur líffæri, sem tekin hafa verið burt. Reglan er sú, að guðleg lækning ræður niðurlögum sjúkdóms, sem þjáir líkamann, og sjúkl- ingnum batnar. Þó eru til margar und- antekningar. Vér þekkjum konu, sem tók nýja tönn í stað annarrar, sem dreg- in hafði verið úr henni. Ný hljóðhimna og fleiri sérstök líffæri, sem tekin voru burt, hafa myndast aftur með yfirnátt- úrlegum hætti. Þannig fer lækningagáf- an stundum inn á svið kraftaverkanna. Guði er ekkert ómáttugt. Er nokkurt viðfangsefni Guði ofvaxið? Eigi að síður er venjan sú, að lækningagáfan bæti það sem sjúkt er. Veikur handleggur getur læknast. En handleggur, sem tekinn hef- ur verið af, kemur venjulega ekki aftur fyrir mátt lækningagáfunnar. Blint auga getur fengið fulla sjón, en auga, sem sjáaldrið hefur verið tekið úr, verð- * ur venjulega ekki sjáandi af völdum lækningagáfunnar. Vitanlega er slíkt mögulegt, og þess eru dæmi, að maður, sem sú ógæfa hefur hent, hefur fengið sjón aftur. En sú náðargjöf verður frem- ur að teljast skapandi kraftaverk en lækning. Eitt sinn þegar þannig stóð á, bar Kristur fyrst leir að augum manns- ins, og benti það til þess, að eitthvað DAGRENNING 4&
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Dagrenning

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagrenning
https://timarit.is/publication/1118

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.