Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.2012, Blaðsíða 52

Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.2012, Blaðsíða 52
D avy Jones, einn fjögurra með- lima bandarísku drengja- sveitarinnar The Monkees, safnaðist til feðra sinna í lok febrúar, nánar tiltekið 29. febrúar. Davy hafði löngum verið tal- inn myndarlegastur félaga sinna í hljómsveitinni og var vinsælastur þessara síðhærðu, gáskafullu drengja sem skipuðu sveitina sem stofnuð var 1966 til höfuðs bresku hljómsveit- inni The Beatles. Til hljómsveitar- innar var stofnað með hætti sem var nýlunda á þeim tíma; haldnar voru áheyrnarprufur og valið úr stórum hópi umsækjenda líkt og gert var í til- felli íslensku stúlknasveitarinnar The Charlies og fleiri. Þeir sem hrepptu hnossið voru Bandaríkjamennirnir Micky Dolenz, Michael Nesmith og Peter Tork og Bretinn Davy Jones. Hljómplötur The Monkees seld- ust í milljónatali, en drengjunum voru settar afar þröngar skorður hvað varð- aði allt sem viðkom tónlistarflutningi og vinnu við tónlistina. Þeir voru fyrst og fremst sjónvarpsfyrirbæri og þátta- röð með þeim í aðalhlutverki entist í tvö ár. Bernska og uppruni Davy Jones fæddist 30. desember 1945 við Leamington-stræti 20 í Manches- ter á Englandi. Leiklistarferill Davys hófst ellefu árum síðar er hann birt- ist á skjánum í bresku sápuóperunni Coronation Street. Davy lék einnig í lögregluþátta- röð BBC Z-Cars en í kjölfar dauða móður sinnar, þegar hann var fjórtán ára, snéri Davy baki við leiklistinni og hugði á frama sem knapi. Naut Davy leiðsagnar þjálfarans Basils Foster. Knapaferill Davy varð þó endaslepp- ur og þrátt fyrir að Foster teldi að Davy gæti átt góðu gengi að fagna sem knapi hvatti hann hann til að þiggja boð um hlutverk Hrapps, e. Artful Dodger, í uppsetningu á söngleiknum Oliver! á West End í Lundúnum. Davy Jones fór að ráðum Basils Foster og olli það straumhvörfum í lífi hans. Davy kunni Basil svo miklar þakkir fyrir að hann ól önn fyrir hon- um þegar aldurinn færðist yfir hann, fékk hann til að flytjast búferlum til Bandaríkjanna og veitti honum fjár- hagslegan stuðning. Ed Sullivan-þátturinn Davy Jones stóð sig með mikilli prýði í hlutverki Hrapps, sem hann lék hvort tveggja í Lundúnum og á Broadway, og var tilnefndur til Tony-verðlaunanna. Árið 1964 kom hann fram í þætti Ed Sullivan ásamt með Georgíu Brown sem lék hlutverk Nancy í Broadway- uppfærslunni á Oliver! Síðar þegar The Monkees höfðu runnið sitt skeið átti Davy eftir að stíga á fjalirnar, enn á ný í útfærslu af Oliver! en þá í hlut- verki Fagins. Í sama þætti komu fram ívið fræg- ari menn sem komu alla leið frá Liver- pool á Englandi; Bítlarnir. Um var að ræða fyrsta skipti sem Bítlarnir komu fram hjá Ed Sullivan og Davy sagði síð- ar: „Ég horfði á Bítlana af sviðsvængn- um, ég sá stelpurnar verða brjálaðar, og sagði við sjálfan mig: þetta er málið, þetta vil ég.“ Í kjölfar þess að koma fram hjá Ed Sullivan skrifaði Davy Jones undir samning við Ward Sylvester hjá Screen Gems, sem þá var sjónvarpsdeild Col- umbia Pictures, og fékk nokkur hlut- verk fyrir vikið. Þann 14. ágúst 1965 kom Davy Jones fram í fyrsta skipti í Hot 100 tón- listarþættinum og flutti lagið What Are We Going To Do? Colpix-hljómplötu- fyrirtækið, sem var í eigu Columbia, gerði samning við Davy Jones, þá 19 ára, og frumraun hans, breiðskífan Davy Jones, var gefin út skömmu síð- ar. Árið 1967 var platan gefin út í mónó eingöngu í Bretlandi, en þegar þar var komið sögu var Davy orðinn frægur fyrir fíflaganginn og tónlistina með The Monkees í samnefndum sjón- varpsþáttum. Engin sjálfsblekking Sem fyrr segir fengu fjórmenningarn- ir í The Monkees ekki að ráða miklu um feril sinn og frama. Lögin sem þeir fluttu voru ekki samin af þeim og þó þeir syngju lögin fór því fjarri að þeir kæmu nálægt hljóðfæraleik – reyndar bjuggu þeir allir að einhverri kunnáttu í þeim efnum. Lagið Daydream Belie- ver, sem Davy Jones söng, varð smell- ur og komst í 1. sæti vinsældalista. Það lag var samið af John nokkrum Stew- art. Lagið Last Train to Clarkesville eft- ir Tommy Boyce og Bobby Hart náði sama árangri og Daydream Believer og sömu sögu er að segja um það lag sem flestir muna eftir í dag; I'm a Be- liever eftir Neil Diamond. Þó hljómsveitin hafi átt allmikilli velgengni að fagna þóttist hún aldrei vera eitthvað annað en hún var í reynd; eftirlíking af hljómsveit nokk- urri frá Liverpool á Englandi og búin til fyrir bandarískt sjónvarp. En þegar fram liðu stundir átti margt eftir að breytast og dómur sög- unnar yfir The Monkees hefur orðið jákvæðari með árunum. Vissulega var sveitin búin til með þeim hætti sem áður er getið um, en hún var engan veginn sú fyrsta og alls ekki sú síðasta. Tónlistarhæfileikar fjórmenninganna jukust með tíð og tíma og undir lok- in má segja að um hafi verið að ræða hljómsveit í fullum rétti. Úti er ævintýri En sveitin rann sitt skeið 1970 enda höfðu meðlimir hennar yfirgefið hana einn af öðrum; fyrstur fór Peter Tork, snemma árs 1969, og þurfti að greiða 150.000 Bandaríkjadali fyrir hvert þeirra fjögurra ára sem eftir voru af samningi hans við sjónvarpsstöðina. Síðan fékk Mike Nesmith sig full- saddan og í apríl snéri hann baki við Micky Dolenz og Davy Jones og stofn- aði eigin hljómsveit, The First Natio- nal Band. Síðasta hljóðversvinna The Mon- kees átti sér stað 22. desember 1970 þegar Dolenz og Jones hljóðrituðu lögin Do It In The Name Of Love og Lady Jane. Lögin voru ekki hljóðblönduð fyrr en í febrúar 1971 og þegar þar var komið sögu var tvímenningunum óheimilt að nota nafnið The Mon- kees víða um lönd, meðal annars í Bandaríkjunum. Lagið var því skrifað á Dolenz og Davy Jones, en þeir héldu áfram samstarfi stærstan hluta átt- unda áratugarins. Hei, hei, við erum Apakettirnir Davy Jones bjó hin síðari ár í Holly- wood í Flórída og Beavertown í Penn- sylvaníu og kom fram af og til í sjón- varpsþáttum á borð við My Two Dads og Boy Meets World. Einnig vann hann við þjálfun hesta og … að sjálf- sögðu tónlist – meðal annars sóló- plötuna Just Me sem kom út 2001 og fékk ágætis viðtökur. Tengsl hans við The Monkees og arfleifð þeirrar hljómsveitar fór ekki fyrir brjóstið á Davy Jones og í við- tali við The Chicago Daily Herald árið 2006 sagði hann meðal annars: „Fólk spyr mig hvort ég ég verði aldrei þreyttur á að spila Daydream Believer eða eitthvert annað lag. En ég lít þetta ekki þeim augum. Spyr fólk hvort Tony Bennet sé orðinn þreyttur á að flytja I Left My Heart in San Franc- isco?“ Davy Jones var þrígiftur og eignað- ist fjórar dætur; tvær með hvorri fyrri eiginkvenna sinna. Síðustu og þriðju konu sinni, sjónvarpskynninum Jes- sicu Pacheco, kvæntist hann í ágúst 2009. Þeir eru án efa fáir Íslendingarnir sem komnir eru yfir miðjan aldur og muna árdaga íslensks sjónvarps sem ekki muna titllag The Monkees, Apa- kattaþáttanna: „Hey, hey, we’re the Monkees, and people say we monkey around. But we’re too busy singing to put anybody down.“ – Hei, hei, við erum Apakettirnir og fólk segir okkur fíflast. En við erum of önnum kafnir við söng til að gera lítið úr einhverjum. Svo mörg voru þau orð. S:HELGASON 10 - 50% AFSLÁTTUR AF ÖLLUM LEGSTEINUM Vandaðir legsteinar á betra verði!!! - Sagan segir sitt - Skemmuvegur 48 s: 557 66 77 n Davy Jones gerði það gott í The Monkees n Sveitin var svar Bandaríkjanna við The Beatles Einn ApAköttur Allur „Ég horfði á Bítlana af sviðsvængnum, ég sá stelpurnar verða brjálaðar, og sagði við sjálfan mig: þetta er málið, þetta vil ég. Kolbeinn Þorsteinsson blaðamaður skrifar kolbeinn@dv.is The Monkees Þrátt fyrir að The Monkees hættu formlega 1970 komu félagarnir saman af og til – frá vinstri; Mike Nes- mith, Micky Dolenz, Davy Jones og Peter Tork í Newcastle 1997. Davy Jones Smávaxni Bretinn í Monkees naut alla jafna mestra vinsælda og margar unglingsstúlkur kiknuðu í hnjáliðunum á árum fyrri. Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 – www.utforin.is – Allan sólarhringinn Komum heim til aðstandenda ef óskað er ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Jón G. BjarnasonHermann Jónasson 52 Menning 9.–11. mars 2012 Helgarblað
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.