Glóðafeykir - 01.04.1984, Síða 27

GLÓÐAFEYKIR
27
Saumastofa KS
Eftir Gísla Magnússon frá Frostastöðum.
Árin 1925 - 30 voru skeið mikillar hagsældar íslendingum, sem og
öðrum þjóðum. Hér verða breytingar á nánast öllum sviðum:
steinsteypan verður aðalbyggingarefnið ásamt timbri en torfhúsum
fækkar. Kolum er brennt í stað mós og taðs í þéttbýli. Frystitækni
ryður sér til rúms og saltfiskreitirnir hverfa smám saman. Túnrækt vex
mjög og byrjað er að flytja inn heyvinnuverkfæri í miklu magni.
Búfénaði fjölgar, einkum kúm og mjólkurbú eru reist til vinnslu á
afurðum. I samgöngumálum má kalla að bylting hafi orðið.
Svo skall kreppan yFir. K.S. var um það leyti með ýmsar
framkvæmdir í bígerð sem öllum varð nú að slá á frest. Félagið komst
þó furðu fljótt úr þeim. En þótt kreppan léki kaupfélögin illa risu þau
flest á ný, jafnvel tvíefld eins og K.S. t.a.m. Mörg einkafyrirtæki sló
kreppan hinsvegar í rot. Því leituðu margir, sem við þau höfðu skipt,
eftir viðskiptum við kaupfélögin.
Félögum í K.S. fjölgaði nokkuð á þessum árum, einkum
Sauðkrækingum. Má segja að fram til þess tíma hafi það verið nánast
eingöngu félag bænda og annars sveitafólks og látið sig varða
hagsmuni þess öllu fremur. En áhrif Sauðkrækinga fara nú að verða
meiri sem má sjá merki um í ýmsum greinum þótt mest bæri þar á
málum er snertu útgerð sem bæjarbúar vildu að K.S. tæki þátt í.
Bændur höfðu hinsvegar flestir ímugust á útgerðarrekstri og voru
duglegir að tína upp dæmi um ófarir í því happdrætti sem þeim þótti sá
atvinnuvegur vera.
Oftar en hitt voru bændur og bæjarbúar þó sammála. Svo var t.a.m.
um stofnun mjólkursamlags 1935 og saumastofu árið eftir. Á
aðalfundi þá um vorið var þessi tillaga borin fram: „Fundurinn
heimilar stjórn K.S. að ráða klæðskera til fatagerðar fyrir félagið, ef
hún álítur það tiltækilegt.” Uppástungu þessari tillögu átti Jóhann
Sigurðsson á Löngumýri (?) og var hún samþykkt í einu hljóði.
Undirbúningur hófst næsta ár. Á stjórnarfundi þá um haustið „skýrði
framkvæmdastjóri frá að ráðinn væri klæðskeri til að veita forstöðu