Morgunblaðið - 03.05.2018, Side 67

MINNINGAR 67
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2018
Kynni okkar
Ágústs Karlssonar
urðu alllöng með
hléum og hlut-
verkaskiptum.
Fyrst var hann stórsjéff í
Tryggingu sem ég varð að leita
til með hattinn í hendinni, svo
var hann bara Gústi í turninum í
Múlakoti þegar maður flaug
þangað um verslunarmanna-
helgar, síðar einskonar flug-
pabbi. Síðast sjónlítill fullorðinn
eftirlaunamaður eftir hrun í
Laugardalslauginni sem í mörg
ár var þar í félagsskap okkar
daglega og með henni Maju
okkar og aldursforseta sem
hann umgekkst af þvílíkri ridd-
aramennsku sem hofmeistari,
sótti henni kaffi og niðursneitt
rúnnstykki eftir kúnstarinnar
reglum og maður fékk að
smakka á ef afgangur varð.
Hann bannaði Eggerti
frænda sínum algerlega að
henni Maju yrði skýrt frá veik-
indum sínum síðast. Hann vissi
mætavel hvert stefndi þó hann
leyndi því fyrir okkur borðfélög-
unum. Enda ekki óvanur bana-
legum hann Gústi, sem sagðist
hafa legið þá fyrstu áratugum
fyrr og var þar hvergi ofmælt
þegar hann lá rænulaus á
sjúkrahúsi vikum saman,
dreymdi allan tímann og mundi
flesta draumana.
Fyrir 11 var tilkynnt um
„pushback“ inni í sundlaugum
og fenginn bílstjóri til að keyra
niður á flugvöll þar sem næsta
holl beið hans Gústa. Í kringum
nýinnflutta Mackintosh-dós sem
kom eftir einhverjum leiðum
beint frá útlöndum, ekkert skylt
við eitthvert bónusgotterí sem
alþýða má éta.
Ég varð þess nokkrum sinn-
um aðnjótandi að fá að aka hon-
um niður í Fluggarða til funda
stórmennanna sem biðu hans
þar, fékk þá að koma inn og
drekka súkkulaði sem er brugg-
að beint úr hitaveitunni þarna
niður frá og gægjast í dósirnar á
borðinu. Ekki veit ég hversu
mörg árin hafa liðið þarna undir
vængnum á TF-JON.
Þó við flestir þarna séum á
short-final þá er Gústi nú lentur
fyrir vestan fyrstur okkar eins
og við segjum gjarnan í fluginu.
Eiginlega mun fyrr en við áttum
von á. En svona er þetta, enginn
veit hver fær næstu lendingar-
heimild. Þarna er hins vegar
alltaf glatt á hjalla og sögur
sagðar. Menn koma og fara í
frjálsri mætingu og svo er víst
enn þó foringinn sitji ekki í sínu
sæti lengur.
Ágúst Karlsson var umtals-
frómur maður sem þekkti vel til
manna og málefna. Sagði mér
sögur um uppvaxtarár sín í
Laugarnesinu af ótrúlegum
fróðleik og minni. Hann hélt at-
hygli manns fanginni svo tíminn
stóð kyrr.
Hann var virkilega vandaður
maður til orðs og æðis sem
hugsaði vel um börnin sín og
alla vini sína. Flugið var hans
hjartans áhugamál þó örlögin
hafi sett ótímabæran punkt við
það og Benzinn stæði óhreyfður
í skúrnum mörg ár eins og flug-
vélin og frúarbíllinn í skýlinu.
En aldrei heyrði ég hann
Jösta (eins og ég kallaði hann
gjarnan) kvarta heldur tók hann
öllu með æðruleysi hins þrosk-
aða karlmanns. Hann átti ótrú-
leg afrek að baki hvað varðar fé-
lagsmál flugáhugamann í
Múlakoti þar sem hann var
Ágúst Karel
Karlsson
✝ Ágúst KarelKarlsson fædd-
ist 20. maí 1932.
Hann lést 14. apríl
2018. Útför Ágústs
fór fram 26. apríl
2018.
mannasættir mesti
og nafn hans var
oftast nefnt ef ein-
hver vandi var uppi
á borðum í flug-
heiminum.
Honum verður
vart betur lýst en í
ljóðlínum Vatns-
enda-Rósu:
Allt, sem prýða má einn
mann
mest af lýðum bar hann.
Við vinir hans minnumst hans
þannig meðan við getum.
Halldór Jónsson.
Flugskýli 32 á Reykjavíkur-
flugvelli hefur ekki bara haft
það verkefni að vera geymsla
fyrir hann „Nonna gamla“ eða
TF-JON heldur einnig sem fé-
lagsheimili sem þjónað hefur
dyggilega stórum hópi flug- og
flugáhugamanna. Kæri vinur,
Ágúst Karel eða Gústi Karls og
eða Nanni á Laugalæk, þú varst
höfðinginn í félagsheimilinu og
verður nú tómlegt í horninu
þegar „aðal“ vantar en nú hefur
þú tekið síðasta flugtakið, flug-
takið sem við endum öll á því að
taka. Þarna hafa sögurnar verið
sagðar, kannski ekki allar prent-
hæfar en félagsheimilið sko
þjónað sínum tilgangi og alltaf
boðið upp á kókó í hitaveitu-
vatni, kruður og Macintosh, nú
verða aðrir að halda söguþræð-
inum gangandi en alveg klárt að
þú kemur til með að fylgjast
með okkur að ofan.
Ég spurði þig í einni heim-
sókninni undir það síðasta hvort
þú vissir hve margar flugvélar
þú hefðir átt í gegnum tíðina en
það þorðir þú ekki að skjóta á
en klárt er að fáir ef nokkrir
komast með tærnar þar sem þið
félagarnir þú og Björn Jensson
voruð með hælana. Eftir að ég
fór að venja komur mínar í
Múlakot um verslunarmanna-
helgar þá var virkilega gaman
að fylgjast með þér í talstöðinni,
þú gafst ekkert eftir og oft hleg-
ið dátt að skotunum sem þú
gafst flugmönnunum, svo ekki
sé talað um svarið sem frétta-
konan fékk þegar hún spurði
„og hvað gerið þið á svona flug-
mótum“, þá stóð ekki á svarinu:
„Nú, við stundum m.a. skútu-
siglingar.“ Þrátt fyrir að hafa
átt fjöldann allan af vélum þá
var TF-JON eða Nonni gamli í
uppáhaldi, keyptir hana af vini
þínum Jóni E.B. og gerðir svo
listavel upp. Áður en vélin var
flughæf fórstu til Danmerkur til
að taka tékk á KZ VII hjá þar-
lendum „sérfræðingum“ eins og
þú sagðir. Ég man þegar þú
komst á henni á fyrstu flughá-
tíðina í Múlakoti árið 2003 og
það var sko stoltur maður á
ferðinni á „Nonna gamla“, þetta
var samt síðasta Múlakotshátíð-
in sem þú komst fljúgandi á en
ég man enn hvað gaman var að
fljúga í umferðarhring með
„kallinn“ í talstöðinni sem skip-
aði fyrir af festu en samt með
smá húmor eins og þér var ein-
um lagið. Eftir að þú hættir að
fljúga mættirðu samt í kotið á
flughelgina okkar, með radíóið
úti á palli og fylgdist með flug-
umferðinni þó svo að þú sæir
hana ekki.
Við Heiða og strákarnir vilj-
um þakka þér fyrir þá vináttu
sem við höfum átt með þér, það
er mikill söknuður en minning
um góðan og bráðskemmtilegan
mann mun ylja okkur.
Ástarþakkir fyrir samfylgd-
ina, kæri vinur.
Við sendum innilegar samúð-
arkveðjur til fjölskyldu Gústa
Karls.
Valur, Heiðbjört og
strákarnir.
✝ Garðar Guð-jónsson fædd-
ist í Reykjavík 11.
desember 1933.
Hann lést í Reykja-
vík 21. apríl 2018.
Foreldrar Garð-
ars voru Val-
gerður Guðný Óla-
dóttir húsfreyja,
fædd 12. maí 1911,
látin 24. ágúst
1994, og Guðjón
Guðmundsson sjómaður og
kokkur, fæddur 2. janúar 1909,
látinn 15. desember 1940.
Seinni eiginmaður Valgerðar
Guðnýjar var Guðni Hannesson
klæðskeri, fæddur 15. desem-
ber 1912, látinn 16. ágúst 1962.
Alsystkini Garðars eru Fríða
Margrét Guðjónsdóttir, fædd
16. desember 1931, og Magnús
Guðjónsson, fæddur 16. desem-
ber 1934, látinn 25. janúar
2010. Bræður sammæðra:
Hannes Guðnason, fæddur 20.
september 1942, látinn 17. júní
2015, og Friðgeir Óli Sverrir
Guðnason, fæddur 3. júní 1950.
Árið 1955, þann 10. desember,
giftist Garðar eftirlifandi eigin-
konu sinni, Guðlaugu Sigríði
Haraldsdóttur. Foreldrar
Garðar Guðjónsson, f. 15. jan-
úar 1980, sambýliskona hans er
Jóna Björg Guðnýjardóttir, f. 9.
maí 1983, og á hún tvær dætur
af fyrra sambandi, þær Hafdísi
Björg og Söndru Ósk. 2b) Ing-
unn María Guðjónsdóttir, f. 28.
júní 1985, eiginmaður hennar
er Guðleifur Werner Guð-
mundsson, f. 30. júní 1980, og
eiga þau soninn Friðrik Elmar.
Fyrir á Guðleifur börnin Töru
Angelíku, Katrínu Emblu og
Guðmund Einar. 2c) Guðný
Erla Guðjónsdóttir, f. 22. mars
1995, sambýlismaður hennar er
Grímur Gauti Runólfsson, f. 10.
maí 1990, og eiga þau eina
dóttur, Emilíu Rún. 3) Jón Sig-
urður Garðarsson, f. í Kópa-
vogi 11. júní 1966, giftur Önnu
Sigríði Ásgeirsdóttur, f. 7. nóv-
ember 1972. Synir Jóns og
fyrrverandi eiginkonu hans,
Báru Hafsteinsdóttur, eru 3a)
Oliver Snær Jónsson, f. 5.
nóvember 1995, sambýliskona
hans er Gerða Guðný Guðjóns-
dóttir, f. 15. september 1995.
3b) Nökkvi Snær Jónsson, f. 5.
nóvember 2002. Fyrir á Anna
Sigríður dæturnar 3c) Kristínu
Birtu Bjarnadóttur, f. 9. apríl
1999, og 3d) Birgittu Líf
Bjarnadóttur, f. 9. nóvember
2002.
Jarðsett var frá Lindakirkju
30. apríl 2018.
hennar voru Har-
aldur Jónsson,
fæddur í Reykjavík
19. maí 1893, lát-
inn 26. júní 1977,
og Herbjörg Andr-
ésdóttir, fædd á
Þórisstöðum í
Gufudalssveit 26.
júlí 1906, látin 20.
desember 1978.
Börn Garðars og
Guðlaugar eru: 1)
Þóra Björg Garðarsdóttir, fædd
6. maí 1956, dætur hennar eru,
1a) Guðrún Ósk Lindquist,
fædd 8. ágúst 1982, faðir henn-
ar og fyrrverandi sambýlis-
maður Þóru Bjargar er Gunnar
Lindquist. Guðrún Ósk er gift
Matthíasi Inga Árnasyni, f. 23.
nóvember 1979, og eiga þau
tvo syni, þá Bjart Mána og Dag
Mána. 1b) Anna Sigríður Sig-
þórsdóttir, f. 2. október 1992,
faðir hennar og fyrrverandi
sambýlismaður Þóru Bjargar
var Sigþór Grétarsson, f. 14.
febrúar 1961, látinn 22. desem-
ber 2016. 2) Guðjón Garðars-
son, f. í Reykjavík 22. október
1958, giftur Guðrúnu Agnesi
Friðþjófsdóttur, f. 7. september
1960, börn þeirra eru þrjú. 2a)
Þegar leiðir skilja fer hugurinn
í ferðalag og minningar koma upp
í huga, pabbi/tengdapabbi er mað-
ur sem var glettinn og kátur. Að
spila við barnabörnin var hans
besta skemmtun. Það var mikill
hiti í spilum og yfirleitt var keppt
um titil í því spili sem valið var. Afi
var yfirleitt með vinninginn en
þegar til úrslita dró tapaði hann
og mikil kátína sást í andlitum
þeirra í lokin, „þú ert að svindla
afi,“ heyrðist oft en hann kann-
aðist ekki við neitt. Að spila var
hans lífi og yndi, heima í Hófgerði
fjórða hvern fimmtudag á veturna
var spilaborð í stofunni og nýbök-
uð sandkaka í boði. Seinna meir
tóku við spilakvöld með mömmu
og pabba sem ekki voru minna
skemmtileg. Þau kenndu okkur
mörg spil sem enn eru spiluð.
Laugardagarnir voru einnig
fastir í siðum, eins og að ráða
krossgátur og hræra skyr í há-
deginu, mikill sykur og slatti af
rjóma var það sem þarf til að gera
gott skyr betra.
Garðar var trúrækinn og hafði
sína trú sem að hann leitaði oft í.
Við síðustu innlögn sína á Land-
spítalann spurði hann okkur
ákveðið hvort við værum trúuð,
hann sagði að það væri gott að
trúa á allt það góða í lífinu. Pabbi
var kannski ekki mikill barnakall
á mínum yngri árum sökum vinnu
en hann bætti það upp með því að
hugsa um börnin okkar Önnu. Bú-
andi á sama stigapalli í Tröllakór
þar sem börnin þurftu ekki að
hafa áhyggjur af því hvað væri í
matinn þar sem hægt var að fara
til ömmu og afa, ef maturinn hjá
okkur var ekki góður. Að koma
heim úr skóla og geta fengið snarl
fyrir æfingu var iðulega í boði hjá
þeim.
Skutla og sækja var eitt af því
sem að afi hafði svo gaman af að
gera. Pabbi leitaði mikið til Önnu
eftir aðstoð með ýmis mál og eftir
að hann veiktist þá sá hann ekki
alltaf að hún var að gera allt til að
honum liði sem best og lét
óánægju sína stundum í ljós. En
eftir að hann komst í gott jafn-
vægi þá áttaði hann sig á því hvað
hún hafði reynst honum vel.
Henni þótti afskaplega vænt um
það þegar hann sagði við hana
undir lokið að hún væri „klettur-
inn“ hans og hann hefði alltaf get-
að treyst á hana. Þegar þau fluttu
á Skógabæ var hann ánægður
með þá umönnun sem að þau
fengu, starfsfólkið reyndist hon-
um vel og talaði hann alltaf um
það hvað hann hefði það gott á sín-
um síðustu árum, maturinn og að-
búnaðurinn var það sem að hann
vildi hafa í lagi og það var í lagi.
Þegar hann lá á Landspítalan-
um fyrir fjórum vikum var hann
ekki viljugur að taka inn lyfin,
okkur er minnisstætt er hann
spurði hjúkrunarfræðinginn
hvort þessi lyf væru góð fyrir
hann, hún svaraði því játandi
„viltu þá ekki bara taka þau inn
sjálf?“ sagði hann. Anna sagði við
þær að prófa að setja þau í skyr
eða rjóma, sem þær gerðu. Það
gekk að sjálfsögðu upp og rann
þetta allt niður í minn mann og
bros fylgdi með.
Minningin þín er ljós í okkar
hjörtum og þau orð sem við höfum
oft heyrt um hann eru „Garðar
var góður maður sem hægt var að
treysta á,“ og það, traust og dugn-
aður er það sem að hann gaf okk-
ur öllum.
Við viljum þakka starfsfólki á
Skógarbæ fyrir góða umönnun.
Þín,
Jón og Anna.
Elsku afi. Í gegnum árin hefur
þú alltaf gefið okkur svo mikið,
verið stríðinn, gert grín og verið
okkur innan handar með ansi
margt – þú spilaðir marías, olsen
olsen, kana og rússa við okkur, og
það að þú hafir kannski aðeins
verið að svindla á okkur þá er
minningin um það svo skemmti-
leg. Þú kenndir okkur að sauma,
hrærðir skyr fyrir okkur á laug-
ardögum, bauðst okkur upp á
rjóma með skyrinu, þó svo að við
höfum ekki mátt klára hann, þú
vildir eiga auka fyrir þig. Hvatn-
ingarnar þínar til okkar munu lifa
í brjóstum okkar það sem eftir er,
óþreytandi varst þú í að hrósa
okkur og sást alltaf allt svo fallegt
við okkur. Dugnaðinn kenndir þú
okkur og varst alltaf að segja okk-
ur að með dugnaði kæmist maður
langt í lífinu. Þú varst svo góður
og ástríkur við okkur öll og ávallt
verið okkur til staðar, keyra og
sækja í skólann og á æfingar. Í
okkar huga er fyrst og fremst
þakklæti fyrir öll árin og allar
stundirnar sem þú hefur gefið
okkur, að fá að njóta þess að búa í
næstu íbúð við þig var okkur svo
ljúft, þegar við vorum hrædd, eða
ekki í góðu skapi þá var gott að
koma til þín því, að það var alltaf
stutt í bros og hlýju. Við sjáum um
ömmu fyrir þig og pössum upp á
hana eins og þú passaðir upp á
okkur. Faðmlögin og gleðin þegar
við komum í heimsókn upp á
Skógarbæ jafnt og upp á Land-
spítala ylja okkur nú um hjarta-
rætur og minningin um góðan afa
er ljós í okkar hjarta.
Takk fyrir allt sem þú hefur
gefið okkur og við munum fara vel
með það sem eftir er. Þetta er
minning okkar um þig, með hlýjar
og mjúkar hendur, með bros á
vör, hlæjandi, með stórt hjarta,
hugsandi um ömmu, þakklátur
fyrir heimsóknir okkar til ykkar
og sjáandi meira en aðrir.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Elsku amma, Guð styrki þig.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Oliver Snær, Kristín
Birta, Nökkvi Snær
og Birgitta Líf.
Garðar Guðjónsson
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýnduð
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elsku
EYÞÓRS KARLSSONAR,
Seljahlíð 5b,
Akureyri.
Hlýjar kveðjur til starfsfólks lyflækningadeildar SAk,
Heimahlynningar Akureyrar og Heimahjúkrunar HSN.
Ragnheiður Antonsdóttir
Karl Jóhannsson
Ragnheiður A. Kristinsdóttir
Anton Kr. Stefánsson Bryndís Björk Reynisdóttir
Eva Birgitta Eyþórsdóttir Matti Ósvald Stefánsson
Adam Þór Eyþórsson
Reynir H. Karlsson Anna Sigríður Halldórsdóttir
Heimir H. Karlsson Elfa Hauksdóttir
Ástkær faðir okkar stjúpfaðir, tengdafaðir,
fósturfaðir, afi, langafi og langalangafi,
GUÐJÓN SVEINBJÖRNSSON,
Leirubakka 30,
109 Reykjavík,
lést á Landspítalanum laugardaginn
28. apríl. Útförin auglýst síðar.
Logi A. Guðjónsson Jóhanna G. Jónannesdóttir
Sveinbjörn Guðjónsson
Guðmundur Guðjónsson
Jón Ívar Guðjónsson
Björn S. Stefánsson Þorgerður Sigurjónsdóttir
Stella Stefánsdóttir Ásmundur Reykdal
Halldór Sigurðsson
Árný J. Guðmundsdóttir Jóhann T. Sigurðsson
afabörn langafabörn
langalangafabörn
Ástkær eiginkona, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR
píanókennari,
Brúnalandi 30, Reykjavík,
lést sunnudaginn 29. apríl. Útförin fer fram
frá Dómkirkjunni föstudaginn 11. maí klukkan 15.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hjartavernd.
Gunnar Sigurðsson
Kristín Ragna Gunnarsdóttir Gunnlaugur Torfi Stefánsson
Sigurður Bjarki Gunnarsson Þórunn Ósk Marinósdóttir
Ragnheiður Gunnarsdóttir Martin Nagstrup
og barnabörn
Ástkær móðir okkar,
INGIBJÖRG HANSEN GALLAGHER,
fædd í Reykjavík 3. maí 1929, lést í New York mánudaginn
9. apríl. Minningarathöfn á Íslandi verður auglýst síðar.
James Jorgen Gallagher
Margret Inga Gallagher