Morgunblaðið - 03.05.2018, Side 34

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2018
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@mbl.is
Stóru sameiginlegu málin sem
brenna á íbúum á Vesturlandi í að-
draganda sveitarstjórnarkosninga
snúa að samgöngum og viðhalds-
framkvæmdum. Þá má búast við því
að umræða um öldrunarþjónustu
verði áberandi á næstunni. Þetta er
niðurstaða yfirreiðar Morgunblaðs-
ins um svæðið nýlega og samtala
við íbúa.
Páll S. Brynjarsson, fram-
kvæmdastjóri Samtaka sveitarfé-
laga á Vesturlandi, segir að þótt
vegir landsins séu á forræði ríkisins
muni þeir verða kosningamál nú.
„Samgöngumálin brenna á öllum
Vestlendingum. Þar má til dæmis
nefna umræðuna um Vesturlands-
veg milli Akraness og Reykjavíkur,
sá kafli skiptir okkur gríðarlega
miklu máli.“
Undir þetta tekur Anna Lára
Steindal, verkefnastjóri hjá Rauða
krossinum, sem keyrir daglega milli
Akraness og Reykjavíkur. „Ég hef
keyrt í mörg ár þarna á milli og
vegurinn hefur versnað mjög hratt
að undanförnu. Ég hugsa með
hryllingi til þess að þurfa að keyra
annan vetur þarna. Bæjarstjórnin
hefur tekið góða afstöðu með íbúum
og það er loksins eitthvað að ger-
ast. En það eru hundruð sem keyra
þarna á milli dag hvern og gríð-
armiklir hagsmunir undir. Það má
ekki gleyma því að þarna er líka
ungt fólk sem sækir nám til
Reykjavíkur. Það eru minnst þjálf-
uðu ökumennirnir.“
Stórar vegaframkvæmdir
Páll segir að fleiri stór verkefni
er snúi að vegaframkvæmdum
skipti íbúa á svæðinu miklu. „Íbúar
hér á Borgarfjarðarsvæðinu eru
mikið að horfa á Uxahryggi sem
verða ný tenging á milli Suðurlands
og Vesturlands. Þessi framkvæmd
er í gangi en gengur bara afar
hægt.
Ef þú ferð út á Snæfellsnes
blasir við að það er búið að standa
lengi til að klára Fróðárheiðina en
svo er það vegurinn um Skógar-
strönd. Hann er tenging milli Snæ-
fellsness og Dalanna. Um leið og þú
ert kominn með þann veg góðan þá
ertu búinn að beina ferðaþjónust-
unni inn í Dalabyggð. Það er svæði
sem gæti tekið við fleiri og hefði
gott af því að fá fleiri ferðamenn.
Á þessu svæði skipta þessir
svokölluðu tengivegir gríðarlegu
máli. Þar sem þú ert með öflugar
sveitir skiptir máli að þessir vegir
séu í lagi. Ég held að ég fari rétt
með þegar ég segi að það eru ekki
nema rétt um 40 prósent vega á
Vesturlandi sem eru með bundnu
Morgunblaðið/Hari
Stykkishólmur Ferðamenn sækja í auknum mæli á Vesturland og voru yfir
900 þúsund í fyrra. Tækifæri eru til að styrkja ímynd svæðisins enn frekar.
Vegamál og viðhald
veigamikið á Vesturlandi
 Öldrunarþjónusta og framtíð ferðaþjónustu til umræðu
VESTURLAND
VEITARSTJÓRNARKOSNINGAR 2018
 Bryndís Geirsdóttir og Guðni Páll
Sæmundsson hafa verið búsett í
Árdal í Andakíl síðustu sex árin. Þar
hafa þau meðal annars starfað við
kvikmyndagerð og kunnust er fram-
leiðsla þeirra á fjórum þáttaröðum
af Hinu blómlega búi ásamt Árna
Ólafi Jónssyni matreiðslumanni.
Þau segja að margt hafi breyst á
þessum sex árum í sveitinni. Mest
ber á breytingum í tengslum við
uppgang í ferðaþjónustu. „Fyrir tíu
árum hefði enginn trúað því að hér
yrði fólksfjölgun. Bara fyrir sex ár-
um hristu margir hausinn ef ég tal-
aði um sóknarfæri í landbúnaði,“
segir Bryndís en þau hafa beitt sér
mjög fyrir nýtingu þess frábæra
hráefnis sem sveitin hefur upp á að
bjóða. „Breytingin er ótrúleg. Hér
er allt á fullu, menn leggja metnað í
að bjóða upp á mat úr héraðinu á
toppklassa veitingastöðum hér. Nú
hægt að kaupa framleiðslu úr sveit-
inni, til dæmis grænmeti, í litlu
verslununum. Áður fór allt til
Reykjavíkur. Menn eru farnir að
auka verðmæti hrávörunnar með
því að fullvinna hana, til dæmis ís
úr mjólkinni sinni, og svo mætti
áfram telja,“ segja þau.
Bryndís og Guðni hafa verið að
velta framtíðinni fyrir sér og þar
spila húsnæðismál inn í. „Við viljum
eignast húsnæði en hér er
húsnæðisskortur eins og alls stað-
ar. Einn kosturinn er að byggja sjálf
á Hvanneyri, þar eru lausar fallegar
lóðir. Það er hins vegar mikið fyrir-
tæki að byggja sér hús.“
Vel er hlúð að barnafólki í sveit-
inni og það hefur sitt að segja um
að þau hafa ílengst.
„Leikskólinn heitir Andabær og
þar er flott starf og ofboðslega
notalegt. Þegar eldri strákurinn
okkar var fjögurra ára fór ég í heim-
sókn í grunnskólann, sem er fyrir
börn í 1.-5. bekk. Þar er afskaplega
heimilislegur andi og þarna áttaði
ég mig á því að mig langaði að vera
hér áfram. Svo þegar yngri strák-
urinn fæðist er meira að segja farið
að bjóða upp á að taka við níu mán-
aða börnum á leikskólann,“ segir
Bryndís.
Þó er eitt og annað sem mætti
betur fara á svæðinu, að mati
hjónanna. „Það er mikilvægt að
gæta vel að innviðum sem laða að
nýja íbúa, þjónustu við nemendur
háskólanna, til að mynda á Hvann-
eyri þar sem svo mikið svigrúm er
til vaxtar og áhuginn mikill hjá
ungu fólki að setjast að.
Góður leik- og grunnskóli er
kannski besti stuðningur sveitarfé-
lagsins við Landbúnaðarháskólann
sem er faglega vel uppbyggður og
mikilvægur landinu öllu, að þeirra
mati.
Bæta þarf vegamál og síma- og
netsamband. „Við þurfum að
standa úti í glugga til að tala í sím-
ann og netið fáum við í gegnum ör-
bylgjuloftnet. Það er ríkt í Borgfirð-
ingum að vilja koma aftur heim.
Það er margt ungt fólk sem hefur
farið og menntað sig og vill nýta
menntunina í heimabyggðinni. Auð-
vitað er mikilvægt fyrir þetta fólk
að hafa traust netsamband. Við
getum alveg verið búsett hér og
framleitt fullt af sjónvarpsefni en
við getum ekki búið við það að eiga
á hættu að netsambandið hrynji
þegar við eigum að skila af okkur.“
hdm@mbl.is
Morgunblaðið/Hari
Í Árdal Guðni Páll Sæmundsson og Bryndís Geirsdóttir með syninum Gissuri.
Þarf að hlúa að ungu fólki
Í Grundarfirði er það fastur liður á
þriðjudögum hjá nokkrum heldri
konum að hittast og huga að hann-
yrðum. Þegar Morgunblaðsmenn
ráku inn nefið í síðustu viku lá vel
á konunum enda voru dýrindis
vöfflur á boðstólum með kaffinu.
„Þetta hefur bara allt að segja, að
hitta fólk, deila saman fréttum og
kjafta pínulítið,“ segja þær. Kon-
urnar borga 500 krónur fyrir
kaffið og safna í sjóð sem svo er
notaður til að hópurinn geti farið
saman út að borða einu sinni á ári.
„Það er ýmislegt sem varðar þjón-
ustu við okkur eldra fólkið sem
mætti bæta. Við erum til dæmis bú-
in að vera að berjast fyrir því að fá
hingað sjúkraþjálfara. Aðstaðan er
tilbúin en það gengur allt of hægt
að fá sjúkraþjálfara,“ segir Jensína
Gunnarsdóttir, 79 ára.
Eygló Guðmundsdóttir, 78 ára,
bendir á að skortur sé á húsnæði í
bænum. „Það vantar húsnæði fyrir
fólk sem vill flytja hingað. Allt
leiguhúsnæði er komið í túristana.“
Þær eru sammála um að margt
hafi breyst í bænum síðustu ár.
Verslunum hefur fækkað en veit-
ingastöðum hefur fjölgað.
„Þegar ég kom hingað fyrir tólf
árum, ég er nú ekki héðan, þá voru
fimm eða sex verslanir í bænum,
blómabúð, gjafavöruverslun, fata-
búð. Þær eru allar farnar nema
matvörubúðin og svo er margt til
hjá Bibbu í Snæþvotti núna,“ segir
Sólveig Stefanía Jónsdóttir, 75 ára.
„Fólkið kvartar yfir því að það
sé ekkert á staðnum en svo fer það
bara til Reykjavíkur. Við erum með
eina matvörubúð hérna, það er allt
að henni og það er keyrt inn í
Stykkishólm til að versla í Bónus.
Þetta á ekki við alla, en það dugar
einn og einn þegar ekki eru marg-
ir,“ segir Hulda Vilmundardóttir,
81 árs.
Þær segja að óhætt sé að fjölga
salernum fyrir ferðamenn og taka
Hannyrðir Konurnar hittast einu sinni í viku og hafa gert um langt árabil.
Morgunblaðið/Hari
Veitir ekki af plássi á dvalar-
heimilinu þegar við mætum
 Skortur á húsnæði í Grundarfirði og bæta má þjónustu