Saga - 2009, Qupperneq 18

Hjörleifur Guttormsson, alþingismaður 1978–1999 (Alþb. og
Óh.). Iðnaðarráðherra 1978–1979 og 1980–1983
Það held ég ekki. Hugmyndir mínar um framvindu, æskilega og
óæski lega þróun, ekki síst í samverkan manns og umhverfis, eru
líklega sú viðmiðun sem mestu hefur ráðið um meiriháttar ákvarð -
anir á mínum ferli, sem og spurningin um stöðu Íslands meðal þjóða.
Í stjórnmálastarfi eru ákvarðanir oft niðurstaða málamiðlana
ólíkra sjónarmiða. Þar rær hver fyrir sínu og verður síðan að meta
hvort hann eða hún unir niðurstöðu. Slíkt starf fer fram innan
stjórn málaflokka en einnig í samspili stjórnmálamanna af ólíkum
flokkum og við fulltrúa félagasamtaka og almennings. Í slíkum
lýðræðislegum samskiptum getur tilhugsun um arfleifð eða eftir-
mæli sjaldan ráðið miklu.
Spurningin getur verið áleitnari þegar um sannfæringu eða
meg in sjónarmið er að ræða. Í þeim efnum hef ég sem einstakling-
ur, einn eða fáliðaður stundum, skorið mig úr meginstraumi án til-
lits til vinsælda eða persónulegra afleiðinga. Dæmi um slíkt má
finna í afstöðu minni til þingmála, svo sem stóriðju og samninga
Íslands við önnur ríki eða alþjóðastofnanir (eeS, WT0); einnig í
afstöðu til beitingar bráðabirgðalaga (1990) og til áframhaldandi
ríkisstjórnarsamstarfs (vorið 1991). Í Alþýðubandalaginu starfaði
ég í áratugi en kvaddi það af hugmyndalegum ástæðum í aðdrag-
anda að stofnun Samfylkingarinnar. Þá gerðist ég stofnfélagi Vinstri -
hreyfingarinnar – græns framboðs.
Í engu ofangreindra tilvika hafði hugsun um arfleifð eða eftir-
mæli áhrif á gerðir mínar það ég minnist.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, alþingismaður 1991–1994 (Kvennal.)
og 2005–2009 (Samfl.). Borgarstjóri í Reykjavík 1994–2003. Utan -
ríkisráðherra 2007–2009
Þrátt fyrir að ég sé menntuð í sagnfræði held ég að ég geti fullyrt að
ég hafi aldrei tekið ákvarðanir í stjórnmálum með eftirmæli mín eða
sögulega arfleifð í huga. Þannig hef ég aldrei valið einhvern kost í
stjórnmálum af þeirri ástæðu að ég teldi líklegt að hann skilaði mér
í sögubækurnar. Það breytir ekki því að ég hef oftar en einu sinni
haft það sterkt á tilfinningunni að ég væri þátttakandi í því að móta
söguna, að ég upplifði sögulega atburði. Þetta á t.d. við um stofnun
kvennaframboðs í Reykjavík 1982 og Reykjavíkurlista vorið 1994.
sigrún pálsdóttir18
Saga vor 2009 UMBROT NOTA-1:Saga haust 2004 - NOTA 5.5.2009 15:51 Page 18