Saga - 2009, Side 158

kvæmd. Ég les þessa andstöðu saman við þá stefnu sem komintern
hafði árin á undan boðað íslenskum kommúnistum: Að ekki mætti
kljúfa Alþýðuflokkinn. Þór Whitehead hugnast ekki þessi niður -
staða. Það er eðlilegur hlutur að deilt sé og rökrætt um fræðilegar
niðurstöður og ég tel það ekki eftir mér að rökræða þessi efni við Þór
Whitehead, standi hugur hans til þess. en tilgangur Þórs White head
með svargreininni sem ég hef fjallað um hér er alls ekki að rökræða
andstæð sjónarmið, heldur er hún ósvífin árás á fræði manns heiður
minn. Þór Whitehead sakar mig hvað eftir annað um vanþekkingu
á umfjöllunarefninu og samhengi þess, stöðugar mótsagnir við fyrri
skrif og jafnvel á milli einstakra fullyrðinga í sömu grein; hann segir
mig ýmist leyna heimildum eða rangtúlka þær, sakar mig um að
móta efnið eftir mínu höfði, spinna upp niður stöður og almennt
reyna með öllum tiltækum aðferðum að blekkja lesandann.
Sumar þessara ásakana eru þó þannig að jafnvel Þór Whitehead
sjálfum hlýtur að vera ljóst að þær eru rangar. Sem dæmi má nefna
þá fullyrðingu hans að ég viti ekki af ummælum Dimitrovs í frægri
ræðu sem hann hélt árið 1935, þess efnis að samvinna kommún-
istaflokka við aðrar hreyfingar á vinstri væng stjórnmálanna væri
taktísk í eðli sínu og breytti í engu því markmiði kommúnista-
hreyfingarinnar að ná yfirhöndinni í vinstrihreyfingunni og öllum
völdum í fyllingu tímans (sjá bls. 21, 32). Þó fjalla ég á nokkrum
stöðum í upphaflegri grein minni um nákvæmlega þetta einkenni á
samfylkingarbaráttu kommúnista og bendi á að það hafi vart getað
skapað tiltrú á samvinnu við þá (sjá til dæmis bls. 104 í grein
minni). Það skiptir ekki máli í þessu sambandi að Dimitrov hafi
upphaflega gefið línuna í ræðu sinni.
Mislestur, misskilningur og rangtúlkun af sama tagi einkenna
grein Þórs Whitehead. Í stað þess að staldra við og lesa betur æsir
hann sjálfan sig upp í fráleitar ásakanir um fals og undanbrögð. Nú
hvarflar ekki að mér að halda því fram að skilningur Þórs White -
head sjálfs á tengslum íslenskra kommúnista við komintern sé
nauð­synlega rangtúlkun eða misskilningur þótt ég sé honum ósam-
mála. en ég get ekki að því gert að mér finnst það undarlegt hlut-
skipti að þurfa að eyða tíma mínum í að benda reyndum fræði -
manni og höfundi margra bóka á grundvallaraatriði um lestur og
túlkun. Það er eðlileg krafa fræðitímarits að höfundar fari af ná -
kvæmni og vandvirkni í málflutning þeirra sem andmælt er. Slíku
er ekki fyrir að fara hjá Þór Whitehead. Hann gefur sér rangar upp-
hafsforsendur um niðurstöður mínar og mistúlkar því undantekn-
jón ólafsson158
Saga vor 2009 UMBROT NOTA-1:Saga haust 2004 - NOTA 5.5.2009 15:52 Page 158