Jökull - 01.01.2001, Qupperneq 111

Djúpborun í Bárðarbungu 1972
Ég á afar ljúfar minningar frá boruninni í Bárðarbungu. Verkefnið var áhugavert, dvölin á víðáttu jökulsins
óviðjafnanleg, í blíðu veðri sem stríðu, og félagsskapurinn fjölbreytilegur og skemmtilegur. Greinarhöfundur
og eiginkona hans, Svandís Skúladóttir, á tali við Jón Örn Bjarnason og Helga Björnsson. – From left, the
author with his wife, Jón Örn Bjarnason and Helgi Björnsson on Bárðarbunga in 1972. Ljósm./Photo. Elín
Pálmadóttir.
Haldið á Bárðarbungu
Laugardagskvöldið 20. maí 1972 var undirbúningn-
um lokið og lagði bílalest af stað frá Raunvísinda-
stofnun. Stór og öflugur trukkur flutti nýja snjóbílinn,
Jökul-1, og dró tengivagn sem bar snjóbílinn Gosa
(vísill). Trukkur frá Esso flutti borinn, spilið og raf-
stöðina og á tengivagni var bensíntankur. Ferðin inn í
Jökulheima sóttist seint vegna erfiðrar færðar og vor-
um við rúman sólarhring á leiðinni þangað. Daginn
eftir sótti stærri trukkurinn skála á skíðum niður að
Sigöldu, sem Landsvirkjun lánaði okkur. Þessi skáli
var okkur ómetanlegur á Bárðarbungu þar sem hann
var notaður sem eldhús og matskáli, og þar gátum við
þurrkað blautan fatnað.
Aldrei hafði hér á landi verið lagt á jökul með
svo mikinn búnað. Þunglega gekk að koma honum að
jöklinum og enn erfiðara var að komast fyrstu kíló-
metrana upp jökulsporðinn því fremur hlýtt var í veðri
og krap mikið. Það olli okkur í senn vonbrigðum
og erfiðleikum að nýi snjóbíllinn gerði vart betur en
að bera eigin þunga yfir krapasvæðin. Verst gekk að
draga skálann upp jökuljaðarinn. Þar sem færðin var
erfiðust togaði Gosi í sleðann og Jökull-1 í Gosa og
með rykkjum tókst að þoka sleðanum um einn til tvo
metra í senn. Þegar við vorum loks komnir um tvo
kílómetra inn á jökulinn og heldur skárra færi blasti
við, gaf drifið í Gosa sig, enda hafði álagið verið mik-
ið. Illa horfði nú fyrir okkur, en þá barst okkur óvænt
hjálp. Nokkrir félagar úr Hjálparsveit skáta í Reykja-
vík í einum snjóbíl og hópur frá Keflavík í tveim-
ur snjóbílum voru að koma ofan af Grímsfjalli. Þeir
hjálpuðu okkur við að draga sleðana langt upp á jökul
þar sem færðin var töluvert betri. Tveir félaga okkar
urðu eftir við Gosa til að taka út ónýta drifið og setja
nýtt í þegar það bærist.
JÖKULL No. 50 111