Breiðfirðingur - 01.04.1957, Page 4

V O R
Þegar vorblærinn ljúfi mér leikur um vanga
svo léttur og heitur og blíður
og frjómoldin tekur að ilma og anga
og ómur vorsins um geiminn líður,
þá hlær og grætur mitt hjarta
af hrifningu vorsins hjarta.
Og finnur guðs eilífa anda
í anda minn fögnuði blanda.
Vetrarkvíði
Indæla vor sem andar lífsins blæ
svo undurþýtt að hjörtu manna vikna.
Og ljómar blítt um loft og jörð og sæ
í láði hulin vekur blóma fræ.
Og dýrðaróma kæra lætur kvikna.
Kom þú til mín, og far mér aldrei frá
því fölvi haustsins ægir hjarta mínu.
Eg hræðist líka vetrar dauðadá,
og Drottinn veit hvort annað vor mun sjá.
Helga mig vor í heiðu veldi þínu.
Andrés Gíslason