Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 34

Ingibjörg Haraldsdóttir
Af öllum þeim suður-amerísku konum sem tóku þátt í hátíðinni
hreifst ég einna mest af Maria Rosa Lojo frá Argentínu sem yrkir femin-
ísk ljóð í anda töfraraunsæis, mjög sterk og heillandi, t.d. ljóðið um kon-
una sem fer á hverju kvöldi út á veröndina og situr þar og ef einhver væri
hjá henni mundi hann sjá hana brosa og verða smám saman gegnsæja og
svo verða beinin í henni hol og vindurinn spilar á þau. Að síðustu fer hún
aftur inn í eldhús og tekur með sér leyndarmálið um gegnsæi heimsins.
Eða ljóðið Mæður sem fjallar um erfitt samband móður og dóttur eða
jafnvel um kvennabaráttuna í hnotskurn og endar á því að móðirin sem
var dáin er tekin til við að vaxa upp sem ný stúlka í garði. Ótrúlega flott
ljóð sem gaman væri að geta þýtt.
Við vorum vöruð við því að vera á ferðinni um götur Medellín án
staðkunnugra fylgdarmanna, enda ku vera mikið um að skæruliðar ræni
fólki, einkum útlendingum, og kreíjist lausnargjalds, það er víst ein helsta
fjáröflunarleið þeirra, fyrir utan kókaínsölu. En einn daginn var svo
komið að við nenntum ekki að vera hræddar og fórum þrjár saman út í
bæ að leita að bókabúðum, Maria Rosa, Martha Gantier frá Bólivíu og ég.
Þetta varð ágæt skemmtiferð og á endanum fundum við bókabúð. Hún
var ekki mjög stór en sneisafull af fjölbreytilegustu bókum, meðal annars
voru margar hillur af ljóðabókum. Inni var slangur af viðskiptavinum og
nokkrar stúlkur að afgreiða. Þegar við höfðum staðið þarna nokkra
stund og blaðað í bókunum kom ein afgreiðslustúlkan til okkar og spurði
hvort við værum ekki gestir ljóðahátíðarinnar. Við játtum því og stúlkan
færðist öll í aukana, bauð okkur sæti við kringlótt borð og bar fyrir okkur
kaffi sem við þáðum með þökkum. Svo kom önnur afgreiðslustúlka með
myndavél og fékk að mynda okkur í bak og fyrir. Við sátum þarna góða
stund og spjölluðum við þessar áhugasömu stúlkur sem báðar höfðu
hlustað á nokkra upplestra á hátíðinni og voru ánægðar með þennan
árlega menningarviðburð í borginni."
Ekki nóg að skilja til að þýða
Nú hefur þú orðið drjúga reynslu af Ijóðaþýðingum. Bæði hefur þú þýtt
eigin Ijóð og annarra skálda, úr spænsku, rússnesku og sænsku, og svo hafa
þín Ijóð veriðþýdd á ýmis tungumál. Hvað finnstþér mest um vert að varð-
veita þegar þú þýðir?
Ingibjörg hugsar sig lengi um.
„Ég held að þessi iðja sé svolítið tilfmningaleg,“ segir hún svo,“og mér
finnst erfitt að útskýra hana. Ég þýði ekki ljóð nema ég hafi einhverja sér-
staka ástæðu eða tilfinningu fyrir að þýða akkúrat þau ljóð. Til dæmis var
32
TMM 2004 • 3