Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 57

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 57
Tilgangur. Komdu. Himinn. Um miðja nótt vaknaði ég við háreysti og heyrði að móðir mín var komin heim með mann. Mér leist ágætlega á það og fór fram til að heilsa upp á hann. Kannski myndi ég hér eignast nýjan föður. Þegar ég kom inn í stofuna brá svo við að mað- urinn var horfinn. „Hvar er maðurinn?" spurði ég. „Hvaða maður?“ spurði móðir mín ögn hífuð. „Ég heyrði að það kom maður með þér heim, má ég heilsa upp á hann?“ „Hvaða vitleysa, það kom enginn með mér heim. Farðu að sofa.“ Ég heyrði brambolt inni í veggnum. Maðurinn var augljóslega inni í skáp í svefnherberginu, bakhliðin sneri að stofunni. Ég fór inn í svefnherbergið og opnaði skápinn. Maðurinn steig út. „Jæja, þú ert einarður lítill hnokki." „Ég er ekkert einarður, ég ætlaði bara að heilsa upp á þig.“ „Já við Freydís móðir þín vorum nú að vonast eftir að fá smánæði.“ Ég fór út á svalir. Síðan gekk ég niður tréð út í garð. Gullbrandur elti mig. Móðir mín stóð á svölunum og spurði hvort ég vildi ekki koma inn að leggja mig. „Það er fínt hérna,“ sagði ég. Það var blankalogn og stjörnubjart. Ég lá í grasinu og Gullbrandur sat við hlið mér. Mamma spurði aftur hvort ég vildi ekki leggja mig inni í svefnherbergi, en lét svo undan fortölum gestsins, hvarf inn og lokaði. Ég horfði á stjörnurnar og fann að ekkert kom mér við. Það var bara ég og óendanleikinn. Ég varð að eiga mína litlu ævi undir augliti þessa óforgengileika. Hann kippti sér ekki upp við smámuni og ég, sem hafði lifað í heil tíu ár, átti að fara að dæmi hans. Þessi kennd settist að í maganum á mér. Þegar ég stóð upp var Gullbrandur horfinn. Ég sá hann aldrei framar. Mér fannst ég ekki tilheyra þessu hverfi lengur, þessum skóla, þessum vinum. Á þessari stundu mótast endanlega sjálf drengsins. Það frýs. Hann breyt- ist í köttinn og fer eftir það sinna eigin ferða, tilheyrir engu lengur, mætir hvergi í skóla en býr sér til sína eigin tilveru sem virðist einkennast af reglusemi, hirðusemi og vinnusemi - og þegar fram líða stundir sívax- andi löngun til að spegla sig í þeim sem ekki eru reglusamir, hirðusamir eða vinnusamir heldur hafa það til að bera að vera utangarðs. Þegar maður les þessa lýsingu á aðdraganda þess að Gullbrandur yfirgefur móður sína tíu ára og flytur til föðurins sem hefur þegar yfirgefið dreng- inn og virðist illa haldinn drykkjusjúklingur - þá dettur manni í hug orðið kurteisi. Þaðan kemur áhrifamáttur senunnar: Allt er óaðfinnan- lega kurteislegt: samskipti móður og sonar sem einkennast af sektar- kennd hennar og bælingu og sárindum hans, samskipti sonar og elsk- hugans í skápnum sem rekur drenginn út úr eigin húsi með kurteislegum tilmælum um smánæði, samskipti kattar og drengs þegar kötturinn eltir drenginn út í samstöðuskyni og situr hjá honum til að skilja eftir sál sína TMM 2004 • 3 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.