Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 33

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 33
Rokkstjarna í Kólumbíu ræðalegur þegar hann var búinn að segja þetta, en þetta var ekki bara frá hans hjarta, við vorum öll að hugsa eitthvað á þessa leið. Ekki það að maður vilji vera rokkstjarna heldur er þetta tilfinning sem er mjög gaman að upplifa - og hollt að reyna einu sinni á ævinni.“ Pólitísku Ijóðin áhrifamikil Þú varst í þeirri einstöku aðstöðu að skilja allt sem fram fór af því þú skildir allar spænsku þýðingarnar. Utn hvað eru skáld að yrkja í veröldinni á okkar dögum? „Því er erfitt að svara svona í hvelli en það má rannsaka betur í góðu tómi því öll ljóðin sem við lásum voru gefin út í einni bók,“ segir Ingi- björg og veifar myndarlegri ráðstefnubók. „Við vorum 68 skáld á hátíðinni, frá Evrópu, Afríku, Eyjaálfu og Asíu en langflest frá Suður-Ameríku - og einn frá Norður-Ameríku. Hlutfall kynjanna var gott og alltaf bæði karlar og konur í hverjum upplestrar- hóp. Mörg skáldanna fluttu pólitískan boðskap, til dæmis voru Arabarnir mjög pólitískir. Abdul Hadi Sadoun, sem er frá írak en býr á Spáni, las t.d. ljóð þar sem hann sagði frá því að þegar hann yfirgaf ættjörð sína þá hafi móðir hans spurt hvort hann ætlaði ekki að segja fólkinu í nýja land- inu frá ættlandi sínu, menningu þess og fegurð. Þá telur hann upp öll stríðin og allt þetta ljóta og vonda og segir svo: Nei mamma, ég ætla ekk- ert að segja frá því. Maður er svo vanur klisjukenndum ættjarðarljóðum að þessi endir kom aftan að áheyrendum og ljóðinu var alls staðar rosa- lega vel tekið. Bandaríkjamaðurinn, Craig Czury, las alls konar ljóð en eitt þeirra gerði alltaf allt vitlaust, það var um stríðið í írak en sviðið var kennslustund í bandarískum unglingaskóla. Allir náðu því um leið að þarna var ekki skáld sem bara vildi skjóta helvítið hann Saddam Hussein heldur fann til með fólkinu í frak og fögnuðu því innilega. Það var sem sagt talsvert um ljóð sem fjölluðu um vandamál samtím- ans, stríðin sem eru háð núna, og fólkið frá löndunum þar sem þau stríð eru háð talaði um þau og það var mjög áhrifaríkt. Þessi ljóð voru samt ekki yfirgnæfandi. Þegar öllu er á botninn hvolft eru skáldin kannski alltaf að yrkja um það sama: ástina, lífið og dauðann, stríðið og friðinn og eilífðarspurningarnar. En hvert skáld hefur sína eigin rödd, sína eigin sýn, og þessvegna eru þau alltaf að segja eitthvað nýtt. Rússnesk blaða- kona sem var að fýlgjast með hátíðinni sagði við mig að sér fyndist vera vinstri slagsíða á henni. Hvernig í ósköpunum á annað að vera, einsog heimurinn er í dag, hugsaði ég auðvitað, en sagði eitthvað á þá leið að skáld hefðu löngum verið andófsmenn. Þá skipti hún um umræðuefni. TMM 2004 • 3 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.