Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Page 101

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Page 101
Menningarvettvangurinn númer 18 þaðan. Hann fór fyrst alla leið vestur í Hamraborg og svo sem leið lá austur í Lindir. Ferðafélagar mínir langleiðina voru tveir, karl og kona af þeirri tegund sem stundum er kölluð þroskaheft. Þau voru ekki heftari en svo að þau spjölluðu um allt milli himins og jarðar alla leiðina, hlógu, skríktu og skemmtu sér - og mér. Þegar ég heimsótti mann á Hrafnistu í Hafnarfirði vissi ég ekki um vagn 41 og gekk frá Hafnarfjarðarveginum. Þegar ég ætlaði sömu leið til baka varð vagn- inn fyrir mér og ég hoppaði upp í hann til að komast út á veg. En bílstjórinn taldi mig á að fara með sér alla leið í Fjörðinn og sagði að ég hefði gaman af því. Það var laukrétt hjá honum. Við ókum um hverfi Hafnarfjarðar sem ég hafði aldrei séð fyrr. Dagurinn var unaðslegur og við ókum um götur með stæðilegum glæsihýsum á báðar hendur, léttklædd börn léku sér í vel hirtum görðum og konur röbbuðu saman yfir barnavögnum. Þetta var eins og að vera annars staðar. Þegar ég vakti máls á hrifningu minni og undrun við bílstjórann sagði hann mér á móti að við værum skyld - en að vísu ekki samkvæmt kirkjubókum. Afi hans og afi minn væru bræður, munurinn bara sá að afi minn hafði eignast föður minn í löggiltu hjónabandi en afi hans hafði aldrei viðurkennt faðernið á föður hans. Sem allir vissu þó að var tilfellið. Altént mæltumst við til skyldleika, bílstjórinn og ég, og fór hið besta á með okkur - enda afar okkar báðir löngu horfnir yfir móðuna miklu. Segið þið svo að það sé ekki gaman að ferðast í strætó. Ljóðrœn viðbrögð Ljóð Hannesar Péturssonar í síðasta hefti TMM kallaði fram ljóðrænt svar frá Árna Björnssyni lækni. Hann skrifar: „Ég kalla þetta lokaflækju, ekki vegna þess að ég ætli að hætta að flækja orðum, heldur af tilefninu sem kvæði Hannesar gefur: Hvað gagnar oss sem erum að kveðja viskan sem við sugum úr sjóði andans eða verðmætin sem við söfnuðum í sveita langra vinnudaga. Við hverfum og gleymumst og allt safnið hverfur og gleymist í tímans endalausu rás. Sálir okkar og líkamir blandast í moldinni sem er lokaathvarfið. TMM 2004 • 3 99
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.