Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2000, Blaðsíða 16

Ur kvæðasyrpu
Kristjáns á Skálá
Inngangsorð: í miðjum hretum
marsmánaðar mætti okkur ánægju-
leg sjón á netinu, fágætlega góð send-
ing norðan úr Skagafirði. Sendand-
inn landskunnur ljóðakappi norður
þar, Kristján Árnason á Skálá. Send-
ingin raunar ánægjulegur afrakstur
ágæts samtals okkar Kristjáns þar
sem ritstjóri hafði falast eftir efni úr
fórum Kristjáns. Kristján er Parkin-
son sjúklingur, rúmlega sjötugur, en
eins og menn sjá þá eru andagiftin og skáldskaparlistin
samar við sig. Okkur langar að birta fyrst bréfkorn
Kristjáns og síðan brot úr ljóðasyrpu hans þar sem allt fer
saman, hagmælskan holl og hugsun skýr ásamt góðri
gamansemi.
Ritstj.
Ljóðabréf Kristjáns
Ef þig hræðir einhver raun
eða mæðir pína.
Oft það græðir eigin kaun
öðrum gæði að sýna.
Þótt nú hraki heilsu víst
og húmi bak við tjöldin.
Ennþá staka úr mér skýst,
er ég vaki á kvöldin.
Ég var svo lánsamur! að fá kransæðastíflu og var skorinn
upp haustið 1996 af snillingnum, skurðlækninum Herði
Alfreðssyni. Ég veit að þetta hljómar eins og öfugmæli, en
það er það ekki nema að litlu leyti. Allt þetta sjúkdómsferli
var svo mikill skóli, svo þroskandi og ég vil segja mann-
bætandi, að mér fannst það næstum vega upp þær þjáningar
og erfiðleika sem óhjákvæmilega fylgja slíku. En hvað
fæst ókeypis? Ekkert af hinum sönnu verðmætum.
Þegar hjúkrun þarf að vanda
og þjáning sjúkra linað fá.
Kerfið mjúkra konuhanda
kallast brúklegt aðeins þá.
Þetta fengu blessaðar hjúkrunar/englarnir/konurnar á
hjartadeild Landspítalans. Þær voru svo ótrúlega góðar.
Það stendur einhvers staðar að sókn sé besta vörnin, og ég
ákvað, þegar ég kom reynslunni ríkari út úr eldskírninni,
að nú skyldi ég hefja sókn. Það eru ótrúlega margir sem
eru afskiptir í “velferðarríki” auðhyggju og græðgi. Ég
fékk þá Guðs gjöf að geta búið til ljóð og þó ég segi sjálf-
ur frá, þá hefur mér veitst sú hamingja að geta linað
ofurlítið sárasta harm þeirra sem verða fyrir ástvinamissi.
Ég kvíði því lítt þegar lokast mín brá,
ég líð inn í dúnmjúka húmið.
í vitrænar ljósöldur leysist ég þá,
leik mér um tímann og rúmið.
Með baráttukveðjum til allra sem eiga í harðri baráttu við
sorgir og sjúkdóma. Guð veri með ykkur öllum.
Kristján Árnason Skálá Skagafirði.
Og svo er gripið niður hér og þar í safni Kristjáns en von
mín sú að meira megið þið sjá síðar af hinum hugþekka
kveðskap Kristjáns.
Á sæluviku
Skjáir lýsa, lúðrar kalla,
í leiki fýsir sífellt menn.
Bylgjur rísa, bylgjur falla,
en blessuð vísan lifir enn.
í syndaflóði af sviknu prjáli,
sónar glóð er ekki köld.
Að steypa ljóð í stuðlamáli
stundi þjóð á næstu öld.
Stofnanamál
Vísan á miðlægan góðærisgrunn
greindist í marktækri viðhorfskönnun.
Áunnið flæði í altækan brunn
efldist með víkjandi landshlutamönnun.
Organdi rastir
Þú geigþunga úthafsalda,
sem utan úr djúpum ber,
mátt til að milljónfalda
máttinn í sjálfri þér.
Organdi rastir rísa,
er rekst þú á bjargfast sker.
Hver bylgja á voðann vísa.
hve vígaleg sem hún er.
Andvari aftur kveikir
örsmárra gára fjöld.
Sem brimskaflar brattir, keikir
þeir brotna á næstu öld.
Hver væru örlög þín alda,
ef ekkert væri nú sker,
máttinn þinn milljónfalda
að mola niður í þér?
K.Á.
Kærar þakkir Kristján.
Kristján
Árnason
16