Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2000, Blaðsíða 41

starfa í einu að nægum verkefnum.
Alveg einstaklega vel um gengið og
snyrtilegt, menn voru í kaffihvild og
létt yfir mannskapnum. Þarna fara
líka fram skipti við Skálatún, 3 konur
koma í Tjaldanes i vinnu, en 3 karlar
á móti fara í Skálatún. Alls 9 konur
sem þarna koma til skiptis og lífga
heldur betur upp á tilveruna, jafnvel
svo að ástin blómstrar! Þarna fer
fram alls konar pökkunarvinna m.a.
fyrir O. Johnson og Kaaber og Hag-
kaup, merktir skór, pakkað kortum og
ýmsum hreinlætisvörum svo dæmi
séu tekin, unnið bæði fyrir Hagkaup
(plastpokar) og áður fyrir Græna
herinn. Okkur blöskraði hins vegar
þegar við sáum að forstofan hafði
nær skilið sig frá aðalhúsinu, en nóg
um það.
Síðast heimsóttum við Litlabæ þar
sem er heimili fyrir 3 einhverfa
drengi, en þar er nú einnig ein stúlka
í skammtímavistun aðra hvora helgi,
en verður því miður að sofa í glugga-
lausu herbergi.
Tveir heimilismanna fara á vinnu-
staðinn á morgnana með starfsmann
með sér. Þarna er eldhús og heimilis-
menn versla sjálfir í matinn og hjálpa
að öðru leyti til. Þarna er meðferðar-
herbergi þar sem heimilismenn fara í
slökun og líkar afar vel. Til gamans
má geta þess að þarna í Litlabæ eru
tveir kettir og þ.a.l. enginn músa-
gangur, kettirnir m.a.s. fengnir að
láni á næstu bæi þegar um þverbak
keyrir.
Tjaldanes er eitt þeirra heimila
sem uppi eru hugmyndir um að
breyta fyrirkomulagi á, allt yfir í það
að leggja alveg niður.
Staðreyndin hins vegar sú að til
þess að svo megi verða þarf önnur
búsetuúrræði og þau eru hreinlega
ekki fyrir hendi og allir eiga um
ógnarlanga biðlista að vita vel.
I tillögum Þórs Garðars hvað varðar
framtíð heimilisins segir að leggja
þurfi heimilið niður í núverandi
formi, en jafnframt þurfi að nýta þá
aðstöðu sem fyrir er á sem heppi-
legastan hátt í þágu fatlaðra.
Þessar tillögur sínar byggir Þór
Garðar á því að núverandi íbúar hafi
allir forsendur til að búa á sambýlum
en staðsetning heinrilisins ákjósanleg
fyrir aðra þjónustu.
Án þess að fara náið út í framtiðar-
sýn, þá gjörir Þór Garðar ráð fyrir
tveim þjónustustöðum, heimili íyrir 5
einhverfa unglinga og annað 5 íbúa
fyrir geðfatlaða. Vistvæn búseta í
sveit við borg er forsendan.
Þór Garðar er með hugmyndir um
framkvæmd útskrifta og eins varð-
andi stofnkostnað við breytta
nýtingu. Hvað sem þessum hug-
myndum líður svo ágætar sem þær
eru, þá er dagljóst þeim sem ganga
þarna um garða að viðhald - eðlilegt
og sjálfsagt - vantar hræðilega til-
finnanlega, bráðaviðgerðir bíða í
hrönnum í raun að áliti okkar Guð-
ríðar sem greindum þetta glögglega
með gesta augum í stuttri heimsókn.
Óhjákvæmilegt er að Fram-
kvæmdasjóður fatlaðra komi þarna
inn í á myndarlegan máta, því
hvarvetna blasa verkefnin við og að-
eins fátt talið hér af því sem svo ber-
lega bar fyrir augu okkar og fram skal
skýrt tekið að hvorki þær stöllur né
Þór Garðar voru að gjöra of mikið úr
hlutunum, sjón var aðeins sögu þeirra
ríkari.
Við Guðríður þökkum samveruna
þennan svala en sólríka apríldag,
árnum heimilismönnum sem starfs-
fólki allra heilla og ritstjóri heitir lið-
sinni sínu sem bestu við lagfæringar
óviðunandi ástands. Þar þarf við sem
best að bregðast.
H.S.
Stuðnings er
stöðugt þörf
Rétt áður en blaðið fór í prentun bárust hingað á borð tvær eindregnar
stuðningsyfirlýsingar við baráttu öryrkja fyrir bættum kjörum.
Vonandi verður vaxandi þrýstingur sem víðast að til þess að stjórnvöld
taki við sér og gjöri að því gangskör að rétta hlut þessa tekjulága fólks sem
nú er verulega undir öllum mörkum og viðmiðum hins almenna launa-
markaðar.
Önnur ályktunin er frá 13. þingi Landssambands iðnverkafólks og er
svohljóðandi:
13. þing Landssambands iðnverkafólks skorar á stjórnvöld að rétta
tafarlaust hlut öryrkja og ellilífeyrisþega í kjaramálum þeirra, þar sem
margir búa við hrein hungurmörk. Það er lágmarkskrafa að þessir
þjóðfélagshópar búi ekki við lakari lífeyristekjur en þau lágmarks-
laun, sem samið var um í síðustu kjarasamningum, en því fer fjarri að
svo sé. Skorað er á stjórnvöld að afnema nú þegar skerðingarákvæði
almannatryggingalaga vegna tekna maka og hækka verulega frítekju-
mark vegna launatekna. Þá skorar þingið á stjórnvöld að hækka um-
talsvert sjúkradagpeninga.
Hin ályktunin er frá Verkalýðsfélaginu Hlíf í Hafnarfirði og er
svohljóðandi:
Bætt kjör öryrkja er mál sem verkalýðshreyfingin verður að hafa
meiri afskipti af og beintengja betur sinni eigin kjarabaráttu. Hún á
stanslaust að knýja á stjórnvöld um lagfæringar á bágum kjörum
þessa fólks, bæði með þrýstingi við gerð kjarasamninga og stöðugum
áróðri þess í milli. Takmarkið á að vera að kjör öryrkja séu ekki lakari
en verkafólks sem félögin semja fyrir. Sama gildir um stóran hóp
aldraðra, en mikill fjöldi þeirra hefur einungis opinberan lífeyri til
framfærslu auk takmarkaðs framlags úr eigin lífeyrissjóði. Þetta fólk
er tekjulega engu betur sett en öryrkjar þannig að tryggja verður því
einnig mannsæmandi lágmarkslaun. Því leggur fundurinn til:
- að opinber elli- og örorkulífeyrir verði aldrei lægri en almennur
Iaunataxti verkafólks og fylgi launaþróun í landinu.
- að frítekjumark hækki verulega
- að elli- og örorkubótaþegar fái árlega desembergreiðslu og orlofs-
uppbót eins og verkafólk fær samkvæmt kjarasamningi við atvinnu-
rekendur.
Þessar ályktanir báðar eru ágætar og von okkar sú að við verði brugðist
sem best. H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
41