Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2000, Blaðsíða 34

Aðalfundur Styrktar-
félags vangefinna
Aðalfundur Styrktarfélags vangefinna var haldinn 29.mars sl. A fund-
inum voru samþykktar lagabreytingar og kynnt var umfangsmikil
vinna við stefnumörkun félagsins til næstu ára. í ársskýrslu og
reikningum félagsins kom fram að eiginfjárstaða félagsins hefur versnað
til muna undanfarin ár. Það stafar fyrst og fremst af
því hve félagið hefur verið að leggja mikið af sjálfs-
aflafé í daglegan rekstur á stofnunum og heimilum,
sem ríkið á lögum samkvæmt að greiða fyrir. Hér er
um að ræða dagheimilið Lyngás, hæfingarstöðina
Bjarkarás, þjálfunarstofnunina Lækjarás, vinnu-
stofuna Ás, sjö sambýli, tvær skammtímavistanir og
umsjón með um tuttugu íbúðum, þar sem fatlaðir búa.
Var það einróma niðurstaða fundarins að tafarlaust
verði að ræða við yfirvöld um viðbótarijármagn til
þessa rekstrar, en að öðrum kosti sjái félagið sér ekki
fært að taka áfram að sér ábyrgð á honum.
Á aðalfundinum voru samþykktar þrjár ályktanir sem er beint til stjórn-
valda. í þeirri fyrstu, sem Qallar um dagþjónustu, er gerð krafa til opin-
berra aðila að öllum fötluðum sem þurfa á stöðugri umönnun eða þjón-
ustu að halda sé tryggð samfelld heilsdagsþjónusta alla virka daga ársins.
Önnur ályktun verkur athygli á því óréttlæti sem öryrkjar eru beittir með
því að verðgildi bóta þeirra skuli ekki fylgja launavísitölu. Að lokum var
samþykkt ályktun vegna slæmrar fjárhagsstöðu Styrktarfélags van-
gefinna. Þar hvetur aðalfundur stjórn félagsins til að huga betur að
samningum við ríkisvaldið, og draga þannig verulega úr því íjárstreymi úr
sjóðum félagsins, sem verið hefur til daglegs rekstrar stofnana og heimila.
Stjórn Styrktarfélags vangefinna skipa: Friðrik Alexandersson, for-
maður, Guðrún Þórðardóttir varaformaður, Jón Torfi Jónasson gjald-
keri og Helga Hjörleifsdóttir ritari. Meðstjórnendur eru Friðgeir S.
Kristinsson, Guðlaug Sveinbjarnardóttir og Hörður Sigþórsson. Vara-
menn: Hrefna Haraldsdóttir, Guðný Bjarnadóttir og Sigríður Einarsdóttir.
Skrifstofa félagsins er að Skipholti 50c og framkvæmdastjóri er Kristján
Sigurmundsson.
Kristján Sigurmundsson
framkv.stj.
Kristján
Sigurmundsson
Hlerað í hormim
Tveir þingmenn úr sama kjördæmi
voru báðir með þannig embætti að
vera með einkaritara sér við hlið. Nú
verður einkaritari annars þeirra, sem
við getum kallað Jón, ófrísk og fer í
barnsburðarleyfi en einmitt þá hrann-
ast upp verkefni hjá Jóni.
Hann hringir því í samþingmann sinn
til að kanna möguleika hans á að
bjarga sér, en byrjar svona: “Nú eru
góð ráð dýr. Einkaritarinn ófrísk og
hvað á ég að gjöra?”. Hinn svarar að
bragði: “Þrættu maður, þrættu.”
Fyrrverandi alþingismaður var að
koma úr hófi niður í bæ með eigin-
konu sinni. Lögregluþjónn stöðvaði
allar bifreiðar sem framhjá óku og var
að kanna ástand ökumanna. Þegar
kom að þingmanninum og konu hans
þá spyr lögregluþjónninn: “Voruð
þið að koma frá Gauk á Stöng?”
Frúin var skjót til svars og sagði:
“Nei, hvernig dettur þér það í hug?
Það eru orðin ijöldamörg ár frá því að
við fórum austur að Stöng.” Lög-
regluþjónninn hristi höfuðið og bað
þau blessuð að aka áfram.
Sævar Guðjónsson:
Að vera eða
vera ekki
fatlaður...?
Ég hef oft velt þessu fyrir mér..., en
eftir að hafa lesið greinina “ Ferðalag
um ísland sumarið 1999”, sem birtist
í 1. tölublaði 11. árgangs Klifurs
(grein eftir Kristin Snæhólm), þá er
ég viss í minni sök. Ég er ekki fatl-
aður (eða hvað?). Ég er einn afþeim,
sem er vondur við fatlaða fólkið (fólk
í hjólastólum).
Þessi grein er upptalning á því,
hvað allt ísland er illa úr garði gert
fyrir fatlað fólk (fólk í hjólastólum).
I þessari grein er lítið rætt um það,
sem er til fyrirmyndar. Þegar það er
gert, þá fylgdi líka oftast eitthvað nei-
kvætt í framhaldinu.
Það er þetta viðhorf sem ég tel, að
sé að eyðileggja fyrir samtökum ör-
yrkja.
Ég tel reyndar, að ef baráttan innan
aðildarfélaga fatlaðra ætlar einungis
að byggja á því, hvað allir eru vondir
við félagsmennina, þá séu menn á
villigötum. Þetta leiðir jafnframt til
þess að félög öryrkja missa félaga.
Ég hætti til dæmis í Sjálfsbjörg í
Reykjavík og nágrenni árið 1996. Ég
hætti vegna þess að ég var orðinn
utangarðsmaður.... ég gerði meira en
skilgreining á fötlun gat átt við...
Samkvæmt þeirri skilgreiningu, er ég
ekki fatlaður,,, gott ef svo væri, að
vera ekki fatlaður!!!
Sævar Guðjónsson.
Námskeið TR
Rétt þegar blaðið var að fara í
prentun var haldið fýrsta námskeið
TR fyrir nýmetna öryrkja. Tókst það
hið bezta og sóttu námskeiðið alls 33
sem verður að telja ágætt.
Vonandi verður framhaldið hið
bezta, en nánar greint frá málinu í
haustblaði, enda kemur Öryrkja-
bandalagið að þessu máli með kynn-
ingu og hvatningu um leið.
Tryggingastofnun er þakkað fram-
tak þarft.
H.S.
34