Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2000, Page 17

Fjórar kjarnakonur í hressu hátíðarskapi.
FAAS fimmtán ára
Hinn 15. mars sl. hélt Félag
aðstandenda Alzheimer-
sjúklinga og annarra minnis-
sjúkra (FAAS) upp á 15 ára afmæli
félagsins. Það var gjört með opnu
húsi að Austurbrún 31 þar sem verð-
ur framtíðaraðstaða félagsins og eins
er þar fyrirhuguð dagvist og góðar
horfur á því að svo verði fyrr en síðar.
Tekið var á móti fjölmörgum gest-
um með tónum þýðum, því Tónhorn-
ið lék og söng af hjartans heillandi
list hin ljúfustu lög og glöddu þau
þannig sannarlega geð gesta. María
K. Jónsdóttir form. FAAS ávarpaði
viðstadda og færði fram þakkir mikl-
ar fyrir stuðning og framlög í fjár-
munum sem vinnu við hinar miklu og
gagngerðu endurbætur sem fram hafa
farið á gjöfinni góðu að Austurbrún
31. Hún minntist rausnar gefandans,
Péturs Símonarsonar, sem gaf fé-
laginu húseign þessa til minningar
um eiginkonu sína, ómetanlegur hlý-
hugur þar að baki.
Það þurfti hins vegar að gjöra ótal-
margt til að koma húsinu í viðunandi
ástand þvi það var afar illa farið.
Framkvæmdir hafa af fullum krafti
staðið yfir og miðað einkar vel og fé-
lagið fengið víða að öflugan stuðning
m.a. ágæt og rausnarleg framlög fjár
frá hinu opinbera og sjóðum þess. Sá
sem kom að húsinu áður og nú
undrast í raun hversu vel hefur miðað
og hve langt verkið er komið.
Garðar Sverrisson formaður
Öryrkjabandalagsins færði fram
hamingjuóskir bandalagsins, gat um
ágæt stjórnarstörf Maríu í ÖBÍ og
giftudrjúgt starf framkvæmdastjóra
FAAS Guðrúnar K. Þórsdóttur -
djáknans okkar ágæta. Færði að gjöf
valdar hljóðsnældur frá Hljóðbóka-
gerð Blindrafélagsins til afnota í
væntanlegri dagvist.
Hrafn Pálsson deildarstjóri í heil-
brigðis- og tryggingaráðuneytinu
flutti kærar kveðjur heilbrigðis- og
tryggingaráðherra sem stutt hefði vel
og myndi styðja þessa þörfu fram-
kvæmd.
Tiikynnti um framlag á leiðinni til
FAAS frá ráðuneytinu.
Þarna var svo veglega veitt og víst
var um gleðistund góða að ræða.
FAAS er samfagnað með áfangann
og frábært starf og þess óskað
einlæglega að draumurinn um dag-
vist í Austurbrún 31 verði sem fyrst
að vænum veruleika.
H.S.
Hlerað í hornum
Sá aldraði sem dvaldist hjá dóttur
sinni fékk sér einum um of oft í
staupinu, svo dóttirin var í vand-
ræðum. Svo fór karl að tapa sjón og
þótti eðlilega hið versta mál. Dóttirin
hringdi þá í augnlækni sem hún
þekkti vel og pantaði tíma hjá honum,
en bað hann í leiðinni að segja karli
föður sínum það að annað hvort hætti
hann að drekka eða þá að hann yrði
blindur. Þetta gjörði augnlæknirinn
samviskusamlega og þegar hann
hafði kunngjört þeim aldraða þetta þá
þagði hann lengi við og klóraði sér í
höfðinu. Svo sagði hann: “Nú ætli ég
hafi svo sem ekki séð nóg.”
Hér á árum áður var og er máske enn
staður á Hótel Esju sem bar nafnið
Skálafell og ekki laust við að stund-
um væri ruglað saman við Skálafellið
sjálft með sínu fræga skíðasvæði.
Þannig sagðist eiginmaðurinn ætla að
fara upp á Skálafell og eiginkonan
hugðist fara með honum og gengu
þau bæði í að hafa fataskipti, en brá
báðum þegar hún hafði klætt sig í
sparifötin en hann í ekta útivistarföt,
ætlaði sem sé að fara upp á fjallið. í
annan tíma báðu konur nokkrar rit-
stjóra þessa blaðs að skjóta sér upp á
Skálafell sem hann kvaðst myndu
gjöra. En þá sagði annar nærstaddur
vinur ritstjóra: “Það er nú óðs manns
æði svona undir nóttina og ábyggi-
lega ófært þangað upp eftir.”
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
17