Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.2000, Síða 45

Hrafn Sæmundsson:
Tvö ljóð
Vogurinn
Við lygnan voginn er lítil vík í skjóli
klettanna og hafaldan nær ekki
þessum griðastað.
Við lygnan voginn er sjórinn tær
og blámi himinsins litar ekki
þessa vin sjávarins.
Við fallaskilin heyrist gjálfur
sjávarins þegar tunglið
togar í hafið og sólbakað
blágrýtið svalar þorsta sínum.
Við lygnan voginn er lítil vík
í skjóli klettanna og tær
sjórinn fóstrar lítil seiði og
einstaka marhnútur leggur sitt af
mörkum í heimspeki dagsins.
Dauðinn
Svo einfalt.
Þegar golan heilsar haustinu og dalalæðan
breiðir blæju yfir gulnuð stráin.
Og engar spurningar eru eftir.
Þá kemur gesturinn og stendur í dyrunum
í veisluklæðum.
Og þú stendur upp og fylgir straumnum
sem á miða á ballið.
H.Sæm.
Frá
Heyrnarhjálp
Blómleg og góð er útgáfustarf-
semi félaga okkar og ánægju-
legt ætíð að glugga í þau fréttabréf
sem berast. Heyrnarhjálp gefur út
læsilegt og athyglisvert fréttabréf
og ritstjóri staldraði við fáein
minnisatriði sem honum þóttu
umhugsunarverð.
Þar koma ýmsar staðreyndir
fram s.s. það að vasadiskó skaði
hevrnina. einkum eru þeir í hættu
sem verið hafa eyrnabólgubörn
fyrr á ævinni eða vinna í hávaða-
sömu umhverfi.
I upplýsingum undir
spurningunni: Vissir þú?? kemur
þetta fram m.a.
að þriðji hver einstaklingur yfir
sjötugt hefur skerta heyrn og þarf
e.t.v. á heyrnartæki að halda.
að ef ekkert er að gert veldur
heyrnarskerðing félagslegri
einangrun og dregur úr lífs-
gæðum.
að félagsleg einangrun þarf ekki
lengur að vera fylgifiskur
heyrnarskerðingar.
að með nauðsynlegri þjálfun geta
flestir haft mikið gagn af heyrnar-
tækjum. Bætt heyrn - betri líðan
segir svo í lokin.
Meðal annars efnis er kynnt nýtt
lyf við eyrnasuði - Caroverin, en
rannsóknir hafa leitt í ljós að 60%
af sjúklingum sem þátt tóku í
rannsókn fengu verulega bót við
meðferð með þessu lyfi.
Svo er kynnt sú nýjung hjá fé-
laginu að senda rafhlöður til fólks
í pósti, sagt frá Sennhaus sendi-
tækjurn svo og tónmöskva fyrir
GSM síma.
Síðast er svo hvatning til fólks
um að koma í félagið og ætti ekki
að þurfa, en ótrúlega margir hirða
ekki á þann veg um eiginn hag,
með oft hinum alvarlegustu af-
leiðingum, einmitt þeim sem bent
var á hér að framan s.s. félagsleg
einangrun er gleggst dæma um.
Vonandi sinna sem flestir kalli
félagsins.
H.S.
Hlerað í hornum
Það var verið að halda upp á merkis-
afmæli ömmunnar og í afmælinu var
lítill ömmustrákur sem hafði verið í
Noregi undanfarin tvö ár. Þegar lát
verður á ræðuhöldunum snarast sá
litli upp á stól og hrópar: “Hurra for
syttende maj”.
Ljóskan fékk sér farsíma og gaf vini
sínum upp símanúmerið sitt. Svo
hringir siminn þar sem ljóskan er
stödd í Kringlunni og það er þá vin-
urinn í símanum. Þá segir Ijóskan við
hann. “Hvernig í ósköpunum vissir
þú að ég væri hérna í Kringlunni?”
Dóttursonur ritstjóra spurði: “Af
hverju klifraði ljóskan yfir gler-
vegginn?” Þessu gat afinn ekki
svarað: “Jú, hún ætlaði að sjá hvað
væri hinum megin”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
45