Skessuhorn - 16.12.2020, Qupperneq 49

MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 2020 49
Jólakveðja úr Stykkishólmi
Jólin ekki svo
óvenjuleg í ár
„Má ég núna opna fyrsta gluggann
á dagatalinum mínu?“ eftir að hafa
verið vakin af fjölskyldunni með af-
mælissöngnum að morgni fyrsta
desember og opnað afmælispakk-
ana uppi í rúmi spurði sonur minn,
litla örverpið á heimilinu sem er
bara alls ekki svo lítið lengur, þess-
arar spurningar. Þessi spurning
hefur hljómað í mínum eyrum á af-
mælisdaginn minn í rúmlega 20 ár
eða allt frá því að frumburðurinn
fór að hafa vit á því sjálfur að komið
væri að fyrsta degi jóladagatalsins.
Það var mikill spenningur í rödd-
inni enda hefur þessi dagur alltaf
verið upphafið af því að telja niður
dagana til jóla.
Framundan eru jólin og að þessu
sinni erum við undirbúin að halda
óvenjuleg jól; jól í takt við árið sem
senn mun renna sitt skeið. Jólin
verða þó kannski ekki svo óvenjuleg
allavega ekki í mínu tilfelli. Þegar
ég flutti sem barn með foreldrum
mínum og systkinum til stykkis-
hólms voru jólin hjá okkur ekkert
ósvipuð því sem við eigum von á
núna. stórfjölskyldan bjó í Reykja-
vík og á þeim tíma datt engum í
hug að skutlast fram og til baka í
höfuðborgina til að fara í jólaboð
enda heilmikið ferðalag og allra
veðra von og enga stórfjölskyldu
áttum við í Hólminum til að deila
jólagleðinni með. Húsið var skreytt
á Þorláksmessu og farið í búðir eftir
síðustu jólagjöfunum. Á slaginu kl.
18 á aðfangadag voru jólin hringd
inn með kirkjuklukkunum í útvarp-
inu og jólaljósin tendruð. Það var
alltaf mikill spenningur fyrir þess-
ari hátíðlegu stund. Rétt fyrir mið-
nættið héldum við svo iðulega í
miðnæturmessu í Kaþólsku kirkj-
unni. eftir góðan blund í messunni,
heitt súkkulaði og smákökur hjá
systrunum skreið ég í rúmið með
bók, fullt af smákökum og konfekti.
Las framundir morgun og svaf svo
langt fram á jóladag. Á náttfötun-
um leið svo jóladagur og annar í
jólum leið á álíkan hátt. Með þessar
æskuminningar í farteskinu án þess
að vera á flandri á milli jólaboða,
eru mín fullkomnu jól.
Þetta ár hefur verið okkur öllum
óvenjulegt. Við höfum öll þurft að
gera breytingar á lífsháttum okkar,
hvött til að vera heima, fækka ferð-
um, fara sjaldan í búðina og um-
gangast fáa. Við höfum þurft að
endurskipuleggja okkur upp á nýtt
og læra að meta litlu hlutina betur
en áður. Ég hef löngum legið mar-
flöt yfir sólsetrinu á breiðafirði en
það var ekki fyrr en í vetur að ég
veitti því athygli að sólin kemur
hér upp líka. sólarupprásin er ekki
síður falleg en sólsetrið. Það var
óvænt ánægja að fá unglinginn aft-
ur heim, enda sama hvar mennta-
skólinn er stundaður þegar staðar-
kennsla er ekki í boði. Það hefur
komið sér vel að vera eyjabóndi og
getað farið í frystikistuna og náð í
forsaltað, hvannarkryddað lamba-
kjöt í staðinn fyrir að hlaupa í búð-
ina tíu mínútur í kvöldmat. Í mörg
ár hafði ég beðið um fjarfundi til að
þurfa ekki að ferðast langan veg til
að sitja fundi. Iðulega var svarið, því
miður við erum ekki með fjarfunda-
búnað. Í mestalagi var síma skellt á
borðið og maður mátti hafa sig all-
an við að fylgjast með því sem fram
fór á fundinum. en eins og hendi
sé veifað þá eiga allt í einu allir fjar-
fundabúnað og allir fundir boðað-
ir á netinu og fólki beinlínis neitað
um að koma á staðinn. Ég vona svo
innilega að við tökum með okkur
margt af því sem við höfum lært á
þessu ári inn í venjulegt líf þegar
það hefst að nýju eins og til dæm-
is fjarfundina sem spara bæði tíma
og draga úr ferðalögum og þar með
mengun. Vonandi gleymum við því
ekki að það er hægt að lifa lífinu á
mun sjálfbærari hátt án þess að vera
á fleygiferð um hvippinn og hvapp-
inn. Við allar þessar breytingar sem
við höfum upplifað verður mér oft
hugsað til föðurömmu minnar og
móðurömmu minnar. Föðuramma
mín fæddist og ólst upp í torfkofa
og lifði fram á tölvuöld. Hún var
eldklár og reiknaði allt í huganum
og vildi aldrei læra á einfalda vasa-
reiknivél enda var hún með minnið
í höfðinu en ekki hendinni eins og
sonardóttir hennar. Móðuramma
mín harðneitaði að fá net í húsið
hún ætlaði sko ekki að smitast af
einhverjum vírus sem það gæti bor-
ið með sér.
Hvort það er þessi faraldur eða
bara þessi venjulegi aldur sem fær-
ist yfir okkur öll sem varð til þess að
við fjölskylan erum auk þess að vera
eyjabændur komin með átta gimbr-
ar á hús til viðbótar við hænurnar
og hundinn, er ekki gott að segja.
Auk þessa skráði ég mig á nám-
skeið í þjóðbúningasaum í vetur til
að sauma minn annan þjóðbúning
nú á dótturina. Námskeiðinu var
að sjálfsögðu frestað eins og svo
mörgu öðru og ég á eftir að sakna
þess að sitja ekki við þjóðbúninga-
saum um jólin eins og ég var búin
að sjá fyrir mér.
Það er notalegt að njóta aðvent-
unnar í heimabyggð enda búum við
svo vel að eiga fjölbreytt úrval af
verslunum, söfnum, listasmiðjum
og veitingahúsum og engin þörf á
að sækja vatnið yfir lækinn. Á að-
ventudagatalinu hjá Félagi atvinnu-
lífs í stykkishólmi eru fjölmargir
viðburðir og enn fleiri á aðvendu-
dagatali svæðisgarðs snæfellsness
sem ég hlakka til að njóta með fjöl-
skyldunni í aðdraganda jólanna.
en hvað sem öllu líður þá er eitt
sem ekki breytist. Jólin munu ganga
í garð á aðfangadagskvöld.
Við fjölskyldan óskum ykkur öll-
um gleðilegra jóla og farsældar á
komandi ári.
Með jólakveðju úr stykkishólmi.
Erla Friðriksdóttir
www.gamafelagid.is s. 577 5757QualityManagement EnvironmentalManagement
ISO
9001
ISO
14001
Equal pay
management
system
ÍST
85:2012
EMS 542753FM 577752 EQ 670312
Íslenska gámafélagið óskar viðskiptavinum sínum
og landsmönnum öllum gleðilegra jóla
á liðnu ári og hvetjum Íslendinga áfram til stórra
afreka í endurvinnslumálum.
Gleðile� jó�
o� farsæl� komand� á�
Kveðjur úr héraði