Skessuhorn - 16.12.2020, Side 63

MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 2020 63
Stjórn og starfsfólk
Búnaðarsamtaka
Vesturlands sendir bændum
og búaliði á starfssvæði
Búnarsamtakanna hugheilar
jólakveðjur með ósk um
farsælt komandi ár.
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4
Þökkum samstarf
á árinu sem
er að líða.
Hugheilar óskir um gleðileg jól
og farsælt komandi ár
Þökkum samstarfið og
stuðninginn á árinu

Ásmundur Einar Daðason og
Halla Signý Kristjánsdóttir
þingmenn framsóknar í NV kjördæmi
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
8
Leðurverkstæðið
Það vakti eftirtekt sveitunganna
árið 2015 að brynjólfur fékk viður-
kenningu á Handverkssýningunni
á Hrafnagili fyrir fagurlega gerðan
hnakk fyrir fatlaða. Hann segir að
erlendur sigurðsson hafi kennt sér
allt sem hann kann. „Ég hef nú ekki
farið í skóla í þessu frekar en öðu.
en þetta byrjaði á því að ég fór að
vinna hjá og með erlendi og var þá
helst í viðgerðum til að byrja með
en hann sjálfur í nýsmíðinni. Þeg-
ar hann varð eldri fer ég aðeins að
vinna við nýsmíðina og kaupi svo af
honum tæki, efni og snið og meðal
annars af þessum hnakki fyrir fatl-
aða. sá hnakkur breytti því að börn
og unglingar gátu farið á hest-
bak og alveg í útreiðartúr. Hnakk-
urinn er með baki og axlaböndum
sem breytti öllu fyrir þennan hóp.
en mest eru þetta viðgerðir sem ég
stunda og af öllum toga. Verkefni
koma svolítið í törnum. Hentar
mér ágætlega með öðru og ef mik-
ið liggur við, geri ég eins og aðrir
iðnaðarmenn, svík einhvern annan
í staðinn,“ segir brynjólfur kíminn.
Aðspurður um hvort eitthvað við-
gerðarverkefni standi upp úr frek-
ar en annað segir hann það reynd-
ar vera svo. „Mér var treyst fyr-
ir að gera upp gamlan söðul, sem
var gríðarlega skemmtilegt verk-
efni. Og þegar svoleiðis vinna er í
gangi, þá þarf maður að spyrja sig,
hversu mikið á að gera? Ég vildi að
hann yrði gamall áfram þótt hann
yrði nothæfur. Hann var sem dæmi
stoppaður með heyi og ég vildi ekki
taka það í burtu, því það var org-
inal. Þessi söðull var reyndar svo-
lítið sérstakur að því leyti að söðul-
boginn kom niður á tveimur stöð-
um. Ég hringdi meira að segja í
Þjóðminjasafnið til að spyrjast fyrir
en þeir höfðu aldrei heyrt um svona
söðla. Það er gríðarlega gaman að
fá að glíma við svona verkefni og
vera treyst fyrir þeim, sem ég hef
fengið að gera öðru hvoru.“
Sóknarnefndin
brynjólfur settist í sóknarnefnd
stafholtssóknar árið 2008 þar sem
aðstæður voru á þessum tíma nokk-
uð sérstakar. „Það hættu allir á sama
tíma, sóknarprestur, organisti og
sóknarnefnd. Það var auðvitað átak
fyrir nýja sóknarnefnd að koma sér
inn í málin. Það breyttist auðvitað
töluvert við prestaskiptin því þarna
verða kynslóðaskipti á sama tíma
og áherslur ögn aðrar hjá nýjum
sóknarpresti. sóknarnefndin byrj-
aði á því að laga kirkjuna, sem mik-
il þörf var á. sem dæmi vorum við
svo heppin að finna sniðmát af eldri
gluggum og nýir gluggar voru því
smíðaðir eftir gamla laginu. Kirkj-
an var öll löguð, skipt um viði og
rétt af á grunninum, en hún var far-
in að síga og auk þess var hún svo
máluð að innan. Vegurinn heim að
kirkju og kirkjugarði var einnig lag-
færður. Kirkjugarðurinn var slétt-
aður, minningarmörk voru lagfærð
og skráð og garðurinn sleginn oftar
en hafði verið. Við heyrðum aldrei
annað en sóknarbörnin væru ánægð
með þessar framkvæmdir. Það var
auðvitað lögð mikil vinna í þetta,
sem enn er svo sem í gangi og nýj-
asta framkvæmdin var að leggja veg
upp á kastalann sem kirkjan stend-
ur á og skábraut fyrir hjólastóla inn
að kirkjunni. Það munaði einnig
um að fá þann mikla stuðning sem
við fengum hjá Guðmundi Rafni
og sigurgeir sem starfa hjá Kirkju-
garðasambandinu. Með öllum þess-
um breytingum varð gjörbreyting á
aðkomunni að kirkjunni og garðin-
um í stafholti.
Tómstundir
Það eru kannski ekki margir
klukkutímar sem brynjólfur hef-
ur til tómstunda. Hann hlustar þó
svolítið á tónlist og horfir á eitt og
annað, ásamt því að grúska svolítið.
„Ég er farinn að sækja mér margt
í tölvuna; bæði tónlist, myndir og
ýmsan gamlan fróðleik. en marg-
ar íslenskar heimildamyndir liggja
því miður ekki á lausu á netinu
og almennt liggur vandinn helst í
því að finna efni. Ég á líka svolít-
ið myndasafn, heimildamyndir sem
ég hef látið setja á flakkara og hef
gaman af að horfa á. Aðeins hef ég
líka starfað í björgunarsveitinni
Heiðari. Var áður í slysavarnadeild-
inni hér og var þá kannski mest í
því að troða jólapappír og serví-
ettum inn á fólk,“ segir hann bros-
andi. „Ég hef sem sagt svona reynt
að leggja eitthvert lið í mínu samfé-
lagi,“ segir brynjólfur Guðmunds-
son hógvær að lokum.
bgk/ Ljósm. úr einkasafni og safni
Skessuhorns
Brynjólfur (í miðið) á æfingu björgunasveitarfólks í Heiðari, Oki og Brák.
Söðullinn sem Brynjólfur lagaði, eftir lagfæringu. Hann var upphaflega i eigu
Sigurbjargar Gísladóttur F. 1873 á Húnsstöðum í Austur Húnavatnssýslu.
Brynjólfur hefur setið í sóknarnefnd Stafholtskirkju síðan 2008. Myndin er tekin
við 140 ára vígsluafmæli Stafholtskirkju. Ásamt hjónunum í Hlöðutúni er sr. Geir
Waage.