Skessuhorn - 16.12.2020, Qupperneq 65

MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 2020 65

Sendum íbúum
Borgarbyggðar, svo og
Vestlendingum öllum, okkar
bestu óskir um gleðileg jól og
farsæld á komandi ári.
Þökkum samskiptin á árinu
sem er að líða.

Starfsfólk Borgarbyggðar
JÓLAKVEÐJA
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
02
0
Við sendum okkar bestu óskir
um gleðilega jólahátíð og
þökkum árið sem er að líða
krakkar. Mér fannst óþægilegt að
vita af þeim tveimur einum þannig
að ég ákveð að fara í heimsókn til
þeirra og var eina helgi hjá þeim.
Viku seinna var brotist inn hjá afa
og ömmu í þriðja skiptið. Afi var
drepinn strax, þegar hann reyndi
að verjast innbrotsþjófunum. Þeir
vildu hins vegar halda ömmu á lífi.
Amma og afi höfðu enga trú á bönk-
unum og geymdu því alla sína pen-
inga heima við. Þeir reyndu því að
fá ömmu til að segja hvar pening-
arnir voru. Þeir settu handsprengju
í munninn á henni til þess að hún
gæti ekki öskrað. Hús ömmu og afa
var stórt og mikið og peningarn-
ir geymdir á ýmsum felustöðum.
Amma sagði þeim hvar peningarnir
voru geymdir en þrátt fyrir það þá
limlestu þeir hana, beittu hana kyn-
ferðislegu ofbeldi en drápu hana að
lokum. Þetta veit ég í dag vegna
þess að þetta kom allt fram í réttar-
höldunum yfir morðingjunum.
Morðin uppgötvast ekki fyrr
en einhverjum dögum síðar.
Langamma mín bjó rétt hjá ömmu
og afa. Amma og afi höfðu alltaf
verið í miklu sambandi við hana
og komið reglulega í heimsóknir.
Þegar einhverjir dagar höfðu lið-
ið án þess að hún hefði heyrt neitt
í þeim ákvað hún að fara heim til
þeirra og athuga með þau. Hún
bankar en enginn svarar svo hún
hringir í mömmu og ég man að við
fórum bara strax af stað. Pabbi og
bróðir mömmu klifruðu yfir girð-
inguna við húsið og komust þannig
inn í húsið. Ég man greinilega eft-
ir öskrinu í bróður mömmu þegar
hann fann líkin. Ég var það ungur
að mér var ekki hleypt inn í húsið
og sá því ekki líkin.“
Létu eins og
væru alfarin
eftir þetta hefst lögreglurannsókn
sem leiðir að endingu til þess að
morðingjarnir nást. Upp úr því fara
fjölskyldunni að berast hótanir. Þar
er mafían að reyna að koma í veg
fyrir að fjölskyldan beri vitni gegn
morðingjunum. Þeir skilja með-
al annars eftir bréf við útidyrnar
þar sem fjölskyldunni er hótað líf-
láti. „Við vorum fjögur í fjölskyld-
unni og í einu bréfinu standa fjór-
ir krossar skrifaðir með saur. Þetta
var alger geðveiki. Fljótlega verð-
um við vör við að þeir elta okkur
hvert sem við förum.“
Fjölskyldan lét hótanirnar og
ógnina ekki stöðva sig og bar vitni
í réttarhöldunum. Þeim lýkur með
því að morðingjarnir eru sakfelld-
ir. eftir það var fjölskyldunni ekki
lengur vært í el salvador. Hún fór
því til nágrannalandsins Guatemala
til þess að bíða þar til ástandið ró-
aðist heima við. Þar var fjölskyld-
an í um það bil mánuð. „Við létum
hins vegar eins og við værum flutt
alfarið til Guatemala. Látið var eins
og verið væri að selja allt innbúið
heima hjá okkur. Húsgögnin voru
seld, fólk kom og sótti búslóðina en
í raun voru þetta vinir og kunningj-
ar sem sótti húsgögnin og kom með
þau í nýtt hús sem okkur hafði verið
útvegað,“ segir Rolando.
Alfarinn frá landinu
Mafían stóð í þeirri trú að fjöl-
skylda Rolando væru flutt alfarið úr
landi og hafði ekki hugmynd um að
hún væri í raun enn í el salvador.
Rolando segir að fjölskyldan hafi
fengið að vera í friði í nokkur ár í
kjölfarið á þessum gerviflutningi.
„Við fengum frið í einhver fjögur
ár eftir þetta. Við vorum með fyr-
irtæki og einn morguninn þegar ég
er mættur snemma hringdi síminn.
Í símanum er einhver með mjög
skrýtna rödd sem segir mér að skila
til pabba míns að ef hann fari ekki
að borga mafíunni þá verði mamma
drepin, hún skorin í búta og skil-
að í poka til okkar. Þeir vissu hvar
mamma var og hvernig bíl hún væri
á. Þegar fjölskyldan ræddi málin
kom í ljós að mamma var búin að
vera að borga mafíunni í einhvern
tíma. Þeir höfðu þá hótað mömmu
því sama og pabba var hótað.“
eftir þetta var endanlega ljóst
að fjölskyldan gat ekki verið þarna.
Fjölskyldan flutti fljótlega til
bandaríkjanna en Rolando komst
ekki strax með því vegabréfsáritun
hans til bandaríkjanna var útrunn-
in. Hann varð þess vegna að vera
í felum heima hjá frænda sínum í
el salvador. Rolando lýsir þessu
þannig: „Við vissum að mafían
fylgdist með fjölskyldunni. Til þess
að blekkja mafíuna fór ég með fjöl-
skyldunni út á flugvöll svo það liti
út fyrir að við færum öll úr landi.
Lögreglan á flugvellinum kippti
mér hins vegar til hliðar rétt áður
en gengið var um borð í flugvél-
ina. Mér var laumað inn í hliðar-
herbergi og mér síðan komið heim
til frænda míns. systir mín hafði
búið á Íslandi í nokkurn tíma og er
gift Íslendingi. Við töluðum saman
í síma og hún biður mig að koma
bara til Íslands. Það séu allir papp-
írar klárir, hér geti ég verið öruggur
og frjáls og þurfi ekki að vera í fel-
um. Ég geti bara komið strax. Nú,
ég segi bara OK og flýg til Íslands.
Ég ætlaði ekki að vera hér lengi,
bara smá tíma, en þegar ég var
kominn hingað fannst mér bara allt
svo flott og öðruvísi og mér fannst
ég loksins vera alveg öruggur. Ég
ákvað því að vera áfram á Íslandi.“
Kominn til Íslands
Rolando kom til Íslands fyrir rétt-
um 20 árum, eða 13. desember 2000
eftir sólarhrings ferðalag. Hann var
nokkra daga hjá systur sinni fyr-
Slökkvilið Borgarbyggðar, Rolando er annar frá vinstri í fremri röð.