Skessuhorn - 16.12.2020, Síða 102

MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 2020102
samtök. „Þá fór ég til dæmis að
vinna við tímaritið sveitarstjórnar-
mál, sem samband íslenskra sveit-
arfélaga hefur gefið út í áratugi. Ég
tók viðtöl, prófarkalas tímaritið og
gekk frá því til prentunar en um
umbrotið sá annar skagamaður á
Akureyri, prentsmiðurinn Guðjón
sigurðsson. Það var gaman að koma
að tímaritinu sveitarstjórnarmálum
aftur en ég hafði einmitt unnið við
umbrot þess þegar ég var lærlingur
í Odda rúmum þrjátíu árum áður.“
Við bankahrunið dró mjög úr starf-
seminni hjá braga bergmann og
svo fór að hann hafði ekki verkefni
fyrir neina starfsmenn lengur. Halli
leitaði því á önnur mið.
Endurnýjaði kynnin
við Vesturland
„Ég flutti aftur á Akranes í árs-
byrjun 2009 og lokaði hringnum
ef svo má segja. eftir að hafa rætt
við Magnús Magnússon ritstjóra
skessuhorns þá réði ég mig sem
verktaka hjá skessuhorni og starf-
aði hjá Magga til ársins 2014. Að
undanskildum þremur mánuðum
árið 2011, sem ég tók mér frí til
þess að ritstýra Árbók Akurnesinga
það ár. sem blaðamaður á skessu-
horni fékk ég tækifæri til þess að
kynnast Vesturlandi upp á nýtt og
naut þess mjög. Ég fór í margar
ferðir um fjórðunginn og tók við-
töl og aflaði frétta fyrir blaðið. Það
var mjög skemmtilegt að vera kom-
inn í blaðamennsku á heimaslóðun-
um aftur og ekki síst vegna þess að
skessuhorn er langöflugasta hér-
aðsfréttablað landsins. Það er aðdá-
unarvert að sjá hvernig þeim hjón-
um, Magnúsi Magnússyni og Guð-
björgu Ólafsdóttur hefur tekist að
byggja upp þetta öfluga útgáfufyr-
irtæki. Hjá þeim var gott að vinna
og ég vona að þau haldi þessari öfl-
ugu útgáfu áfram sem lengst.“
Ræddi við aldna
Skagamenn
„Á árunum 2012 til 2016 vann ég
sjónvarpsþætti ásamt Friðþjófi
Helgasyni sem kölluðust Vafrað um
Vesturland og voru sýndir hjá Ingva
Hrafni á sjónvarpsstöðinni ÍNN.
Við gerðum um 25 þætti en þurftum
að sjá um fjármögnun sjálfir og má
segja að við höfum að mestu unnið í
sjálboðavinnu við framleiðslu þess-
arra þátta því ekki var um auðug-
an garð að gresja á sjónvarpsauglýs-
ingamarkaði á Vesturlandi. Á þess-
um tíma tókum við Friðþjófur auk
þess upp um 40 viðtöl við aldna
skagamenn um fyrri tíma á Akra-
nesi. Þetta eru ómetalegar heimild-
ir sem okkur gefst vonandi færi á að
vinna meira úr í elli okkar sjálfra.
bútar úr nokkrum þessara viðtala
eru aðgengilegir á youtube.“
Starfar nú í BYKO
Árið 2014 flutti Haraldur til Reykja-
víkur og fór í lausamennsku í blaða-
mennskunni. „Ég starfaði töluvert
fyrir sigurjón M. egilsson sem þá
gaf út Útvegsblaðið og Iðnaðar-
blaðið. einnig sá hann um blöð fyrir
ýmis stéttarfélög eins og VM - Fé-
lag vélstjóra og málmtæknimanna.
Þá ritstýrði ég um tíma, vegna for-
falla, skólavörðunni blaði Kennara-
sambands Íslands. einnig tók ég að
mér prófarkalestur m.a. fyrir há-
skólanema sem voru að skila af sér
verkefnum. Hafði reyndar gert tals-
vert af því áður og geri enn. Þessi
lausamennska í blaðamennsku er
hins vegar talsvert hark og ekki á
vísan að róa með verkefni og tekjur
svo ég gafst eiginlega upp á þessu.“
Í lok sumars 2014 kíkti Haraldur
svo inn í bYKO í breiddinni, hitti
þar Rúnar verslunarstjóra og spurði
hvort hann hefði eitthvert hlutastarf
handa sér til að hafa með skrifun-
um. „Hann tók mér mjög vel. Þetta
var á föstudegi og hann bauð mér
að koma til vinnu strax á mánudeg-
inum í hálft starf, sem hentaði mér
ágætlega. síðan hef ég starfað hjá
bYKO. Fyrst í verkfæradeildinni,
en haustið 2016 stofnaði bYKO
þjónustuver með fjórum starfs-
mönnum og var ég einn þeirra sem
fluttist þangað. Í dag sinni ég netsp-
jallinu, sem er leiðandi upplýsinga-
veita fyrir viðskiptavini verslunar-
innar. Í apríl og maí í vor marg-
faldaðist aðsóknin að netspjallinu.
Fólk nýtti sér spjallið til að spyrjast
fyrir um hvort tilteknar vörur væru
til svo það færi ekki fýluferð á stað-
inn í þessu ástandi, sem verið hefur
vegna veirunnar. Aukin vefverslun
hafði líka áhrif á netspjallið eftir að
covid kom til. Þessir þjónustuþætt-
ir hafa stóraukist og þróunin verð-
ur örugglega þannig áfram eftir að
faraldrinum líkur. Þetta eru nýir og
breyttir viðskiptahættir.“
Hefur enn gaman
af skrifum
Halli hefur haft atvinnu af blaða-
mennsku hátt í fjóra áratugi og
skilað af sér sögulegum heimild-
um með hundruðum viðtala og
ljósmynda auk sjónvarps- og út-
varpsþátta. „Ég hef alltaf haft mikla
ánægju af því að eiga samskipti við
fólk og þess vegna er ég viss um
að ég var á réttri hillu í frétta- og
blaðamennskunni. Ég lít yfir farinn
veg á þeim vettvangi með mikilli
velþóknun og hef gaman af að velta
fyrir mér þeim gríðarlegu breyting-
um sem orðið hafa bæði í prentiðn-
inni og fjölmiðlum á þessum tíma
sem ég hef starfað við þetta. Ég
byrjaði í blýinu í prentinu og vinn
svo að lokum við blöð, sem alfarið
eru stafrænt unnin. Í blaðamennsk-
unni byrjaði ég með ritvél og síð-
an var allur texti sleginn inn aft-
ur af prentsetjara. Allt þetta færð-
ist yfir í tölvur og myndatökur urðu
stafrænar í stað þess að maður var í
kapphlaupi við tímann að framkalla
filmur og kópíera. Þegar við byrj-
uðum með svæðisútvarpið eystra
þurfti að senda spólur að lengri
fréttainnslögum og þáttum með
flugi til Reykjavíkur en undir lokin
var allt kerfi RÚV orðið samtengt
með tölvum og ljósleiðaratenging
úr húsi RÚV fyrir hljóð og mynd.
Ég er nú samt ekki alveg hættur
að skrifa og dunda alltaf við ein-
hver skrif. Árið 2018 kom út bók
mín um aflaskipið Víking AK-100
og síðan þá hefur blundað í mér
að skrifa aðra bók. Ég á ýmiskon-
ar efni í tölvunni en hvað verður
úr því verður tíminn að leiða í ljós.
svo getur alltaf dottið inn eitt og
eitt skemmtilegt viðtalsefni.“ se
Veturinn 2014-15 tók Halli að sér að taka viðtölin í heimildarmyndina „Háski í Vöðlavík,“ sem feðgarnir Þórarinn og Eiríkur
Hafdal gerðu og sýnd var á RUV. Myndin fjallaði um ævintýralega björgun skipverja af dráttarskipinu Goðanum sem fórst í
Vöðlavík á Austfjörðum. Þetta voru hátt í tuttugu viðtöl við eftirlifandi skipverja af Goðanum og nokkra þeirra sem komu að
björguninni.
Í Bykodressinu. Haraldur tekur við gjöf í tilefni sextugsafmælis síns úr hendi Sigurðar Brynjars Pálssonar forstjóra BYKO árið 2015.
Haraldur áritar bók sína um aflaskipið Víking fyrir Hlina Eyjólfsson, sem var lengi skipverji á Víkingi.