Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1952, Blaðsíða 87

— 85
1952
slappleiki allalgengir og langvarandi
fylgifiskar. Chloromycetín og terra-
mycin gefin i nokkrum tilfellum me?
sæmilegum árangri.
Búða. Barst í héraðið i júlimánuði
og var viðloðandi fram undir áramót-
in. Veikin var væg, enda höfðu flest
börn verið bólusett gegn kikhósta,
nokkru áður en veikin barst hingað.
Djúpavogs. Kom á nokkra bæi i
Breiðdal, en mátti teljast vægur. Hafði
ég nokkru áður sprautað flest börn í
dalnum, yngri en 5 ára. Á þeim bæ,
sem kikhóstinn kom fyrst á, hafði ég
engin börn sprautað, og var sjúkdóm-
urinn ekkert verri á þeim börnum en
hinum, er sprautuð voru.
Vestmannaeyja. Veikin barst hingað
þrisvar um sumarið með aðkomnum
börnum, en náði ekki fótfestu. Flest
ungbörn í bænum höfðu verið bólu-
sett um veturinn með „triimmunol“.
Eurarbakka. Kom í 4 börn í júli-
mánuði, sitt á hverju heimili, en varð
svo ekki frekar vart. Ekkert tilfell-
anna skráð á mánaðarskrá, því að
lengi vel var ekki vitað, að um kik-
hósta væri að ræða, þar eð lítið eða
ekkert bar á sogum.
Keflavíkur. Kikhósti gekk hér tals-
vert framan af árinu og var reyndar
viðloða hér allt árið, án þess að gera
neinn usla, og er það næsta frásagn-
arvert, þegar haft er í huga, hvílikur
vágestur þessi farsótt var áður fyrr,
er hún geisaði í þéttbýlum og mann-
mörgum héruðum. Nú er orðið næsta
sjaldgæft, að veikin verði illkynjuð
eða hættuleg, og er það vafalaust að
einhverju leyti að þakka bólusetningu
gegn veikinni, sem mikið hefur tiðk-
azt, svo og nýjum lyfjum, sem koma
að nokkru gagni.
22. Hlaupabóla (varicellae).
Töflur II, III og IV, 22.
1948 1949 1950 1951 1952
Sjúkl. 492 435 875 1309 750
Dánir
2 undanfarin ár hefur kveðið all-
miklu meira að hinni landlægu
hlaupabólu en venjulega, og svo er
enn á þessu ári, þó að minni brögð
séu að en síðast liðið ár.
Hufnarfj. Kom fyrir, einkum fyrra
hluta ársins.
Akranes. Stakk sér niður við og við.
Árnes. Drengur, nýkominn frá
Reykjavik, veiktist og síðan 2 syst-
kini hans. Annað þeirra fór í barna-
skóla, áður en bólurnar voru horfnar.
Stuttu siðar fékk tveggja ára barn
skólastjórans veikina. Breiddist ekki
frekar út.
Hólmavíkur. Talsvert algeng, mest
á skólabörnum.
Hvammstanga. Víst er, að hér komu
ekki öll kurl til grafar.
Sauðárkróks. Stingur sér niður
framan af árinu.
Akureyrar. Gekk fyrstu mánuði árs-
ins. Fleiri tilfelli en skráð eru, þar
eð sjúkdómurinn var yfirleitt léttur,
og því ekki vitjað læknis nærri þvi
alltaf.
Húsavíkur. Nokkur væg tilfelli í
apríl og maí. Fleiri munu hafa veikzt
en þeir, sem vitjuðu læknis.
Seyðisfj. Smáfaraldur í marz—apríl.
Nes. 3 tilfelli i desember, þar af 2
óskráð.
Vestmannaeyja. Nokkur tilfelli i
janúar og febrúar, eftirhreytur frá
fyrra árs faraldri.
Eyrarbaiíka. Ekkert tilfelli hef ég
séð, en frétt um örfá.
23. Heimakoma (erysipelas).
Töflur II, III og IV, 23.
1948 1949 1950 1951 1952
Sjúkl. 31 22 28 17 32
Dánir „ „ 1 „ „
Flateyrar. 3 tilfelli á fótleggjum, 6
á efri extremitas, en 2 i andliti, og
samfara þeim paresis facialis, einkum
i öðru tilfellinu, og var það roskinn
maður, sem átti í þessu í mánuð.
Pensilín virtist duga betur en súlfalyf.
Árnes. Gömul kona fékk heimakomu
í andlit. Batnaði fljótt við pensilin-
gjöf.
Húsavíkur. Gerði lítið vart við sig.
Engin alvarleg tilfelli.
Nes. 3 væg tilfelli (ekkert skráð).
BúÖa. Varð vart.