Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1952, Qupperneq 204

1952
— 202 —
Málið er lagt fyriv læknaráð á þá leið,
að beiðzt er álits og umsagnar um læknisvottorð dr. med. Helga
Tómassonar, dags. 26. júli 1952, um andlega heilbrigði ákærða G.
Er álits einkum óskað um þá niðurstöðu dr. Helga, „að ákærða hafi
verið batnað eftir 3. geðveikiskast sitt, er hann lenti í bílóhappinu
8. febrúar 1951, og að „sein stendur“, er dr. Helgi Tómasson lauk
rannsókn sinni á honurn, sé hann geðveikur og að útilokað sé, „að
hann til dæmis taki út refsingu, þegar hann er orðinn frískur af nú-
verandi geðsjúkdómi sínum, sem sennilegast er, að hann verði eftir
alllangan tíma.“ “
Við meðferð málsins í réttarmáladeild vék dr. med. Helgi Tómas-
son sæti í deildinni, en í stað hans kom prófessor Jóhann Sæmundsson.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Læknaráð fellst á niðurstöðu dr. med. Helga Tómassonar um, að
ákærður hafi ekki verið geðveikur, er slysið henti hann.
Samkvæmt þeim gögnum, sem fyrir liggja, telur ráðið ekki unnt að
skera úr því, hvort ákærður sé hæfur til að taka út refsingu nú eða
verði það síðar.
Greinargerð og ályktunartillaga réttarmáladeildar, dags. 8. apríl
1954, staðfest af forseta og ritara 23. s. m. sem álitsgerð og úrskurður
læknaráðs.
Málsúrslit: Með dómi Hæstaréttar, uppkv. 29. september 1954, var ákærða ekki
gerð refsing i málinu, en var sviptur ökuleyfi ævilangt og gert að greiða allan
sakarkostnað.
3/1954.
Hæstaréttarlögmennirnir Ragnar Jónsson og Sveinbjörn Jónsson
liafa með bréfi, dags. 13. október 1954, samkvæmt heimild í úrskurði
Hæstaréttar, uppkveðnum 12. s. m., leitað umsagnar læknaráðs í
hæstaréttarmálinu: G. H. gegn Eftirlaunasjóði Akureyrar.
Málsatvik eru þessi:
G. H., f. 15. október 1901, bóndi ..., Eyjafjarðarsýslu, stundaði
innheimtustörf fyrir Rafveitu Akureyrar frá árinu 1934 til 1. maí
1945.
Starfi sínu sagði G. lausu með bréfi, dags. 3. febrúar 1945, en með
bréfi, dags. 7. apríl s. á., sótti hann um eftirlaun lir Eftirlaunasjóði
Akureyrar, þar sem hann taldi sig ekki færan um að gegna starfi
sínu áfram vegna fótaveiki. Máli sínu til stuðnings lagði G. fram
læknisvottorð, dags. 12. febrúar 1945, frá heimilislækni sínum . ..
heitnum ..., þá starfandi lækni á Akureyri, svo hljóðandi:
„G. H hefur pedes plani m. gr. og er vart að verða göngufær. Hann
þarf nauðsynlega til séx-fræðings í Rvík, og fá event. operatio.“