Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Blaðsíða 80

1959
— 78 —
ur þessa 4 mánuði. Var í langflest-
um tilfellum þungur, ef ekki var
gefinn blóSvari á réttum tíma, en
mjög góður árangur var af blóð-
varagjöfinni i flestum tilfellum. Eng-
inn sjúklingur dó, en margir voru
þungt haldnir.
Grenivíknr. Bárust hingað rétt eftir
áramótin, fengu þá fjórir á sama
heimilinu. Breiddust ekkert út. Bosk-
inn maður smitaðist á Akureyri og
kom með veikina á heimilið.
Breiðumýrar. 9 tilfelli skráð i janú-
ar—apríl. Flest þeirra voru smitun
frá sjúklingi, sem skráður var i des-
ember árið áður.
Kópaskers. Bárust i héraðið frá
Akureyri í janúar. Fólk veiktist á
tveim bæjum á Sléttu. Breiddust ekki
frekara út.
Þórshafnar. 9 tilfelli komu fyrir á
árinu á 5 heimilum, öll í sömu göt-
unni, væg.
Seyðisfj. Aðeins 2 tilfelli skráð í
janúar, ungbörn, sem voru einangruð.
Engin útbreiðsla á veikinni.
Nes. Gengu frá ársbyrjun fram yfir
miðjan apríl. Langflest tilfelli skráð í
marz. í heild var faraldur þessi ekki
sérlega skæður. Voru mjög svæsin til-
felli i miklum minnihluta og tiltölu-
lega fátt alvarlegra fylgikvilla. Fáeinir
sjúklingar fengu þó bronchopneu-
monia eða otitis media, og margir
voru mjög lengi að ná sér til fulls,
voru haldnir bronchitis eða tracheo-
bronchitis, langvinnum almennum
slappleika o. s. frv. Passiv immunisa-
tion með blóðvara var viðhöfð eftir
föngum, en skortur á serum var mjög
bagalegur. Gaf hún yfirleitt ágæta
raun, og hefði faraldurinn eflaust orð-
ið litilfjörlegur, miðað við það, sem
varð, ef nægilegt serum hefði fengizt
í tæka tíð. Eitt hörmulegt dauðsfall
varð af völdum mislinganna, 7 ára
drengur, sem fékk heiftarlega encep-
halitis, fáeinum dögum eftir að hann
veiktist af mislingum, og dó skömmu
síðar hér á sjúkrahúsinu.
Eskifj. Faraldur í april—september.
Veikin yfirleitt væg og gekk hægt yfir.
Óvenjulitil smithætta, miðað við misl-
ingafaraldra yfirleitt.
Djúpavogs. Allmikið mun hafa ver-
ið um mislinga í janúarmánuði, en þá
var hér læknislaust.
Kirkjubæjar. Munu fjórum sinnum
hafa komið i héraðið um áramótin, en
aldrei hafa breiðzt út frá þeim bæj-
um, sem þeir komu á í hvert skipti,
þvi að menn láta einskis ófreistað til
að verjast þeim, þar sem talið er, að
yfir helmingur íbúa héraðsins hafi
aldrei tekið veikina, og er þar með
margt gamalt fólk.
Víkur. Á gangi fram í marz. Veikin
væg.
Vestmannaeyja. Komu fyrst í bæinn
i janúar með manni nokkrum úr
Reykjavik, náðu mikilli útbreiðslu i
febrúar og marz, sérstaklega á meðal
vertíðarfólks, karla og kvenna, sem
sækja hingað atvinnu úr afskekktum
héruðum, þar sem mislingar ganga
sjaldan. Veikin var allþung á mörgum
fullorðnum, og voru margir fluttir á
sjúkrahús. Margir fengu blóðvarameð-
ferð í verndarskyni með góðum ár-
angri.
Hvols. Gengu talsvert fyrstu mánuði
ársins.
Hellu. Faraldur framan af árinu,
náði hámarki i marzmánuði.
Selfoss. Stungu sér niður í marz, en
fóru ekki víða.
Eyrarbakka. Talsvert í janúar og
febrúar. Dvínaði í marz.
Keflavíkur. Aðallega í janúar, febrú-
ar og marz.
Hafnarfj. Faraldurinn, sem byrjaði
í október á fyrra ári, hélt áfram á
þessu ári og náði hámarki í janúar, en
fjaraði út i april. Meiri hluti sjúkling-
anna voru börn og unglingar. Aðeins
fá tilfelli meðal fullorðins fólks.
Nokkrir fengu blóðvaragjöf til varnar,
og reyndist það vel.
Kópavogs. Faraldurinn frá október
—desember fyrra árs rasaði út í
janúar.
13. Hvotsótt (myositis epidemica).
Töflur II, III og IV, 13.
1956 1957 1958 1959
143 967 337 158
1955
Sjúkl. 214
Dánir „