Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Blaðsíða 219

— 217 —
1959
Ad 4: Yfirlæknir hverrar deildar
sækir um styrk fyrir viðkomandi
mann og sendir þá styrkbeiðni til
stjórnarnefndar ríkisspítalanna, en
vitninu er ekki ljóst, hvort stjórnar-
nefndin hefur endanlegt úrskurðar-
vald eSa sendir máliS áfram til heil-
brigSismálaráSuneytisins.
Ad 5: Úr ríkissjóði.
Ad 6: Neitar þvi algerlega.
Ad 7: Minnist þess ekki.
Ad 8: Neitar þvi með öllu
Ad 9: Minnist þess ekki
heyrt það.
Ád 10: Já, var á ferli.
Ad 11 Já.
Ad 12: Tók ekki eftir því.
Ad 13: Nei.
Ad 14: Sá það ekki.
Ad 15: Nei, alls ekki, svc
að hafa
heyrði til.
vitnið
Ad 16: Ekki heyrði það það.
Mættur Gústaf A. Sveinsson hrl.
óskar ekki eftir, að fleiri spurningar
séu lagðar fyrir vitnið að sinni.
Mættur Gunnar A. Pálsson óskar
eftir, að eftirfarandi spurningar séu
lagðar fyrir vitnið:
1. Hver bað vitnið að vera við arf-
leiðsluskrárgjörninginn ?
Svar: Prófessor Jóhann Sæmunds-
son.
2. Hvað sagði Jóhann vitninu i því
samtali, er hann bað það um að vera
við arfleiðsluskrárgjörninginn?
Svar: Bað vitnið að fara með S. [J.-
syni] og fulltrúa borgarfógeta til þess
f® vera viðstatt arfleiðsluskrárgjörn-
mginn, og heldur vitnið, að það sé
^étt, að það muni það, að prófessor
'óhann hafi skýrt því lauslega frá
mnihaldi arfleiðsluskrárinnar, en um
málið að öðru leyti eða um heilsu S.
læddu þeir ekki, að vitnið minnir.
3. Var vitnið beðið að vera við
Þessa gjörð sem læknir?
svar: Man það ekki.
. ^rar vitninu gefið í skyn, að á-
■ æða væri til að athuga um andlega
heilbrigði S.?
Svar: Nei, alls ekki.
ætr ^ver lét vitnið vita, hvenær það
að mæta við gjörðina?
1 var: Enginn, sem það man eftir,
en S. J.-son og fulltrúinn sóttu það á
heimili þess, Eskihlíð 16 B, án sér-
stakrar beiðni.
6. Veit vitnið, hvers vegna staðfest-
ing arfleiðsluskrárinnar fór fram á
svo óvenjulegum tíma, þ. e. síðla laug-
ardagskvölds?
Svar: Ókunnugt um það.
7. Man vitnið eftir því að heyra
það, áður en komið var á .. .götu . . .,
að skrána þyrfti að staðfesta þá um
kvöldið, vegna þess að einhver þyrfti
að flýta sér, væri að fara úr bænum
eða eitthvað þess háttar?
Svar: Ókunnugt um þetta.
8. Hverjir voru fyrir á . . .götu . ..,
þegar vitnið kom þangað?
Svar: Vísar til skýrslunnar um það.
Mættur Gunnar Pálsson biður bók-
að:
Ég met svar vitnisins ekki fullnægj-
andi, vegna þess að það virðist ekki
nú geta talið upp þá, er þarna voru
fyrir.
9. Hvað gerðist fyrst eftir að vitnið
kom inn á . . .götu . .. ?
Svar: Kveðst fyrst hafa heilsað S.,
en man það ekki, hvort það var í
ganginum eða stofunni.
10. Heilsaði vitnið nokkrum öðrum
en S., þegar það kom inn?
Svar: Minnir, að F. B. hafi verið
þar, eða komið rétt á eftir, en hann
liafi verið staddur þarna um kvöldið,
og hafi það að sjálfsögðu heilsað hon-
um.
11. Hvað gerðist, eftir að vitnið
hafði heilsað að ... götu ... ?
Svar: Hyggur, að fyrst hafi verið
boðið til sætis, og siðan rabbað nokk-
uð saman, vitnið þorir ekki að segja,
um hvað var rabbað saman. Vitnið
heldur, að S. hafi tekið þátt i þvi, að
minnsta kosti þegar S. varð ljóst, hvert
vitnið var, hafi hún snúið sér að því
og minnzt á þann atburð, sem getur
i vottorði þess, sem sé að hún hafi
leitað til þess sem læknis, þá fyrir
nokkrum árum.
Þá minnir vitnið, að S. [J.-son] hafi
farið að minnast á, að kjörbörnin
þyrftu að mæta og farið i þann leið-
angur að ná í þau, en á meðan biðu
þeir Þórliallur, F. B. og það. Kveður
28