Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Blaðsíða 218

1959
— 216 —
að hafa framkvæmt þessa athugun
alltaf, þegar það kom til hennar, er
liún átti í kasti.
Nr. 19. Framkvæmdi vitnið rann-
sóknir sínar, þegar köstin stóðu sem
hæst, eða eftir að farið var að brá af
S., og þá hvenær eftir það?
Svar: Þegar köstin stóðu yfir, og
áður en hún fór á fætur, en ekki eftir
að hún komst á fætur.
Þá getur vitnið þess i sambandi við
diagnosuna B á rskj. 45, að þar sem
stendur arteriosclerosis in primis cere-
bri, sé átt við arteriosclerosis cerebri,
en ekki universalis, sem byrjar miklu
fyrr.
Þá er lesið fyrir vitninu rskj. 20,
rskj. 21 og vitnaleiðslur dagana 22.,
28. og 30. maí s. 1. og 29. okt. og 3.
nóv. og framangreind bókun, og óskar
vitnið að taka fram, að blóðþrýsting-
ur hafi alltaf verið mældur í heima-
húsum í hvíld, stundum hafi hún ver-
ið í fötum. Blóðþrýstingur geti verið
liærri við áreynslu og við geðshrær-
ingu. Þá getur vitnið þess, að það hafi
átt linuritara, en ekki notað hann í
þessu tilfelli, enda sé hann erfiður til
flutnings. Þá kveður vitnið, að patent
nafnið á meðali því, sem hann notaði
við S., sé „digilanid“, sjá spurningar
nr. 8 í réttarhaldi 3. þ. m.
Mættur Gústaf A. Sveinsson óskar
eftirfarandi spurningar lagðar fyrir
vitnið:
Nr. 20. Hvernig reageraði S. við
reflexrannsóknum vitnisins?
Svar: Á þann veg, sem sjúklingar
með breytingar í heila gera. Hnére-
flexar frekar líflegir, fótreflexar sömu-
leiðis, vöðvar ekki lamaðir, en slappir
(temporal paresis), meðan köstin
stóðu.
Nr. 21. Er endurritið á rskj. 45 (þ. e.
dánarvottorð) gert eftir dagbók lækn-
isins eða eftir frumriti vottorðsins?
Svar: Eftir frumriti vottorðsins, sem
liggur nú á skrifstofu landlæknis.
Þá tekur vitnið fram að gefnu til-
efni, að það færi ekki dagbók yfir út-
gefin dánarvottorð né færi efni þeirra
inn í dagbók.“
Prófessor dr. med. Sigurður Samú-
elsson kom fyrir skiptarétt Reykja-
víkur 4. júní 1958, og er framburður
hans bókaður á þessa leið:
„Var vitninu sýnd arfleiðsluskráin á
rskj. 8, og lýsir það því yfir, að það
sé það skjal, sem það hafi verið vott-
ur að.
Var lesið fyrir vitninu vottorðið á
rskj. 23, og kveðst það hafa undirrit-
að það, og sé það í alla staði rétt og
sannleikanum samkvæmt.
Þá leggur mættur Gústaf A. Sveins-
son fram í réttinum vitnaspurningar,
og voru þær þingmerktar nr. 44, svo-
hljóðandi:
1. Fá yfir- og deildarlæknar Land-
spítalans utanfararstyrki?
2. Hversu oft?
3. Hversu háa?
4. Hver veitir þá styrki?
5. Úr hvaða sjóði eru þeir goldnir?
6. Sagði vitnið á fundinum hjá S.
E.-dóttur 21. ágúst, að kjörbörnum S.
væri fullkunnugt efni arfleiðsluskrár-
innar?
7. Sagði þetta einhver annar?
8. Synjaði vitnið kjörbörnunum um
frest til að athuga efni arfleiðsluskrár-
innar?
9. Synjaði sliks einhver annar?
10. Var S. á fótum á fundinum?
11. Gekk hún um?
12. Studdi hún sig við stóla eða
veggi eða annað?
13. Gekk hún við hækju?
14. Gekk hún við staf?
15. Var beitt við hana þvingun til
að undirrita arfleiðsluskráua?
16. Var beitt við hana fortölum?
Spurningar þessar voru lagðar fyrir
vitnið, og svarar það þeim þannig:
Ad 1: Já, það hefur verið svo, sið-
an það kom að Landspítalanum 1950,
þegar þörf hefur verið eða sérstakar
ástæður fyrir spítalann.
Ad 2: Vitnið kveðst hafa farið einu
sinni, síðan það kom að Landspitalan-
um, en viti til, að sumir hafi farið
oftar. Vitnið lýsir því jafnframt yfir>
að skv. nýjustu kjarasamningum se
ákveðið um utanfararstyrki.
Ad 3: Styrkurinn er ákveðin Ú31'"
hæð á dag, sem i þvi tilfelli, sem vitnio
fékk styrkinn, var tilkynnt frá skrif-
stofu rikisspítalanna.