Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Blaðsíða 192

1959
— 190 —
að umsagnar læknaráðs í málinu nr.
352/1958: B. H.-son gegn fjármálaráð-
herra vegna ríkissjóðs.
Málsatvik eru þessi:
í október 1948 var stefnandi máls
þessa, B. H.-son, ..., ...firði, f. ...
mai 1932, að vinna við að sprengja
jarðgöng í ...hamar, sem er á leið-
inni milli ...fjarðar og ...víkur.
Einn daginn fór stefnandi inn í jarð-
göngin ásamt fleiri verkamönnum til
þess að hlaða á vörubil grjóti, sem
losnað hafði við nýafstaðna spreng-
ingu. Þegar verkamennirnir höfðu
hlaðið nokkru grjóti á pall bifreiðar-
innar, féll grjótstykki úr þaki jarð-
gangnanna og kom vinstra megin á
höfuð stefnanda og annað stykki á
vinstri öxl, að þvi er stefnandi segir.
. .., yfirlæknir Sjúkrahúss .. .fjarð-
ar, hefur í læknisvottorði, dags. 31.
janúar 1958, að nokkru rakið sjúkra-
sögu stefnanda, og hljóðar vottorð
hans svo að loknum inngangsorðum
i framhaldi af efni framanritaðs:
„Á höfuð kom lítið sár, sem blæddi
talsvert úr. B. hafði ekki hjálm á
höfði. B. missti aldrei meðvitund, en
hann var dasaður og með mikinn höf-
uðverk, og honum var óglatt. Eftir 2
klst. var hann búinn að ná sér að
nokkru og var látinn vinna aftur, þó
ekki erfiðisvinnu. Hann var með höf-
uðverk og svimaði, þegar hann bogr-
aði.
Daginn eftir fór B. til læknis og var
skoðaður. Honum var ráðlagt að taka
það rólega um skeið. Sviminn batnaði
fljótlega, en höfuðverkurinn gerði vart
við sig um mánaðartíma. Eftir það
var liðan góð.
Eftir um 1 ár byrjaði B. að fá
þyngsli yfir höfuðið dag og dag. Eftir
áramót 1949—50 ágerðist þetta eitt-
hvað, en bagaði hann þó lítið. Hann
gat haldið áfram að vinna og stunda
skólanám að ...
Veturinn 1950—51 var B. mikið við
lestur, og kvaldist hann þá mikið af
höfuðverk og svefnleysi, og í janúar
1951 var hann rúmfastur um skeið út
af því. Einnig bar mikið á verk í aug-
um við iestur.
í marz leitaði B. til augnlæknis í
Reykjavík og fékk þar hvildargler-
augu. Veturinn 1952 var B. á skóla i
Noregi og var þá aftur með mikil ó-
þægindi. Hann leitaði til læknis bæði
í Rogalandi og i Stafangri, en fékk
ekki bót.
Haustið 1952 var B. við nám í
Þrándheimi. En eftir læknisráði hætti
hann við nám og sneri heim til ís-
lands.
Síðan hefur B. „gengið milli lækna“
á ...firði og í Reykjavík og prófað
flestar verkjatöflur. Síðan 1955 hefur
B. leitað til mín og fengið höfuð-
verkjartöflur.
f desember 1957 fór B. H.-son eftir
eigin ósk til Reykjavíkur. Electro-
encephalografi (heila-línurit) sýndi:
diffust létt abnormalt EEG. Atrofia
eerebri? seq. encephalitidis. Loft-
encephalografi sýndi talsverða heila-
rýrnun, einkum v. megin.
í niðurstöðu sinni segir ... [sér-
fræðingur i taugasjúkdómum]: „Það
er því um að ræða posttraumatiska
atrophia cerebri og sennilega post-
traumatiska epilepsy.
B. H.-son er með heilarýrnun, höf-
uðverk og flogaveiki. Og er þetta að
mínu áliti vafalaust afleiðing slyssins,
sem hann varð fyrir i október 1948.
Starfsgeta B. er mikið minnkuð, og
hefur hann talsverðar þjáningar. Það
er litil von um, að ástandið batni. Þar
að auki verður að taka fram, að vegna
sjúkdóms síns varð B. að hætta við
nám, sem annars hefði tryggt honum
örugga framtið.“
Heilalinurit var tekið af stefnanda
á Kleppsspítala 2. desember 1957.
Vottorð spítalans, sem er óundirritað,
hljóðar svo:
„Heilaritið er allt mjög lágt. Einna
mest ber á 8—10 c/sek, 10—25 mikro-
volt. Þessum rythma blandast allmik-
ið af hægari bylgjum niður i 4 7
c/sek og lítið eitt af beta bylgjum 12
—15 c/sek, hvort tveggja með mjög
lágri amplitudu.
Ekki er nein veruleg asymmetri,
engin focal eða paroxysmal einkenni-
Hyperventilation framkallar allmik-
ið af hægari bylgjum niður i 3 c/sek,
20—40 mikrovolt.
J