Þjóðmál - 01.09.2018, Side 90

88 ÞJÓÐMÁL Haust 2018
Sögurnar í bókinni eru hver annarri betri.
Ég las fyrst söguna Hann, þegar hún kom út í
sjálfstæðri bók. Ég var svo ljómandi ánægður
með hana og vil eiginlega segja minnst um
hana til að spilla henni ekki.
Næsta saga, Þeir, kom líka út sem sjálfstæð
bók. Það kom mér verulega á óvart að hún
var betri, ef eitthvað var.
Sú síðasta, Hún, sem kom út síðust þegar
allar sögurnar voru komnar saman í eina
bók, fannst mér síðan best. Það er heilmikið
að gerast í þessum sögum sem er ekki sagt
beint út. Í þeim er merking sem felst ekki í
orðanna hljóðan, efni sagnanna gefur manni
tilefni til að hugsa og melta.
Stíllinn er skemmtilegur, höfundurinn krass­
andi kaldrifjaður og kaldhæðinn. Ég velti
því fyrir mér hvort höfundurinn væri með
sögunum að segja hluti sem mætti ekki
segja í dag. Og ég velti því fyrir mér hvort
sú merking sem ég sé í sögunum sé sú sem
höfundurinn er að reyna að koma á framfæri,
eða hvort hún verður til hjá mér. Kannski ná
bestu listamennirnir líka að koma á framfæri
merkingu sem þeir ná ekki einu sinni alveg
utan um sjálfir og ná þannig að takast á við
brýn viðfangsefni á hátt sem öðrum tekst
ekki.
Höfundur er ekki það sem hann gerir.
Bókarýni
Gunnlaugur Jónsson
Krassandi,
kaldrifjaður og
kaldhæðinn
Þau
Höfundur: Börkur Gunnarsson
Útgefandi: List fyrir mat/Art for food ehf.
Reykjavík, 2018
294 bls.